Episode 29 : សុំទោស.!
បន្ទាប់ពីគេយកSallyចេញទៅបាត់ ថេយ៉ុងក៏ឈប់រើដូចគ្នា នាយតូចដកដង្ហើមវែងៗព្រោះវាយSally រហូតដល់ហត់ខ្លួនឯង។
« ហេតុអ្វីក៏អូនធ្វើបែបហ្នឹង? វាយស្រីបែបនេះមិនល្អដល់ឈ្មោះទេ »Jungkookចាប់បង្វិលកាយតូចអោយសម្លឹងមុខនាយចំរួចក៏លើកដៃទាំងសងខាងក្តោបលើស្មារបស់រាងតូចទាំងព្រួយបារម្ភ។
« យ៉ាងមិច? បារម្ភពីស្រីរបស់បងមែនទេ? »Taehyungខាំមាត់សម្លក់មុខជុងហ្គុកថ្មែរ។
« មិនមែនបែបហ្នឹងទេ.! បងគ្រាន់តែបារម្ភខ្លាចគេនិយាយមិនល្អពីអូន »Jungkookនិយាយចប់ក៏លើកដៃរបស់រាងតូចយកមកអង្អែលតិចៗ។
« វាយនាងមុខដែកនោះឈឺដៃសឹងស្លាប់.! មុខក្រាស់អញ្ចឹងសោះទើបតោងហានីយើងមិនលែងបែបនេះ »Taehyungរអ៊ូមាត់ជីបអូចៗខណៈដែលចិត្តខឹង Sallyមិនទាន់បាត់នៅឡើយ។
« អ្នកណាហានីអូន? »Jungkookសើចចុងមាត់លើដៃច្បិចច្រមុះនាយតូចបន្តិចទាំងក្រឺតខ្នាញ់។
« លោកឯងនឹងហើយ.! អ៎..មែនហើយភ្លេចគិតថាគេមិនបានទុកយើងជាសង្សាររបស់គេទេ »Taehyungរុញជុងហ្គុកចេញរួចក៏ដើរចេញទៅទាំងងរខ្ទើត ហើយនៅឆ្លៀតសម្លក់ពួកស្រីៗដែលកំពុងឈរមើលនោះទៀត។
« បេប៊ី.! ចាំបងផង »Jungkookថាហើយក៏រត់តាមថេយ៉ុងបាត់ទៅ ចំណែកជីមីនបានត្រឹមអេះក្បាលទាំងឆ្ងល់ម្នាក់ឯង ហានី បេប៊ី? ត្រូវគ្នាតាំងពីពេលណាហេតុអ្វីក៏គេមិនដឹងរឿងសោះអញ្ចឹង?
« អាពីរអ្នកនេះត្រូវគ្នាវិញគ្មានប្រាប់ឯងសម្បីមួយម៉ាត់ »Jiminនិយាយរង៉ូវៗម្នាក់ឯងខណៈពេលដែលភ្នែកសម្លឹងមើលទៅគូស្នេហ៍ទាំងពីរដែលកំពុងតែរត់តាមគ្នានោះ។
« គេត្រូវគ្នាវិញមានពាក់ព័ន្ធអីនឹងឯង? »Yoongiស៊កដៃចូលហោប៉ៅអោនមុខមកជិតថ្ពាល់នាយតូចរួចក៏សួរក្រោយឮសម្តីរបស់ជីមីនអម្បាញ់មិញរួច។
« ហ៊ើយ~ កុំមកជិតពេក »Jiminងាកមុខមករកប្រភពសម្លេងធ្វើអោយមាត់របស់គេប៉ះនឹងថ្ពាល់របស់យ៉ុនហ្គីដែលជាហេតុធ្វើអោយបេះដូងរបស់នាយចាប់ផ្តើមលោតញាប់ខុសធម្មតា។
« ហឹស.! ឯងបន្លំថើបយើងមែនទេ? »Yoongiសួរទាំងទឹកមុខស្មើរទាំងដែលនាយជាអ្នកអោនមកជិតរាងតូចដោយខ្លួនឯងសោះ។ តាមពិតអ្នកទាំងពីរមិនបានត្រូវជាអ្វីនឹងគ្នាដូចដែលឃើញឡើយ គ្រាន់តែមួយរយៈនេះយ៉ុនហ្គីចេះតែចាប់ជីមីនអោយមកដើរលេងជាមួយនាយតែប៉ុណ្ណោះ។
« ឆ្កួត.! »Jiminញញឹមទាំងអៀនរួចក៏រត់ចេញបាត់ទៅ រីឯយ៉ុនហ្គីក៏លើកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់របស់ខ្លួនឯងតិចៗទាំងញញឹមចេញមកដោយមិនដឹងខ្លួន។
