37.bölüm🍂 vakit doldu

3.5K 190 34
                                    

"Kaan bu yatak böyle duracak" Efsun eliyle yerini gösterirken, Kaan karşısına geçmiş tam ters yeri gösteriyordu. "Hayır burası iyi"

Efsun yanaklarını şişirip bir solukta dışarı verdi.

"Ay şimdi doğuracağım"

"Aman haa daha 2 ay var az daha sık dişini"

"Kaan !!!!" Sesi hızla Kaan'ı ele alırken o söylene söylene efsunun dediğini yapmıştı en sonunda.

"Al be al , ne istiyorsan yapacağım yeter ki bağırma . Şu genç yaşta yaşlandım yanında "

Efsun bir anda Kaan'ın söylediği şeye takılıp kalmıştı. Efsun ona zor mu geliyordu. Odanın içindeki sallanan sandalyeye oturdu. Kaan Efsuna bakarken bakışları mağrurdu.

"Ne oldu canım bir yerin mi ağrıdı?"

Başını hayır anlamında salladı. Elleriyle yüzünü kapatıp ağlamaya başladı.

"Haydaaa ne oldu ? "

"Ben sana yük müyüm?" Hem ağlıyor hem söyleniyordu. Tam bir çocuk gibiydi.

"Efsun o nereden çıktı kızım be "

"Sen dedin "

"Ben mi?" Parmağıyla kendini gösteriyordu.

"Şaka yaptım Efsun ya şaka adı üstünde . Sizi ben aldım üstüme anladın mı yük ya da değil ben burada seninle mutluyum"

Hamilelik hormonları gülmekle , ağlamak arasında tüm duyguları anlık sergilerken, Efsun hepsini tek dozda yaşıyordu. Bir yanı eksikti..
.............

37. Haftada işten ayrılmıştı, aslında Efsuna kalsa doğurana kadar çalışırdı, ama Kaan o kadar ısrar etmişti ki mecburi ayrılıktı Efsunun ki. Kaan işten gelene kadar Hatice abla her gün uğrardı yanına , o da en az Efsun kadar heyecanlıydı.

"Torun sevgisini onda tadacağım."

"Seni anneannesi olarak bilecek "

Hatice ablanın gözleri yaşardı. Kaybettiği kızını özlemişti belki de . Kaan da saat 18:00 civarı gibi gelirdi. Kaan gelince Hatice abla evine giderdi. Kaan geldiğinde elleri kolları dolu olurdu. Efsun onu her gördüğünde söylene söylene mutfağa giderdi.

"Yine ne aldın Kaan."

"Sana bir şey almadım boşuna söylenme cadı"

"Aaa çok ayıp"

"Ayıp olan indirimler" Kaan bunu söylediğinde çok gülmüşlerdi . Elindeki poşetleri tek tek açtı. Biri pembe diğeri mavi iki zıbın çıkarttı, üzerinde kelebek vardı.

"Kelebek annenin bebeğine kelebekli zıbınlar"

O kadar güzellerdi ki , Efsun eline alıp tek tek sevdi her birini, bir an yavrusunu hayal etti içinde .

"Ya Efsun bari cinsiyetini ben bilseydim"

"Olmaz aldıklarından anlarım, hem sen tutamazsın içinde "

"Söz veremem" ayağını havaya kaldırmış gülerek Efsuna bakıyordu.

"Kaan onu yemin ederken yapmıyorlar mıydı?"

Kaan oturduğu yerden kalkıp, Efsunun önünde durdu, yanağından küçük bir makas alıp mutfağa doğru gitti, "yersen diye söylemiştim, tabi ki öğrenirsem söylerim"

Artık SeninimDär berättelser lever. Upptäck nu