"Pokemon"
"Kaya naman pala ang tagal lumabas, iniistalk lang pala ang girlfriend."
Natawa naman ako.
"She's not my girlfriend, Janella."
"Oh really, Cookie Monster?"
Ngumisi ako.
"Not yet...again."
Natawa naman siya at hinampas ako. Kinuha niya ang cellphone ko at tiningnan ang mga larawan doon na kaka save ko lang.
"Ang ganda niya noh. Blooming. Siguro, in love."
Tinaasan ko siya ng kilay.
"At kanino naman?"
Time naman ni Janella na ngumisi.
"Kay Charmander."
Kinuha ko ang cellphone ko sakanya.
"Tss. Asa! Buhusan ko ng tubig yang charmander na yan para tuluyan ng mawala ang apoy sa buntot niya!"
Para tuluyan na siyang mawala. Natawa si Janella.
"Seloso! Haha. Sus Elmo, nagsawa na siya sa sesame street doon naman siya sa pokemon."
Tumayo ako at kinuha ang script ko.
"Jea, ito lang yan. Ayawan man niya ang sesame street di pa rin siya makakawala sakin."
"Hm?"
"Poke-MOE-n. Itaga nila sa bato yan!"
Iniwan ko si Janella ng tawa ng tawa sa loob ng dressing room. Nagsimula na kaming mag take. Konti lang naman para sa araw na ito, umuulan kasi. Matapos yun nakita ko na may nag notif sa cellphone ko. Napakunot noo ako ng may itag sakin ang mga fans namin.
"Tang inang, commentzone nanaman sila."
"I told you so.."
Tiningnan ko si Janella.
"Ayaw na niya sa sesame street."
Ngumisi ako.
"Talaga? Then I'll make her love it again."
"At paano?"
"Basta."
Tumingin ako sa cellphone ko. I'll get you back. Matapos ang taping nagpunta ako sa grocery para bumili ng pagkain ko. Napapadalas na kasi ang pagbili ko ng pagkain sa resto kesa lutong bahay. Sakto lang naman ang get up ko. Lakad dito at lakad doon ako at ng matapos dinala ko muna ang mga pinamili ko sa kotse ko.
"Shit! Nakalimutan ko bumili ng desserts."
Umakyat ako sa taas para hanapin ang favorite dessert shop ko ng may pamilyar na tao akong nakita.
"Kita mo nga naman ang pagkakataon.."
Lumapit ako sakanya. Malamang nasa loob din siya ng favorite dessert shop ko.
"Ano kayang masarap dito.."
"Lahat naman."
Napatingin siya sakin.
"Elmo."
Ngumiti ako.
"Alam mo din pala itong shop na ito, Benj?"
"Ahh. Oo, may nakapag sabi lang na masarap nga daw dito."
"Sino naman?"
"Ha?"
Kumuha ako ng cupcake at tiningnan yun bago ko siya tingnan ulit.
"Si Julie?"
Natahimik naman siya.
"Bukod sakin, kaming dalawa lang ang nakakaalam na masarap ang desserts sa shop na ito."
Hindi siya nagsasalita at nakatingin lang siya sakin. Alam ko na may tensyon na namumuo pero wala akong pakialam. Kailangan kong maging matapang dahil kung hindi makukuha sakin ang pinaka importanteng tao sa buhay ko.
"Siya nga."
Ngumiti siya sakin.
"Na kwento nga niya sakin na masarap daw dito at palagi nga daw niyang kasama bumili dito ang taong nanakit sakanya."
Ngisi niya sakin. Talagang lumalaban tong gagong ito ah. Nginitian ko lang din siya.
"Kung nasaktan ko siya dahil sa pagmamahal yun, Benj. Hindi ko alam kung anong motibo mo sakanya pero ito ang masasabi ko sayo, saktan mo siya, sasaktan kita. Better worse papatayin kita."
Nakakita ako ng pagkakaba sa mukha niya. Kinuha ko na ang favorite cake namin ni Julie at binayaran. Palabas na sana ako pero may sinabi muna mo sakanya.
"Benj, just a reminder, she's not a pokemon. Girls aren't a pokemon so you don't gotta catch them all."
At tska na ko umalis. Inis akong sumakay sa kotse ko. Huminga ako ng malalim. Kinuha ko ang cellphone ko at kinausap si Julie na siya namang wallpaper ko.
"Hindi mo na ba ko mahal? Pinapasuko mo na ba talaga ako?"
