Episode 72 : គម្រាម.!
« ខ្ញុំច្បាស់ជាឆ្កួតដោយសារតែគេមិនខាន.! ហ៊ើយ...ចំមែនហើយ »Taehyungរអ៊ូម្នាក់ឯងតិចៗមុននឹងដើរទៅលើកពរTaewanឡើងដើម្បីយកកូនទៅសម្អាតខ្លួនព្រោះមុននេះជុងហ្គុកបានធ្វើអោយTaewanភ្ញាក់បាត់ទៅហើយ។
« ម៉ាៗ »TaewanហៅAppaរបស់ខ្លួនបន្ទាប់ពីត្រូវថេយ៉ុងលើកពរគេឡើង គេចេះហៅតែម៉ាៗនិងប៉ាៗប៉ុណ្ណឹងហើយក៏ចេះដើរបានតិចៗដែរ។
« មិនមែនម៉ាៗទេកូនគឺអាប់ប៉ា »Taehyungសើចព្យាយាមបង្រៀនTaewanហៅខ្លួនថាAppaប៉ុន្តែ Taewanមិនចេះនិយាយទាល់តែសោះ។
« ... »Taewanនិយាយមិនចេញប៉ុន្តែមើលទៅទឹកមុខរបស់គេដូចជាកំពុងព្យាយាមនិយាយតាមថេយ៉ុងប៉ុន្តែនិយាយមិនចេញបានត្រឹមធ្វើមុខប្រឹងៗ។
« អា៎ៗ...កូនមិនបាច់បង្ខំដល់ថ្នាក់នេះនោះទេកូនសម្លាញ់.! Appaមានបានបន្ទោសកូនឯណា »Taehyungសើចចាប់ថើបកូនខ្សឺតៗព្រោះឃើញកូនឆ្លាតពេកមុននឹងយកគេចូលបន្ទប់ទឹកបាត់។
ចំណែកឯជុងហ្គុកវិញចុះមកដល់ខាងក្រោមវិញនាយក៏បានឃើញDo-hunកំពុងតែឈរដាក់ដៃក្នុងហោប៉ៅនៅខាងមុខផ្ទះ គ្រាន់តែឃើញគេភ្លាមDo-hunក៏ប្រញាប់សួរភ្លែត។
« យ៉ាងមិចហើយ? »Do-hunសួរទៅកាន់ជុងហ្គុកដែលកំពុងធ្វើមុខស្អុយ មិនបាច់ប្រាប់ក៏គេអាចដឹងមុនបាត់ទៅហើយដោយសង្កេតតាមទឹកមុខរបស់ជុងហ្គុក។
« គេមិនព្រមទៅវិញនោះទេ.! ប៉ុន្តែគេអនុញ្ញាតអោយយើងមកលេងគេនិងកូនបានតាមចិត្ត »Jungkookយកដៃលើកសក់ទៅក្រោយបន្តិចទាំងតានតឹងក្នុងចិត្តព្រោះGuguនិងអ្នកផ្ទះកំពុងតែរៀបចំការស្វាគមណ៍ថេយ៉ុង បើមិនឃើញថេយ៉ុងទៅវិញគ្រប់គ្នាច្បាស់ជាខកបំណងពុំខាន។
« មិនអីទេ.! យ៉ាងណាក៏គេនៅតែទទួលស្គាល់ឯងជាប្តីគេដែរ...ទុកពេលអោយគេបន្តិចសិនទៅយើងនឹងព្យាយាមជួយឯង »Do-hunញញឹមស្ងួតដាក់ដៃលើស្មាររបស់ជុងហ្គុកបែបលួងលោម។
« យើងមិនដឹងគួរអរគុណឯងប៉ុន្មានដងទើបគ្រប់គ្រាន់នោះទេ.! យើងជំពាក់គុណឯងច្រើនពេកហើយ »Jungkookអោនមុខចុះ នាយមិនដឹងគួរសងគុណDo-hunដោយរបៀបណានោះទេព្រោះDo-hunជួយគេលើសលុបពេកហើយ។
« មិនអីទេ.! យើងចាត់ទុកថេយ៉ុងដូចជាប្អូនបង្កើតរបស់យើងអញ្ចឹង...យើងត្រូវតែជួយប្អូនយើងអញ្ចឹងហើយ កុំបារម្ភអីយើងមិនយកគុណស្រៃអ្វីទេ »Do-hunញញឹមទាំងស្នាមញញឹមកក់ក្តៅដាក់ជុងហ្គុក។