ងាកមកមើលJungkookឯនេះវិញនាយក៏បានរត់តាមថេយ៉ុងរហូតដល់ខាងក្រោយសាលា នាយតូចងក់ងរមិនព្រមស្តាប់សម្តីរបស់នាយសម្បីបន្តិច។
« បេប៊ី.! »Jungkookស្ទុះទៅទាញកាយតូចយកមកផ្អឹបជាប់ដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់នាយ។
« យ៉ាងមិច? »Taehyungសម្លក់មុខរាងក្រាស់បន្តិចរួចក៏ឆ្លើយ មិនដឹងជាខឹងរឿងអ្វីទៀតហើយទេ។
« ខឹងបងរឿងអ្វី..ហឹម?... »
« មិនដឹង »
« បើអូនមិនប្រាប់បងថាខឹងរឿងអ្វីផង បងម្តេចនឹងលួងអូនកើតទៅ? »Jungkookអោនសម្លឹងមុខនាយតូចទាំងញញឹមនៅពេលដែលឃើញនាយតូចពេបមាត់ចង់សើចបន្តិចចង់យំបន្តិច។
« បងទុកអូនជាអ្វី? »Taehyungសម្លឹងកែវភ្នែកនាយក្រាស់មឹសៗ ខណៈពេលដែលដៃលើកទៅអោបករបស់នាយក្រាស់វិញយ៉ាងណែន។
« ទុកជាប្រពន្ធ ជាហានី បេប៊ី សង្សារ សំណព្វចិត្ត បេះដូង និងកែវភ្នែក.! នៅខ្វះអ្វីទៀតទេ? បេប៊ី... »Jungkookរៀបរាប់គ្រប់សព្វបែបយ៉ាងធ្វើអោយនាយតូចសើចចេញមកទាំងសប្បាយចិត្ត។
« ហិសៗ...អូនស្រឡាញ់បង »Taehyungសើចរួចថើបមាត់រាងក្រាស់បន្តិចមុននឹងប្រលែងខ្លួនចេញពីនាយក្រាស់វិញព្រោះខ្លាចគេមកឃើញ។
« ក្មេងចម្កួត.! ពូកែងរណាស់ »Jungkookលើកដៃអង្អែលសក់រាងតូចតិចៗ ខណៈពេលនោះនាយតូចក៏រហ័សលើកដៃទាញដៃនាយក្រាស់ចេញវិញ។
« ខូចសក់អូនអស់ហើយ.! »Taehyungលើកដៃរៀបចំសក់អោយបានរៀបរយមុននឹងនិយាយបន្ត៖
« អូនទៅការិយាល័យដោះស្រាយជាមួយស្រីមុខដែកនោះសិន.! បងទៅថ្នាក់មុនអូនចុះ »Taehyung ញញឹមលើកដៃក្រវីលាជុងហ្គុកបន្តិចមុននឹងរត់ទៅការិយាល័យបាត់ទៅ។
Skip✨
នៅក្នុងការិយាល័យមានសភាពរញេរញៃដោយសារតែឪពុកនិងកូនពីរអ្នកកំពុងតែអុកឡុកលោកនាយកសាលាអោយជួយសោះស្រាយអោយ។
« អ្នកណាហ៊ានវៃកូនខ្ញុំ? លោកនាយកឆាប់ហៅវាមកដោះស្រាយជាមួយខ្ញុំភ្លាមមក »លោកJungដែលត្រូវជាឪពុកចុងរបស់ជុងហ្គុកកំពុងតែស្រែកអុកឡុកពេញការិយាល័យអោយជួយរកយុត្តិធម៌អោយកូនស្រីរបស់គាត់ មើលសភាពនាងចុះជាំមុខជាំមាត់រញរញៃដូចជាខ្មោចទៅហើយ។
« រកខ្ញុំមែនទេ? »Taehyungអោបដៃចូលមករកអ្នកទាំងបីទាំងក្រសែរភ្នែកមុទស្រួច ចំណែកទឹកមុខក៏ស្មើរខុសពីនៅជាមួយជុងហ្គុកឆ្ងាយណាស់។
