4.Bölüm Beni yakma🔥

11.6K 426 46
                                    

"Hazır mısın? " demişti Uraz. Neye hazır olacaktı, kendi elleriyle açtığı bu kapı şimdi cehennemi mi olacaktı?

"Bırak beni." Hâlâ sesi sert çıkarken bu kadar güçlü olmadığını çok iyi biliyordu Efsun. Uraz ellerini hiç kıpırdatmadan Efsun'un arkasında durdu. Çenesini açıkta kalan omzuna koydu.

"Eğer direnmezsen çok canın yanmaz."

Efsunun kalbi yerinden çıkacaktı. Korkuyordu böyle hayal etmemişti ki, Efsunun gözünden akan yaş masumluğu gideceği içindi. Allah'a verdiği sözü tutamayışı olacaktı.

"Ne olur bırak ben bir şey yapmadım."

"Yaptın! O adamın kızı oldun! Baban bana karşı çıkamayacağını öğrenecek."

"Yapmaaaaa..."

Uraz'ın omzundaki dokunuşları Efsun'un içini titretmek yerine şimdi öfkelendiriyordu. Uraz , Efsun'u aniden kendine doğru çevirdi . Yüzüne bakarken gözlerine değdi göz bebekleri. Merhamet yoktu onda . Efsunun kendinin bile zor duyduğu sesle bir kez daha mırıldandı.

"Yapma."

"Öldür beni."

"Hişşşşşş"

Uraz başını yavaşça salladı. Sert bakışı kötülüğünü ele veriyordu bu adamın.

"Ben zaten ölürüm yalvarırım dokunma."

"Olmaz."

Efsun Gözlerini kapattı kaçamazdı kurtulamazdı. Saçları yüzüne düşerken sakladı gözlerindeki korkuyu, keşke her şeyden saklayabilselerdi. Uraz kollarındaki elleri çekip Efsun'un sırtını kendi göğsüne yasladı. Hızla savrulan saçları sırtına tutundu. Efsun giyiminin davetkar olamamasına bile dikkat ederken , her şeyi bu kadar küçük hesaplarken şimdi bilmediği tanımadığı birine teslim edecekti bedenini. Son direnişini de yapacaktı.

"Seni istemeyen birine nasıl dokunacaksın? "

Efsun'un söylediği şey onda düşünme ihtiyacı doğurmuştu ki öyle uzun uzun baktı . Eliyle kirli sakalını kaşıdı.

"Fark etmez."

"Adamlığının olmadığı gibi midende yokmuş ." deyip yüzüne tükürdü Efsun . Uraz sakince yüzündeki ıslaklığı silip karşısındaki kadının yüzüne baktı .

"Aslında haklısın."

Efsun başını kaldırıp ona baktı, haklısın diyordu. Vazgeçmişti işte . Efsun gülümsedi saçma sapan.

"Haklısın böyle zevkli olmaz."

"Vaz mı geçtin? " Efsunun sesi çocukluğundan çalınmış gibiydi.

"Tabi ki hayır."

Efsunun elleri yanında yumruk oldu. Dalgamı geçiyordu .

"Dalga mı geçiyorsun sen benimle?"

"Sadece zaman veriyorum sen isteyeceksin beni."

Efsunun kahkahası göz yaşına karıştı.

"Hiçbir zaman olmayacak bu."

"Olacak."

"Avucunu yalarsın o zaman. " dedi Efsun, Uraz hızla Efsun'un avucunu ellerinin arasına aldı. Efsun ne yapacağını şaşırarak izlerken,

"Yalamaktansa öpmeyi tercih ederim." dedi.

Uraz usulca Efsun'un avucunu dudaklarına götürdü, öpüşü başkaydı. Sanki ateş vardı değdiği her yeri yakacak tarzdaydı. Ama Efsun yanmayacaktı o ateşte.

Artık SeninimWhere stories live. Discover now