Artık Seninim

35.Bölüm🍂 Seni affetmicem İstanbul

Kaan sabah kalktığında , Efsunun uyuduğunu düşündüğü için odasına girmedi. Efsun bu saate kadar yatmazdı içini kemiren kurt onu odaya sürükledi . Efsun odada yoktu. Odanın içinde gözü dün verdiği karta ilişmişti. Yeri değişmişti. Kartı hemen tuşlayıp orayı aradı .

"Efsun Kaya'nın bugün randevusu var mı"

"Şu an operasyonda efendim"

Kaan elini saçına götürüp ağzının içinde küfür savurdu . Arabaya binip hızlıca hastaneye gitti. Arabayı  park etti. Kaan arabadan indiğinde Efsunun hastanenin kapısından çıktığını gördü. Koşar adım Efsunun yanına gitti. Kollarından tutup hafifçe sarstı.

"Bana yapmadığını söyle."

Efsun ellerini karnına birleştirdi . Efsun o anı tekrar yaşadı...

Doktor önlüğünü giyinip yanına geldi. Son kez bebeğin kalp atışını dinledi . Efsun duyduğu ses'e kapıldı. Onu bu yaşadığı azaptan da acıdan da bir tek o kurtarabilirdi. Efsun kollarını sıkı sıkı bağladı. Onu hissetmek istercesine daha da bastırdı ellerini. Hemşire gelip iğneyi koluna batıracağı sırada Efsun yumruğunu var gücüyle sıktı , gözünden akan yaşın süzülmesine müsaade etti.

"Yapamayacağım "

"Efsun hanım , emin misiniz ? Bakın tekrar düşünün."

"Onu istiyorum"

"Kimi?"

"bebeğimi istiyorum"

Efsun ellerini karnında birleştirdi. İlk kez bebeğini sahiplenişiydi bu seslenişi. Gözünden akan yaşa aldırmadan masadan kalkıp , üzerini çabucak giyindi. Gözünden akan yaşlar sicim gibi iniyordu. Odadan çıktı. Hastanenin kapısında Kaan'ın ona doğru geldiğini gördü.

"Bana yapmadığını söyle"

Efsun başını  hızla sağa sola doğru salladı. Sesi titredi, kalbi üşüdü.

"Yapamadım, kıyamadım ona Kaan"

Kaan sardığı kollarıyla başını  göğsüne bastırdı. Bitmişti işte . Artık vazgeçmemesi için koca bir sebebi vardı. Arabaya binip eve gittiklerinde  Fırat deliye dönmüş şekilde açılan kapının önünde durdu.

"Bunu nasıl yaparsın Efsun"

Efsun, Fırat'ın boynuna sarılıp son kez ağladı . "Yapamadım," dedi . Fırat uzanıp alnından öptü.

"Biz senin yanındayız , yeğenim asla eksik kalmayacak"

♾♾♾

Kaan'la Fırat , Efsunun en zor günlerinde  yanında  olmuşlardı. Artık karnı hafifçe kendini belli etmeye başlamıştı. Efsun, Fırat'la Kaan'ı karşısına  alıp günlerce üzerinde planladığı konuşmasını yaptı.

"İkinizde karşı çıkmadan beni dinleyin"

"Haydaaa geliyor yine Efsunun saçmalıkları" Efsun , Fırat'ın üzerine eline   geçirdiği kırlenti fırlattı .

"Bir dakika ciddi olun ya"

"Tamam seni dinliyoruz" Kaan ciddiyetle yüzüne bakıyordu.

"Ben burdan gitmeye karar verdim. "

"Saçma demiştim işte " Fırat oturduğu yerden hızla kalktı.

"Otur yerinede beni dinle Fırat, Uraz'ın haberi olursa bebeğimi benden alır , bunu yapacak bir adam. Benim bebeğimi ondan korumam gerek"