« ហឺម.! អញ្ចឹងយើងគិតថាដល់ពេលដែលយើងត្រូវត្រឡប់ទៅវិញហើយ.! ថ្ងៃបន្តិចយើងនឹងមកម្តងទៀត »Jungkookខ្លាចកូនចាំយូរទើបប្រញាប់ត្រឡប់ទៅវិញ បើគេធ្វើអោយGuguរងចាំយូរពេក អាល្អិតច្បាស់ជាស្រែកយំបែកភូមិគ្រិះមិនខានទេ។
« ធ្វើដំណើរដោយសុវត្តិភាព »Do-hunថាហើយក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុងភូមិគ្រិះរបស់គេវិញបាត់។
Skip✨
Jungkookបានជិះឡានមកដល់ភូមិគ្រិះKimវិញដោយប្រើរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះព្រោះផ្លូវមិនស្ទះនោះទេ នាយក្រាស់បោះជំហ៊ានចូលទៅខាងក្នុងមិនបានប៉ុន្មានផងក៏ឮសម្រែកយំរបស់Guguបាត់ទៅហើយ គ្រប់យ៉ាងដូចដែលនាយគិតមិនខុសមែន។
« អា៎.!...ហិកៗ...ប៉ា »Guguស្រែកយំអង្គុយលើឥដ្ឋបែរខ្នងដាក់លោកតាលោកយាយស្រែករកតែជុងហ្គុកម្នាក់គត់គ្មាននរណាអាចលួងគេបាត់នោះទេ គេមិនខុសពីថេយ៉ុងនោះទេដែលក្រៅពីជុងហ្គុកគ្មាននរណាលួងបាត់ឡើយ។
« Guguចៅ.! ឈប់យំទៅណាបន្តិចទៀតលោកតានឹងត្រឡប់មកវិញហើយ »លោកKimព្យាយាមចូលទៅចាប់Guguប៉ុន្តែអាល្អិតប្រកាច់ប្រកិនមិនអោយប៉ះបានដាច់ខាត។
« ហ៊ើយ.! ពូកែយំបែបនេះប្រហែលជាគ្រប់គ្រងសណ្ឋាគារនៅប៊ូសានមិនកើតទេ លោកតាប្រហែលជាត្រូវទុកវាអោយTaewanជំនួសឯងហើយមើលទៅ »លោកKimធ្វើជានិយាយខណៈពេលដែលភ្នែករបស់គាត់ដៀងចាំមើលប្រត្តិកម្មរបស់Gugu ចំណែកជុងហ្គុកវិញនាយមិនទាន់ចូលទៅខាងក្នុងនោះទេ នាយនៅចាំលួងមើលពីខាងក្រៅ។
« ហិកៗ.! លោកតាឈប់ស្រឡាញ់Guguហើយមែនទេ? »Guguពេបមាត់ក្រោកឡើងដើរទីងតាំងៗទៅទាញជើងខោរលោកតាទាំងមុខកំសត់។
« ប្រហែលទេដឹង? លោកតាគិតថាTaewanមិនខូចដូចជាចៅនោះទេ »លោកKimលួចអស់សំណើចនៅពេលដែលឃើញចៅមុខលុយម្នាក់នេះមកពេបមាត់ដាក់គាត់ដូចជាតួកំសត់។
« ប៉ុន្តែGuguស្រឡាញ់លោកតា..ហិកៗ លោកតាមានចៅថ្មីឈប់ស្រឡាញ់Guguហើយ.! »Guguយំអោបជើងលោកតាព្រោះខ្លាចតាស្រឡាញ់Taewanជាងខ្លួន។
« បើចង់អោយតាស្រឡាញ់ចៅត្រូវតែឈប់យំ.! លោកតានឹងស្រឡាញ់ចៅធំជាងTaewan...ហើយលោកតានឹងអោយសណ្ឋាគារនៅប៊ូសានទៅចៅបើសិនជាចៅស្តាប់បង្គាប់ឈប់រករឿងលោកតាទៀត »លោកKimសើចលើកពរGuguឡើងយកមកថើបទាំងក្រឺតខ្នាញ់ ចៅកំហូចនេះមុខលុយតាំងពីកើតបាន2អាទិត្យឥឡូវធំហើយក៏នៅតែខូចដដែល។
