Episode 15 : ឯងជារបស់យើង🔞
Taehyungរើខ្លួនតិចៗនៅលើតុទាំងឈឺក្បាលកន្លែងដែលត្រូវប៉ះទង្គិចនោះខ្ទោកៗ ហើយក៏ចាប់ផ្តើមភ័យឡើងនៅពេលដែលឃើញជុងហ្គុកលូកដៃមកដោះអាវរបស់គេ។
« ធ្វើស្អីនឹង? ឆាប់លែងខ្ញុំភ្លាមទៅ »Taehyung ស្រែកខណៈពេលដែលជើងក៏ខំប្រឹងធធាក់កាយក្រាស់អោយចេញពីចន្លោះជើងខ្លួន។
« យ៉ាងមិច? ថើបគ្នាជាមួយអាម្នាក់នោះឆ្អែតចិត្តហើយមែនទេ? »Jungkookចាប់ទាញជើងកាយតូចអោយអឹបគ្នាជាមួយរាងកាយនាយសារជាថ្មី ភាពរឹងមាំដែលចាប់ផ្តើមរឹងឡើងរបស់នាយក្រាស់ក៏បានទៅអឹបគ្នាជាមួយនឹងភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូច ទើបបណ្តាលអោយថេយ៉ុងមានអារម្មណ៍មិនល្អមួយរំពេច។
« ខ្ញុំថើបគ្នាជារឿងរបស់ខ្ញុំ.! មានអ្វីពាក់ព័ន្ធនឹងលោក? មាត់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ថើបអ្នកណាជាសិទ្ធរបស់ខ្ញុំ »Taehyungស្រែកតបវិញមិនព្រមចាញ់ជុងហ្គុកដាច់ខាតទាំងដែលខ្លួនឯងកំពុងនៅក្រោមដៃរបស់ជុងហ្គុកសោះ។
« អញ្ចឹងឬ? ហឹម.! អញ្ចឹងយើងរំលោភឯងវាជាសិទ្ធរបស់យើង »Jungkookនិយាយទាំងញញឹមឌឺដងដាក់អ្នកខាងក្រោមមុននឹងអោនទៅខាំបបូរមាត់របស់រាងតូចខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ខឹងក្នុងខ្លួន ដៃក្រាស់ម្ខាងសង្កត់ដៃទាំងទ្វេររបស់រាងតូចឡើងទៅលើចំណែកម្ខាងទៀតក៏ស្រវ៉ាទៅសម្រាតខោររបស់អ្នកខាងក្រោមចេញ។
« អាយ~ ធ្វើឆ្កួតស្អីនឹង.! ចេញពីខ្ញុំភ្លាម »Taehyungចាប់ផ្តើមភ័យកាន់តែខ្លាំងនៅពេលដែលឃើញរាងក្រាស់ស្រាតខោរគេចេញបានសម្រេច ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់ក្រោកឈរឡើងសម្លឹងទៅរាងកាយអាក្រាតរបស់រាងតូចពេញៗភ្នែកចំណែកថេយ៉ុងកាលដែលឃើញបែបនេះនាយក៏ពេបមាត់រកយំរួចក៏ងាកមុខចេញគេចពីក្រសែរភ្នែករបស់ជុងហ្គុកព្រោះពេលនេះគេមិនអាចជួយខ្លួនឯងបានឡើយ។
« រាងកាយទាក់ទាញមិនចាញ់សាងហ៊ុនប៉ុន្មានឡើយ »Jungkookពោលឡើងខណៈពេលដែលដៃទាំងសងខាងចាប់ផ្តើមលូកទៅឆ្លីលើCherryរបស់រាងតូចទាំងសងខាងថ្នមៗ មាត់ក៏អោនទៅបឺតជញ្ជួកកញ្ចឹងកសខ្ចីរបស់រាងតូចបង្កអោយមានស្នាមក្រហមជាំជាច្រើនកន្លែងទើបធ្វើអោយអ្នកខាងក្រោមចាប់ផ្តើមរមួលខ្លួនតាមអារម្មណ៍ដែលរាងក្រាស់ផ្តល់អោយ។
« បានហើយចន ជុងហ្គុក.! ខ្ញុំនឹងប្តឹងបើសិនជាលោកហ៊ានធ្វើអ្វីមិនល្អមកលើខ្ញុំ »Taehyungស្រែកឃាត់ងាកមុខទៅម្ខាងនៅពេលដែលឃើញរាងក្រាស់ចាប់ផ្តើមសម្រាតខោរអាវរបស់គេម្តង ចំណែកជុងហ្គុកវិញក្រោយឮសម្តីរបស់នាយតូចនាយក៏សើចរួចតប៖
