Turn back the time ~Dutch~

-05-

De shoot was toch nog heel leuk geworden. Bij alle foto's stonden de jongens shirtloos bij me, en telkens had ik wel rode wangen, zodat je zag dat ik wist dat ze er waren. Maar elke keer moest ik wegkijken, alsof het me niets boeide. 's Avonds haalde Annabel de make-up van mijn gezicht. Ik ging nog even langs Kimberly om te zeggen dat ik wegging en om te vragen hoe laat we morgen op de set moesten zijn. Kimberly was de outfits voor morgen al aan het klaar hangen toen ik de kleedkamer binnenkwam. Ze lachte heel geheimzinnig naar me. Oké, waarom lach je zo creepy naar me? 'Ik heb een cadeautje voor je' zei ze met een zangerige stem. Ik begon het toch een beetje vreemd te vinden, en vroeg: 'Wat dan?' Floris kwam binnen en keek geamuseerd naar ons gesprek. Hij keek eerst naar Kimberly, die nog steeds naar mij keek. Hij keek weer naar mij. 'Oké, kan iemand hier uitleggen wat er aan de hand is?' Ik zet een heel kinderlijk stemmetje op en jammer tegen Floris: 'Kimberly doet raar!' Hij lacht om mijn actie en loopt naar Kimberly toe. Ik deed alsof ik heel bang ben, en volg hem heel voorzichtig. 'Je had een cadeautje voor me?' vraag ik nog een keer. 'Ja zeker!' roept ze heel enthousiast. Die blauwe jurk die je als eerste aanhad mag je houden van de sponsor! Ik deed een dansje van vreugde. Floris staat heel raar te kijken. 'Wat nou? Ga me niet vertellen dat ik raar ben of niet spoor want dat zeg je... Hm laat me even dachten.... Dagelijks!' Hij knikt. 'Dat deed ik inderdaad ja. Misschien omdat het waar is?'

De volgende dag zat ik weer belachelijk vroeg met een slaapdronken hoofd in de auto van Floris. Hij is een echt ochtendmens vooral met koffie, net zoals Vivi. Ik ben net zo chagrijnig als ieder normaal niet-ochtendmens 's ochtends. Vooral als ik nog geen koffie heb gehad. Dan ben ik echt een chagrijnig monster. Tenzij ik uitgeslapen heb, of het zo'n mega mooie dag is dat niemand een slecht humeur kan hebben, moet je 's ochtend mij eigenlijk met rust laten. Jammer dat de leraren zich daar nooit aan houden.......

Aangekomen op de set ga ik gelijk naar Vivienne toe, die staat te kletsen met de fotograaf. Floris loopt met me mee. Hij gaat achter Vivienne staan en legt zijn handen op haar ogen en zegt met een hoog stemmetje: 'Wie ben ik?' 'Floris je verpest mijn mascara die net goed zat!' Ik grinnik om Viviennes reactie. Niemand is zo stom om dat bij Vivi te doet, omdat ze je een hele preek gaat geven over haar make-up die ze elke ochtend zo zorgvuldig opbrengt. Ze staat er zelfs een halfuur eerder voor op! Zou mij dus echt nooit in een miljoen jaar lukken. 's Ochtends breng ik een beetje mascara aan, eyeliner en een beetje lipgloss. Binnen vijf minuten zit alles goed, of in ieder geval acceptabel. 'Vivienne, waar moeten we eerst heen? Kimberly of Annabel?' 'Jamijntje hier moet naar Kimberly, en jij moet ook maar daarna gelijk door naar Annabel. Omdat je de shoot shirtloos doet, heeft ze niet meer dan vijf minuten werk aan je met je kleding. Als je die aan hebt ga je naar Annabel. Jasmijntje hier moet met mij mee omdat ze een speciale opdracht heeft gekregen' lacht ze geheimzinnig.

Zodra Floris weg was vroeg ik gelijk naar de speciale opdracht. 'Zul je wel zien' gaf ze als antwoordde. Ik wist dat als Vivi iets niet wilde vertellen, kon je doet wat je wilt, maar ze vertelt het je toch niet. Bij Kimberly krijg ik een korte roze jurk aan. Hij is echt prachtig: vanaf de taille loopt hij uit. Hij is alleen wel enorm kort, hij kwam maar tien centimeter over mijn billen. De bovenkant was heel mooi bezet met diamantjes en op mijn middel zat een roze strik, ook bezet met diamantjes. De stof van het lijfje was helemaal geplooid. Hij was zo kort, ik kon niet normaal voorover bukken, anders zou je mijn billen zien. En dat is niet bepaald sexy bij mensen die ik amper ken. Mijn make-up vond ik iets te overdreven, maar wel mooi. Mijn oogleden waren helemaal roze, met veel te lange nepwimpers om zelfs maar echt te doet lijken. De lippenstift op mijn lippen is knalrood. Het geheel neigde naar een barbie (verrassing!), maar mijn haar was in grove en fijne krullen gekruld, en bij mijn weten is het haar van barbie stijl. Hoewel ik nog steeds leek op een barbie.

Van Vivienne moest ik wachten en moest ik binnenlopen op haar teken. Ik zie dat Floris al klaar zat samen met Justin. Ze zijn wat aan het lachen. Kyeno komt er ook bij zitten. Bijna wil ik al gaan lopen zonder het teken van Vivi, maar Kieran komt ook al naar ze toe gelopen. Misschien toch nog even wachten. Vivi gaf een seintje aan de fotograaf, geen idee wat het betekende. Daarna liep ze naar me toe. 'Als ik daar sta', ze wees een plek naast de fotograaf aan, 'mag je binnen lopen. Deed dat als een echt model, alsof je op de catwalk loopt.' 'Moet ik aan het einde ook poseren?' Ze zei als een echt model, en een echt model poseert aan het einde van de catwalk. Je kunt het maar beter zeker weten. 'Nee, dat is dacht ik iets over de top.' grinnikte ze. 'Oké' zeg ik en ze loopt weg. De jongens zien mij nog niet staan omdat ik nog om het hoekje sta.