« Guguយល់ព្រម.! »Guguលើកដៃជូតទឹកភ្នែកចេញយ៉ាងលឿន ឈប់យំមួយរំពេចភ្នែកតែម្តងព្រោះតែខ្លាចលោកតាឈប់ស្រឡាញ់។
« ហ៊ឹស.! កូនកំហូចនេះថ្ងៃនេះរករឿងទារទ្រព្យលោកតាទៀតហើយមែនទេ? »Jungkookដើរចូលមកទាំងសើខធ្វើអោយអ្នកគ្រប់គ្នានាំគ្នាងាកទៅមើលគេយ៉ាងលឿន មិនលើកលែងសូម្បីតែGugu។
« ជុង.! ចុងឯណាថេយ៉ុងនោះទេ? ម៉ាក់ពិតជានឹកគេខ្លាំងណាស់ »អ្នកស្រីKimគ្រាន់តែឃើញជុងហ្គុកមកម្នាក់ឯងភ្លាមគាត់ក៏រហ័សសួរតែម្តង។
« គឺគេមិនទាន់យល់ព្រមត្រឡប់មកវិញនោះទេអ្នកម៉ាក់.! ប៉ុន្តែកុំបារម្ភអីខ្ញុំនឹងព្យាយាមយកគេមកវិញឆាប់ៗ ស្អែកចាំកូននាំគេមកជួបលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ »JungkookនិយាយទាំងជើងដើរទៅយកGuguពីដៃឪពុកក្មេងព្រោះតែGuguកំពុងតែត្រដាងដៃចង់អោយគេពរបន្តពីលោកKim។
« មិនអីទេ.! តាមសម្រួលចុះ »លោកKimញញឹមតិចៗដាក់ជុងហ្គុកព្រោះគាត់ដឹងថាជុងហ្គុកក៏ចង់អោយថេយ៉ុងត្រឡប់មកវិញមិនចាញ់គាត់ប៉ុន្មានដែរ ដូចនេះហើយគ្មានហេតុផលដែលគាត់ត្រូវបង្ខំជុងហ្គុកអោយយកថេយ៉ុងមកអោយបានឆាប់នោះទេ។
« បាទប៉ា »Jungkookឆ្លើយហើយក៏អោនទៅសួរGuguដែលកំពុងតែសង្ងំក្នុងដៃគេនោះម្តង។
« Guguកូនចង់ជួបAppaទេ? »Jungkookសួរទាំងអង្អែលសក់រលោងរបស់កូនប្រុសតិចៗ ខណៈនោះGuguក៏បានងើបមុខឡើងទៅសម្លឹងមុខប៉ាៗរបស់គេមួយសន្ទុះមុននឹងឆ្លើយ។
« Guguចង់ជួបAppa.! »Guguឆ្លើយវិញទាំងភ្នែកឡេឡឺបែបក្មេងមិនដឹងខ្យល់អ្វី ប៉ុន្តែបើរឿងលុយនឹងទ្រព្យសប្បាត្តិវិញយល់ច្បាស់តែម្តង។
« ប្រាកដណាស់.! អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីអាហារថ្ងៃត្រង់រួចពួកយើងនឹងទៅរកAppaជាមួយគ្នា យ៉ាងមិចដែរ? »Jungkookសួរទាំងដៃទាំងពីរចាប់ខ្លួនតូចរបស់កូនជាប់មុននឹងចាប់លើកឡើងទៅខាងលើផុតក្បាលរបស់នាយ។
« អា៎.! ប៉ាៗGuguខ្លាច »Guguតោងដៃជុងហ្គុកឡើងស្អិតភ័យរហូតដល់ស្លេកមាត់ព្រោះតែជុងហ្គុកលើកគេឡើងខ្ពស់ពេកធ្វើអោយគេបុកពោះភ័យស្ទើរតែលិចនោមទៅហើយ។