« ឯងគិតថាគេជឿរឯងឬ? បើឯងចង់អោយឪឯងបាក់មុខដោយសារឯងណាស់ក៏ប្តឹងទៅ យើងព្រមដេកគុកដោយស្មាក់ចិត្ត »Jungkookថាហើយក៏ដើរមករករាងតូចម្តងទៀតដោយរាងកាយអាក្រាត នាយក្រាស់ចាប់ទាញជើងរាងតូចអោយបើកឡើងរួចជ្រែកចូលចន្លោះកណ្តាលសារជាថ្មី បន្ទាប់មកនាយក៏យកភាពរឹងមាំរបស់នាយទៅត្រដុះលើច្រកទ្វាសម្ងាត់របស់រាងតូចចុះឡើងៗតែមិនទាន់ស៊កឡើយ។
« លែងខ្ញុំភ្លាមទៅអាចង្រៃ...អ្ហាក់ »Taehyung ស្រាប់តែស្រែកភ្លាត់សម្លេងនៅពេលដែលជុងហ្គុកស៊កភាពរឹងមាំរបស់នាយចូលទៅមួយទំហឹងដោយគ្មានផ្តល់ដំណឹងបន្តិចសោះ ញើសដែលនៅលើថ្ងាស់របស់ថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមហូរមកកាន់តែច្រើន ខ្លួនតូចចាប់ផ្តើមរលាក់ខ្លាំងៗតាមចលនារបស់អ្នកខាងលើ នាយតូចខាំមាត់បិទភ្នែកតាំងអារម្មណ៍ថាមិនយំឬថ្ងូរឡើយទោះជាឈឺយ៉ាងណាក៏ដោយកុំអោយជុងហ្គុកបានចិត្តនៅពេលដែលឃើញគេយំឬថ្ងូរ។
« អ្ហើស.! តឹងសម្បើមណាស់ »Jungkook
ងើយក្បាលឡើងលើក្រលែងចង្កេះមួយទំហឹងៗកម្លាំងបុរសដោយមិនខ្វល់ថាអ្នកខាងក្រោមឈឺដល់កម្រិតណាឡើយ ជុងហ្គុកកាន់តែធ្វើចលនាខ្លាំងឡើងៗនៅពេលដែលឃើញនាយតូចមិនព្រមថ្ងូរឬបញ្ចេញសម្លេងបែបនេះ។
« ... »Taehyungបិទភ្នែកខ្ញាំដៃខ្លួនឯងស្ទើរដាច់សាច់នៅពេលដែលមានអារម្មណ៍ថាឈឺកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ខ្លួនតូចទន់ដៃទន់ជើងធ្វើអ្វីលែងចេញបានត្រឹមតែចំហមាត់ម្តងៗប៉ុណ្ណោះនៅពេលដែលរាងក្រាស់ធ្វើចលនាកាន់តែខ្លាំង។
« ហ៊ឹស.! អស្ចារ្យណាស់គីម ថេយ៉ុង »Jungkook
សរសើរខណៈពេលដែលដៃក៏លូកចូលទៅក្នុងមាត់របស់រាងតូចម្ខាងនឹងម្ខាងទៀតចាប់សង្កត់ចង្កេះតូចកុំអោយពើងឡើង។
ស្របពេលដែលជុងហ្គុកលូកដៃចូលទៅក្នុងមាត់របស់ថេយ៉ុង ថេយ៉ុងក៏ខាំដៃរបស់ជុងហ្គុកមួយទំហឹងដោយសារតែទ្រាំនឹងការសម្រុករបស់ជុងហ្គុកមិនបាន បន្ទាប់មកជុងហ្គុកក៏រហ័សដកដៃចេញមកវិញទាំងខឹងរួចទះរាងតូចមួយកំភ្លៀង។
« សឺត.! អ្ហាស៎ៗ...ឈឺណាស់ជុង.!..ប៉ុណ្ណឹងបានហើយឈប់ទៅ...អ្ហាក់ »Taehyungនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហូរមកតាមកន្ទុយភ្នែករឹមៗព្រោះពេលនេះនាយទ្រាំលើសកំរិតហើយឈឺទាំងផ្នែកខាងក្រោមដែលត្រូវគេកំពុងតែរុករាលយ៉ាងពេញទំហឹងហើយមកឈឺត្រង់ថ្ពាល់ដែលជុងហ្គុកទះនោះថែមទៀតប៉ុន្តែនាយនៅតែជ្រើសផ្លូវមិនយំ។