Pero hindi. Hindi hindi kita bibitawan. Kahit ano pa ang gawin mo, saktan mo man ako hindi kita susukuan. Yun ang gagawin ko lalo na ginawa mo yun sa mahabang panahon. Umuwi ako sa bahay at nag ayos ng sarili. Kinuha ko ang laptop ko. Iniisip ko kung tatawagan ko ba siya o hindi.
"Bahala na."
Calling...
(Hello?)
Hindi niya boses ito.
"H..Hello Joanna?"
(Kuya Elmo? Bakit ka napatawag?)
"Uhm, gusto ko sana makausap ang, Ate mo."
Matagal siyang hindi sumagot. Nilipat ko ang tawag sa isang video call. Sinagot naman yun ni Joanna kaya nakikita ko na siya.
"Nasaan ang Ate mo, Joanna?"
"Uhm Kuya.."
Tumingin siya sa ibang direksyon. Kinutuban na ko. Malungkot akong ngumiti kay Joanna.
"Kausap ba niya?"
Dahan dahang tumango si Joanna.
(Sa Ipad niya kausap, Kuya.)
Tumango naman ako.
"Oh sige, ingat nalang kayo dyan ah?"
(Wait nandito na si Ate.)
Inabot niya ang phone kay Julie.
"Moe..bakit napatawag ka?"
Hindi ako makapag salita. Ang ganda lang talaga niya.
"Moe?"
"I miss you..I miss us.."
Napayuko si Julie.
"Benjamin is nice a guy. Handsome, caring and sweet. If you two ended up together, I could say that it's a fair game."
Napaangat ng tingin si Julie sakin. Hindi ko din alam kung bakit lumabas yun sa bibig ko pero nung nalaman ko kasi na magkausap sila, naalala ko yung commentzone and likezone nila sa isa't isa. It hurts me a lot. Sobra.
"M..Moe..He is..He's always there for me..he makes me smile..laugh..and.."
"I get it."
Pilit akong ngumiti sakanya. Yumuko lang siya sakin. Alam ko na malaki ang laban ko. First love ako ni Julie, malaki pa ang chance ko pero may nagtutulak sakin na mas isipin ang kalagayan niya. Palagi niyang tinitiis ang mga bagay bagay at ang unfair ko naman kung hindi ko ibibigay sakanya ang happiness na yun. Kung makikita niya sa ibang tao yun, may laban pa ba ko?
Sometimes love is not enough.
Kinuha ko ang gitara na niregalo niya sakin dati. May kanta na palagi kong naririnig sa radio at sa tuwing naririnig ko yun iniisip ko siya.
Now I'm half a world away from you
But you're always on my mind
Napatingin siya sakin habang kumakanta ako.
There's a million words that I could've said
And you might still be mine
And if there's someone where I used to be
I hope he tells you everyday
With a million words that I could've said
Wish I could tell you always
"Moe.."
Ngumiti ako.
"Kahit ano pa man ang maging desisyon mo sa buhay nandito lang ako. I respect it, I support it."
Dahan dahan siyang umiling.
"He's always there for me, he makes me laugh and smile, he is also sweet and caring and..above all of these..still, he's not you."
"Julie.."
Mahinang natawa si Julie.
"He is almost perfect but he's not my imperfectly perfect Elmo Magalona."
Tumingin siya sa ibang direksyon.
"I'm still trapped in your world."
Tumingin siya sakin.
"Don't worry, I'm still the girl in this world called sesame street specifically, Elmo's world."
Napangiti naman ako ng wagas sa sinabi niya.
"Wow. Just wow, ibig sabihin..you and I.."
Tumango si Julie.
"You and I."
"I love you.."
"I still choose to love you, Elmo."
"Akala ko..naagaw ka na sakin ng pokemon eh pero naisip ko ayos lang."
Kumunot naman ang noo niya.
"Anong ayos lang?"
"Ayos lang kasi..poke-MOE-n."
Natawa naman siya.
"Naisingit mo pa yun ah. Hahaha!"
Natawa na din ako.
"Moe, mahal na ito. Ikaw talaga porket mayaman ka ganyan ka na. Mamaya nalang ulit tayo mag usap."
"Okay, basta akin ka pa rin ah?"
"Sayo lang. JuliElmo nga diba?"
Tumango ako at ngumiti sakanya.
"JuliElmo."
"Okay sige na, bye Elmo."
"Wait Julie."
"Hmm?"
"May isisingit ulit sana ako."
Natawa naman siya.
"Oh ano nanaman yun?"
"For me you're not just Juliepuff, for me you are my pokemon because I choose you."
Nakita ko na namula siya sa sinabi ko. I still got it!
"I love you so much Elmo's girl."
The End.