« ធ្វើបាបចៅប៉ាណាស់ »លោកKimសើចលើកដៃវាយស្មារជុងហ្គុកបែបលេងសើចអោយដាក់Guguចុះវិញព្រោះពេលនេះទឹកមុខរបស់Guguប្រុងនឹងយំទៅហើយ។
រំលងទៅរហូតដល់ពេលរសៀលបន្ទាប់ពីអាហារថ្ងៃត្រង់រួចរាល់ជុងហ្គុកក៏បាននាំGuguទៅរកថេយ៉ុងតាមសម្តី នៅតាមផ្លូវGuguសួរមិនចេះឈប់មិនចេះឈររហូតដល់គោលដៅទើបអស់ពាក្យនិយាយ។
« Appa.! »Guguស្រែកពីមាត់ទ្វារត់ទៅអោបថេយ៉ុងដែលកំពុងតែអង្គុយខលទូរស័ព្ទនោះមួយទំហឹង ខណៈនោះថេយ៉ុងបានត្រឹមស្រឡាំងកាំងហើយលើកដៃជាសញ្ញាអោយGuguស្ងាត់ព្រោះគេកំពុងតែនិយាយរឿងការងារសំខាន់។
« នឹកAppaណាស់នៀក.! ហា៎ Appaក្រអូបណាស់ »Guguអោបចង្កេះAppaឆ្មុលក្បាលចូលក្បាលពោះរបស់ថេយ៉ុងនិយាយឡូឡាមិនអោយថេយ៉ុងនិយាយការងារបានឡើយ។
« អឺរ...អញ្ចឹងប៉ុណ្ណឹងសិនចុះខ្ញុំជាប់រវល់បន្តិចសិន »Taehyungថាហើយក៏ចុចបិទទូរស័ព្ទសិនព្រោះបើនៅនិយាយទៀតក៏មិនកើតដែរ ចំណែកជុងហ្គុកវិញបានត្រឹមឈរសម្លឹងកូនទាំងហួសចិត្តមិនចេះមានចិត្តជួយចាប់ចេញសោះ។
« Appaក៏នឹកកូនដូចគ្នា »TaehyungលើកពរGuguឡើងទាំងងងឹតមុខ មិននឹកស្មានថាGuguកូរដល់ថ្នាក់នេះសោះ។
« Appaក្រអូបដូចAppaមីនអញ្ចឹង.! »Guguតោង.កថេយ៉ុងយ៉ាងស្អិត រឹត.កនាយតូចសឹងតែលានអណ្តាតទៅហើយ ខណៈនោះជុងហ្គុកបែរជាសើចទៅវិញនូវពេលដែលឃើញGuguធ្វើបាបAppaរបស់គេ។
« កូននៅលេងជាមួយប្អូនបន្តិចសិនទៅ.! ប៉ាមានរឿងចង់និយាយជាមួយប៉ាកូនបន្តិច »Taehyungថាហើយក៏យកGuguទៅដាក់ក្បែរTaewanដែលកំពុងតែគេងមើលតុក្កតាក្នុងទូរទស្សហ៍លើសាឡុងក្បែរនោះ។
« សើចស្អី? ឃើញកូនធ្វើបាបខ្ញុំហើយមិនគិតជួយទេឬ? »Taehyungដើរមកនិយាយដាក់ជុងហ្គុកដែលកំពុងតែឈរទល់មុខខ្លួន។
« Do-hunទៅណាបាត់ហើយ? »Jungkookប្រងើយនឹងសម្តីរបស់ថេយ៉ុងហើយបែរជាសួរពីDo-hunទៅវិញ។
« ខ្ញុំកំពុងតែនិយាយ.! លោកស្តាប់ទេ? »Taehyungសួរទាំងក្តៅចិត្ត មាត់ប្រាប់ថាស្រឡាញ់ណាស់ប៉ុន្តែមើលចរឹកគេធ្វើចុះ។
« កូនអូន.! អូនមិនចេះគ្រប់គ្រងគេផងអោយបងចាប់គេយ៉ាងមិច? »Jungkookនិយាយទាំងធ្វើមុខឌឺដាក់ប្រពន្ធថែម និយាយអោយចំគឺចង់ញោះតែម្តង។
