16.bölüm Yılbaşı...

5.4K 284 19
                                    


Uraz yanında uyuyan kadına baktı. İlk defa sarhoş olduğunu görmüştü. Dudağının yarısıyla gülümsedi, oysaki o sarışın kadınla masadan kalkıp ayrılmışlardı ve bütün gece karşıda oturup onu izlemişti yalnız başına, ta ki o adam onu götürmeye kalkana kadar. Derin bir nefes aldı, ne yapacaktı bu kadınla , duyguları avaz avaz bağırırken neden hâlâ, güvenemiyordu ona. Ona bir adım atarsa olabileceklerden korkuyordu. Ya bir gün onu  bırakıp giderse nasıl ayağa kalkardı....

Uyanıklıkla uyuma arasında arabadan alıp kucağına aldı Efsunu, eve geldiklerini o an anladı Efsun eve geldiklerini.

"Ben kendim yürürdüm."

"Tabi tabi."

Efsunun yüzü şekilden şekle girişi sırf bu şarhoşluk yüzündendi. Eve girdiğinde Uraz, Efsunu koltuğun üzerine bıraktı.

"Burada bekle, kahve yapıp geliyorum."

"O sarışına da yap." bir parmağını kaldırmış boşluğu gösteriyordu.

"Yemin ediyorum sabırlıksın Efsun."

Efsun kolunu  başının  altına alıp onu beklemeye başladı, midesi  bulanmaya başlamıştı, elinde kahve fincanıyla yanında  biten Uraz, içmesini  bekledi. Kahveyi içtikten sonra, tam eliyle bardağı uzatıyordu ki midesinin  bulantısı artmaya başlamıştı.

"Kusacağım."

Efsun önde Uraz arkada , tuvalete attı kendini, öğürmekten kaburgaları acımıştı ama neyse ki midesini  tamamen boşaltmıştı. Uraz ensesinde  tuttuğu saçlarını  belindeki  eliyle Efsuna  destek veriyordu. Yüzünü  yıkadığı sırada dışardan havai fişek sesleri gelmeye başladı, nasıl yani yılbaşı mı olmuştu? Hem de Efsun  kusarken .

"Yılbaşı mı oldu? Yani 2014'e mi girdik? hem de ben kusarken."

Uraz, Efsunun yüzündeki  ıslaklığı havluyla kuruturken bir yandan da gülümsüyordu.

"Aynen öyle oldu kelebek."

"Nasıl yani şimdi ben 1 sene boyunca kusacağım sen de yanımda mı duracaksın?"

"Kusar mısın bilmem ama yanında olacağım kesin." önüne düşen saçı,  kulağının  arkasına aldı.

"Öpüşseydik bari"

Efsunun hayıflanarak söylediği bu kelimeyle cesaretinin  içtiği içkiden geldiği kesindi, Uraz'ın sesli gülmesi Efsunun  gülmesine sebep olmuştu.

"Eğer seni şimdi öpersem, ayıldığında beni parçalarsın."

Efsun baş parmağını yukarı kaldırdı, "Olabilir, yaparım"

Odaya doğru yavaş yavaş çıktılar. Uraz, Efsunu yatağın yanından tutturup, dolabın içinden pijamalarını alıp yanına  geldi.

"Hadi çıkaralım şu elbiseyi"

Efsun tam kollarını  yukarı kaldırmıştı ki  hemen aşağı indirdi.

"Şey benim sütyenim yok ama."

Güldü... "O zaman arkamı döneyim sen çıkart."

Uraz arkasını döndüğünde, Efsunun ona seslenmesini bekledi neredeyse 10 dakika olmuştu.
"Efsun giyindin mi bak arkamı döneceğim."

Ses yok....

"Efsun bak dönüyorum."

Gözlerini kapatarak döndüğünde de ses yoktu, yavaş yavaş gözlerini açtığında Efsunun yatağın içine girip yattığını gördü. Yanına gidip üstünü örttü. Alnına küçük bir buse konduracakken, dudaklarını Efsunun dudaklarına hafifçe dokundurdu.

"Mutlu yıllar sevgili."

Bunu belki de Efsun duymamıştı ama Uraz kalbine duyurmuştu, sevgide aşkta emekte bu kadında vardı. Uraz, ilerde zamanı geri almak isterse işte buraya dönmek isteyecekti. En başa....
♾♾♾

Artık Seninimजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें