Turn back the time ~Dutch~

-26-

Vol spanning en zenuwachtig sta ik te wachten totdat de klok half een slaat, en Kieran me komt ophalen. Zo'n verassing wordt nog eens mijn dood. Gosh wat ben ik nieuwsgierig en zenuwachtig. Ik had hem nog gewaarschuwd voor een cliché picknick, dus dat gaat hem denk ik niet worden.

De deurbel haalt me uiteindelijk uit mijn gedachten. Voordat ik ook nog maar twee stappen heb kunnen zetten heeft Floris de deur al open gedaan. Dacht ik even het huis uit te sneaken, naar Floris te roepen dat ik weg ben en weg te gaan voordat hij vroeg waar we naar toe gingen. Mooi niet dus, daar ging mijn plan. Ik haal een keer diep adem en loop naar de voordeur toe.

Voor de deur staat niet Kieran, maar een of andere bezorger. Boos draai ik me om en loop terug de kamer in. Waar zat ik met mijn gedachten? Het was pas kwart over twaalf. Nog een kwartier te gaan. Tijd is echt een sloerie. Hoe je het ook wend of keert, ze naait je altijd.

Wanneer de deurbel voor de tweede keer gaat, is het wél half een. Opgelucht dat ik de tijd heb volgehouden zonder dood te gaan sta ik op en loop weer naar de deur. Dit keer ben ik Floris net voor met de deur openen. Tot mijn grote opluchting staat Kieran er, en niemand anders. Hij opent zijn armen en trekt me in een knuffel. Glimlachend druk ik mijn hoofd tegen zijn borst.

Wanneer Floris zijn hoofd om het hoekje steekt, laat Kieran me los en legt een arm om mijn schouder. 'Ey Floris!' 'He Kieran! Wat doe jij hier?' 'Ik heb een date met je zusje' grijnst hij. Blozend kijk ik naar de grond, geef Kieran een niet al te zachte elleboog in zijn zij en gluur door mijn wimpers naar Floris. 'Wees voorzichtig hé? Ik wil wel dat ze heel thuiskomt!' is het enige wat hij antwoord. Opgelucht kijk ik weer omhoog. Dan kijk ik Kieran aan, die pijnlijk over zijn zij wrijft. 'Niet zo aanstellen watje! Het was maar een zacht tikje!' 'God Jasmijn, als jij dat zacht noemt dan wil ik niet weten wat hard is. Maar goed, zullen we gaan?'