« Kim Taehyung? »លោកJungស្រឡាំងកាំងនៅពេលដែលឃើញវត្តមានរបស់ថេយ៉ុងនៅទីនេះ។ មូលហេតុដែលគាត់ស្គាល់ថេយ៉ុងព្រោះកត្តាទី1 មកពីថេយ៉ុងជាកូនរបស់លោកគីមដែលគេល្បីល្បាញស្គាល់គ្រប់គ្នា កត្តាទី2 មកពីគាត់ធ្លាប់ចូលរួមកម្មវិធីសម្ភោធគ្រប់ហ៊ុននៅភូមិគ្រិះKim ណាមួយថេយ៉ុងក៏ជាអ្នកស្នងទ្រព្យសម្បត្តិបន្ទាប់ពីលោកKimផងដែរ។ ហើយគាត់ក៏ធ្លាប់មានចិត្តចង់ផ្សំផ្គុំកូនគាត់ជាមួយថេយ៉ុងដែរប៉ុន្តែឈោងមិនដល់ ហើយឥឡូវនេះបែរជាមកវាយគ្នាទៀត ព្រហ្មលិខិតពិតជាអាក្រក់ចំពោះគាត់ពិតមែន។
« មែនគឺខ្ញុំ.! យ៉ាងមិច? អម្បាញមិញដូចជាស្រែករកខ្ញុំក្តែងៗមិនអញ្ចឹង? »TaehyungដើរមកទាញSally ចេញពីកៅអីរួចក៏ដាក់គូថអង្គុយទាំងទឹកមុខឌឺដង ចំណែកលោកនាយកបានត្រឹមតែអង្គុយមើលតែមិនហ៊ានលូកមាត់។
« អាយ~ លោកប៉ាមើលវាចុះ.! ហិកៗ..វាធ្វើបាបកូនទៀតហើយ »Sallyយំរំអួយដាក់ឪពុកដែលកំពុងតែអង្គុយសម្លឹងមុខថេយ៉ុងមិនដាក់ភ្នែក។
« បានមើលចំបែបនេះពិតជាសង្ហារខ្លាំងណាស់.! ហីយ៉ា...គ្នាឯងសោះសម្រួលគ្នាទៅណាក្មួយ »លោកJungសរសើររួចក៏និយាយជាមួយថេយ៉ុងអោនៗហាក់ដូចជាខ្លាចអំណាចយ៉ាងអញ្ចឹង។
« លោកប៉ា?? »Sallyស្រែកហៅឈ្មោះឪពុកទាំងចម្ងល់ ហេតុអ្វីក៏ឪពុករបស់គេទៅសរសើរសត្រូវគេទៅវិញ ក្រែងថាមកដោះស្រាយមិនអញ្ចឹង?
« កូនលោកពូឈ្លើយដាក់ខ្ញុំមុន »Taehyungច្រត់កែងដៃលើតុនិងបាត់ដៃទ្រចង្ការសម្លឹងមើលមេឃមើលផ្កាយធ្វើមិនដឹង។
« ប៉ុន្តែក្មួយជាប្រុសមិនគួរវាយស្រីទេណា.! វាមិនល្អ »លោកJungនិយាយទាំងញឹមៗហើយក៏លួចសម្លក់មុខកូនស្រីជារឿយៗ។
« ចង់យ៉ាងមិចជាមួយខ្ញុំ? និយាយមក.! »
« ពូសង្ឃឹមថាក្មួយនឹងមិនប្រកាន់កូនពូទៅចុះ.! កូនពូវានៅក្មេងមើលមិនដឹងសខ្មៅ »លោកJung និយាយបណ្តើរថេយ៉ុងងក់ក្បាលបណ្តើរ នាយសឹងតែសើចអោយស្លាប់ទេស្មានតែខ្លាំង:( ។
« មិនអីទេ.! ប៉ុន្តែត្រូវតែអោយនាងសុំទោសខ្ញុំសិន »Taehyungញញឹមបែបអ្នកឈ្នះដាក់Sally។
« ទេ.! យើងមិនព្រម »Sallyប្រញាប់ប្រកែកដាច់មាត់ចោល ទោះជាយ៉ាងណាក៏នាងមិនសុំទោសថេយ៉ុងដែរព្រោះនាងមិនបានខុស។
« Sally~ »លោកJungទាញដៃកូនស្រីអោយសុំទោសថេយ៉ុង គាត់មិនចង់មានរឿងដល់ថ្នាក់ដឹងឮដល់លោកKimឡើយ។
« លោកប៉ា..ហិកៗ...យើងសុំទោស.! ឮទេថាសុំទោស »Sallyយំផងសុំទោសថេយ៉ុងផងព្រោះខឹងនឹងឪពុកដែលបង្ខំនាង។
« ហីយ៉ា.! គួរអោយអាណិតខ្លាំងណាស់ »Taehyungធ្វើជាលើកដៃបាំងភ្នែកខ្លួនឯងទាំងញញឹមសប្បាយចិត្តព្រោះលើកនេះនាយជាអ្នកឈ្នះទៀតហើយ។
TO BE CONTINUED
✨Thank for support✨
@Ju Xiu-ជូស៊ី