« តែគេក៏ជាកូនលោកមិនអញ្ចឹង? »Taehyungស្រែកច្រង៉េងច្រង៉ាងធ្វើអោយឮដល់កូនទាំងពីរ ខណៈនោះGuguស្រាប់តែពេបមាត់យំទាំងគ្មានហេតុផលទៅវិញ។
« ហិកៗ Appaហេតុអ្វីក៏ស្រែកដាក់ប៉ាៗ? ប៉ាៗនិងAppaឈ្លោះគ្នាមែនទេ? »Guguយំយកៗធ្វើអោយថេវ៉ាន់ដែលនៅក្បែរនោះឃើញបងយំគេក៏ស្រាប់តែយំតាមដែរ។
« ទេ.! Appaមានបានឈ្លោះគ្នាឯណា.! មែនទេលោក »Taehyungមិនដឹងហៅជុងហ្គុកថាមិចក៏ហៅលោកតែម្តងទៅហើយថែមទាំងប្រើកែងដៃរបស់គេកៀសដៃជុងហ្គុកអោយនិយាយស្របតាមគេថែមទៀត។
« មែនហើយកូន.! ប៉ាមានបានឈ្លោះគ្នាឯណា »Jungkookឆ្លើយទាំងសើចស្ញេញតាមពិតចិត្តមិនស្ញេញដូចកាយវិការនោះទេព្រោះពេលនេះសម្លេងGuguនិងTaewanស្រែកឡើងលាន់ពេញផ្ទះទៅហើយ ជាពិសេសTaewanតែម្តងមិនដឹងស្អីផងក៏ចេះតែយំដែរ។
« មិនជឿរទេ.! ប៉ាថើបគ្នាមួយមកបានកូនជឿរ..ហិកៗ »Guguគ្រាន់តែនិយាយភ្លាមធ្វើអោយថេយ៉ុងបើកភ្នែកប៉ុនពងមាន់។
« នេះពីរអ្នកឪកូនណាត់គ្នាមែនទេ? »Taehyungងាកសម្លឹងមុខជុងហ្គុកនិងGuguឆ្លាស់គ្នា គេមិនជឿរនោះទេថាកូនប៉ុណ្ណឹងចេះគិតដល់រឿងនេះ។
« បងមិនដឹងទេ »Jungkookក្រវីក្បាលប្រកែកទាំងមុខឡេឡឺព្រោះនាយពិតជាមិនដឹងពិតមែន។
« លឿនឡើង...មិនអញ្ចឹងទេកូននឹងនាំថេវ៉ាន់យំមួយថ្ងៃពេញ »Guguធធាក់ជើងលើសាឡុង គម្រាមអោយអ្នកមានគុណទាំងពីរថើបគ្នាអោយគេមើល។
« សឺត.! ពេញចិត្តឬនៅកូនកំហូច? ល្មមឈប់គម្រាមបានហើយ »Taehyungចង្អើតជើងថើបថ្ពាល់ជុងហ្គុកមួយខ្សឺតមុននឹងងាកមុខមកសួរកូនវិញទាំងមុខងាប់។
« អត់ទេៗមិនមែនបែបនោះទេ.! គឺប៉ះអានេះណាហើយអោយយូរដូចប៉ាយ៉ុនធ្វើដាក់Appaមីន »Guguរៀបរាប់ធ្វើកាយវិការលើកដៃចង្អុលមាត់តែមិនដឹងគេនិយាយយ៉ាងមិច និយាយអោយចំគេចង់អោយបឺតមាត់គ្នាಠ_ಠ។
« មិនដឹងទេ.! យំក៏យំទៅអញ្ចឹង »Taehyungថាហើយប្រុងនឹងដើរចេញទៅហើយប៉ុន្តែខណៈនោះGuguស្រាប់តែស្រែកយំពិតមែនហើយថែមទាំងខ្លាំងជាមុនទៀត រីឯTaewanវិញមិនបាច់និយាយទេយំឡើងគាំងទៅហើយ។
« វ៉ា~ ហិកៗ~ »Guguស្រែកយកៗស្ទើរតែដាច់កន្លើតមិនមែនយំលេងគឺយំមែនទែនតែម្តង កាយវិការបែបនេះធ្វើអោយថេយ៉ុងហួសចិត្តយ៉ាងខ្លាំងមិនដែលឃើញកូនណាខូចអញ្ចឹងទេ។
TO BE CONTINUED
✨Thank for Support✨
@Ju Xiu-ជូស៊ី