« ចេះឈឺដែរឬ? ឃើញមិនស្រែកស្មានតែមិនចេះឈឺហើយតើស៎ »Jungkookពោលឡើងស្របជាមួយចលនានៅដដែល ឈាមស្រស់ជាច្រើនក៏ចាប់ផ្តើមហូរចេញមកពីភាពទន់ជ្រាយរបស់នាយតូចប៉ុន្តែជុងហ្គុកមិនបានចាប់អារម្មណ៍ឡើយ។
« ហិកៗ...អឺស.ៗ...អឹស~ »Taehyungខំប្រឹងថ្ងូរអោយមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយខ្លះក្នុងចិត្តចង់តែទាត់ជុងហ្គុកអោយស្លាប់ទេ គេឈឺស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់គ្មានខ្វល់ពីគេសម្តីតែបន្តិចយល់តែពីក្តីសុខរបស់ខ្លួនឯង។
« ឯងជារបស់យើង.! ឮដែរទេ..គីម ថេយ៉ុង ឯងជារបស់យើង »Jungkookស្រែកផងអុកមួយទំហឹងៗតាមអារម្មណ៍ដែលខឹងផង ឈាមក៏បែកខ្វាយពេញភ្លៅរបស់រាងតូចនិងពោះរបស់នាយ ចំណែកថេយ៉ុងវិញបានត្រឹមដេកខាំមាត់ទ្រាំព្រោះនាយដឹងថាទោះគេយំអង្វរយ៉ាងណាក៏ជុងហ្គុកមិនព្រមឈប់ដែរ។
Jungkookក៏បានបន្តបំពានរាងកាយរបស់រាងតូចរហូតដល់យប់ជ្រៅ គេធ្វើដល់ថេយ៉ុងសន្លប់ហើយភ្ញាក់ឡើងវិញទៀតទើបឈប់ មិនដឹងប៉ុន្មានទឹកហើយទេរហូតដល់ថេយ៉ុងទន់ខ្លួនកម្រើកលែងរួចបាត់ទៅហើយ។
« យ៉ាងមិចដែរ? ចូលចិត្តទេ? »Jungkookសួរទៅកាន់រាងតូចបន្ទាប់ពីស្លៀកពាក់រួចរាល់ចំណែករាងតូចនៅគេងអាក្រាតលើតុដដែលព្រោះងើបទៅណាមិនរួច ឈាមនិងទឹកមាត់នាគរាជស្រក់តក់ៗចេញពីរន្ធសម្ងាត់របស់រាងតូចយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់។
« ខ្ញុំខ្ពើម.!...ហិកៗ »Taehyungនិយាយរួចក៏ស្តោះទឹកមាត់ទៅជំហ៊ាងទាំងទឹកភ្នែករហាម មើលទៅដូចជាខ្ពើមរអើមខ្លាំងណាស់។
« ខ្ពើមអញ្ចឹងឬ? »Jungkookដើរមកឈរជិតនាយតូចរួចក៏លើកដៃទៅអង្អែលមុខរាងតូចថ្នមៗ ជុងហ្គុកពេលនេះដូចជាមនុស្សរោគចិត្តយ៉ាងអញ្ចឹង។
« មែនហើយខ្ញុំវាខ្ពើមលោកឯងដល់កំពូលហើយ »Taehyungស្រែកឡើងទាំងខឹងចិត្តប៉ុន្តែនាយមិនទាន់បានគិតអំពីផលអាក្រក់របស់វាឡើយ។
« ល្អ.! យប់នេះឯងដេកនៅទីនេះចុះ..លាសិនហើយ »Jungkookយកសម្លៀកបំពាក់បោះទៅលើកាយតូចមុននឹងដើរចេញទៅទាំងមិនខ្វល់ពីរាងតូចសម្បីបន្តិច យប់ជ្រៅណាស់ទៅហើយគេមិចនឹងអាចនៅម្នាក់ឯងបែបនេះបានទៅ?
« ទេ.! ជុងហ្គុកមកវិញមក.!...ហិកៗ យកខ្ញុំទៅផង...ជុងហ្គុកខ្ញុំខ្លាចណាស់ កុំទៅចោលខ្ញុំអីណា~ អាណិតខ្ញុំផងជុង »Taehyungស្រែកយំស្រវ៉េស្រវ៉ាងើបឡើងទើបបណ្តាលអោយរាងកាយរបស់គេធ្លាក់មកពីលើតុមួយទំហឹងស្ទើរតែបាក់ឆ្អឹង។
« អួយ.!...ហិកៗ...ឈឺណាស់ជុង..ជួយខ្ញុំផង »Taehyungនៅតែបន្តយំទោះជាជុងហ្គុកចេញទៅផុតបាត់ហើយក៏ដោយ។...
TO BE CONTINUED
✨Thank for Support✨
@Ju Xiu-ជូស៊ី