Artık Seninim

54.bölüm🍂 ölüm soğuk

Mete elleri arasında , gülümseyen Uraz'a baktı.

"Sakın uyuma duydun mu beni kardeşim sakın uyuma"

Uraz gözlerinin aralığından Mete'yi göremese de görmeye çalıştı. " Mete annem"

Uraz kaldıramadığı parmağını hareket ettirmeye çalışırken , Mete'de gösterdiği yere bakmaya çalıştı .

"Ne var orada" içinin yangını şimdi sesindeydi. Uraz'ın kafasını dizine koyarken bir eliyle göğsüne bastırıyordu.

"Annem Mete"

Uraz yarım yamalak gülümserken , Mete yüzünü kendine tutup çevirdi.

"Bana bak , sadece bana"

Uraz gözlerine yansıyan ışıktan çekmeden , gözlerini yavaşça kapatıp açtı.

"Bana bak, lan ! Sıçtırtma ... Sakın annenle gitme duydun mu"

Ambulans sesi duyulduğunda, Mete sıkıntıyla nefesini verdi, gelen ekip yavaşça Uraz'ı Mete'nin elleri arasından alırken , dikkatli ve özenlilerdi. Uraz'ı ambulansa koyduklarında , Mete'de yanlarında bindi. Dizini hızlıca aşağı yukarı indirirken, baş parmağını dişlerinin arasına alıp kemirmeye başladı . Derinden aldığı soluksuz nefesleri ona yetmedi. Eline aldığı telefonu kulağına götürdü. Oğuz telefonu açtığında Mete konuşamadı.

"Abi..." mete sustu. Titreyen sesi konuşmaktan bir haberdi.

"Ne oldu " Oğuz sakin kalmaya çalışırken gözü bir Asya bir de Efsun arasında gidip geliyordu.

"Abi Uraz!"

Oğuz derinden hissetti acıyı, halbuki az önce efsun kalbini tutup Uraz demişti, hissetmişti. Gözlerini sıkı sıkı yumarken , Elini alnına koyup. Sırtını duvara yaslarken , yavaşça yere çöktü .

"Söyle , ne olduysa söyle"

"Abi vuruldu, göğsünden "

Oğuz şimdi yere oturmuş Efsunla Asya'nın yanına çöküşünü izliyordu.

"Abiii ne olmuş" Asya ağlamaklı sesini elini tuttuğu Oğuzdan almaya çalıştı. Oğuz kızarmış gözleriyle şimdi ikisined e bakarken , Başını hafifçe önüne eğdi.

"Uraz" dedi. Tek bir isim çıkmıştı dudaklarından. Efsun hazırda bekleyen gözyaşını yanağından aşağıya süzdürdü.

"Hayır" dudakları arasında tek bir kelime çıktı, artık onu kaybediyordu Efsun, senelerce nefret ettiği adamı kaybediyordu.

Oğuz kalkmaya çalışırken duvardan destek aldı, kızların ikisi de aynı anda ayağa kalktılar. Şimdi kim kime destek olacaktı. Oğuz Efsuna döndü.

"Ambulanstalarmış , rüzgarın doktorunu ..."

"Oğuz gidelim" Efsun rüzgarı kucağına alarak çıkışa doğru yöneldi. Arabaya bindiklerinde herkes sessizdi. Efsun rüzgarı göğsüne bastırırken içinden ettiği dualar Uraz içindi...

Rüzgarı , hastaneye geçerken Kezban hanıma bıraktılar, Rüzgar alışmıştı Kezban hanıma. Efsun arabaya bindiğinde yol boyunca gözlerini kapatıp kendine kızdı, söylendi..

Asya elini Efsunun eline uzattı "Geldik"

Efsun gözlerini açıp hastaneye baktı, şimdi ayakları yürüyebilecek gücü yokken nasıl Uraz'ına kadar gidecekti.