MR.SUNGIT

OREO 26

Chapter 26

TAHIMIK AKONG KUMAKAIN sa tabi ni Raikko at pasulyap sulyap lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung napapansin niya ako sa pagiging tahimik ko. Dahil wala rin siyang kibo habang kumakain kami at inaasikaso ko naman siya. Hindi ko kasi makalimutan ang nangyare kanina. Yung paghawak niya sa mga boobs ko. May god! boobs ko yun at wala pang humahawak nun. Maliban na lang kay Raikko at hanggang ngayun ay ramdam ko parin ang init ng palad nito. Hindi ko alam kung bakit nag iinit ang katawan ko sa tuwing napapatingin ako sa mga kamay niya. At awtomatikong umiinit ang mga pisngi ko sa labis na hiya. Malake at mahahaba ang mga daliri ni Raikko. Sakop ng mga kamay nito ang mga suso ko at ganun siya kalake. Mabuti na lang ay bulag ang kasintahan kaya hindi nito makikita ang pamumula ng pisngi niya.

Kapagkuwan ay narinig ko ang pagtawag ni Raikko sa pangalan ko at natigilan ako sa pagsubo ng ulam.

" Oreo?"

Mabilis ako napalingon sa binata sakanya habang kagat kagat ko ibabang labi. " Hmm."

" Bakit ang tahimik mo? galit kaba sakin?" Malumay nitong tanong at lumingon din sa kanya. Alam nito kung saan ako naka-pwesto ng upo.

" Hindi. Bakit naman ako magagalit?" Actually hindi naman talaga ako galit kay Raikko. Nahihiya lang ako dahil hinawakan nito ang mga suso ko. Hindi ko kasi alam kung paano siya kakausapin after ng nangyare.

" Bakit ang tahimik mo?" Tanong ulet ng binata saka kinapa nito ang mga kamay niya mula sa mesa at pinisil.

Lihim naman siya napaigtad ng pinisilin nito ang mga kamay niya saka napalunok. Parang may dumaloy na kuryente sa sistema niya. Hindi ko alam kung bakit ganun ang nararamdaman niya.

Napalabi na lang ako saka lihim na napabuntong hininga. Nagsimula lang ang ganitong pakiramdam ng hawakan nito ang mga suso ko.

Tumikhim muna ako para mawala ang bara sa aking lalamunan dahil sa pagpisil nito sa kamay ko.

Pinilit ko rin magsalita kahit ang bilis ng tibok ng puso ko.

" Hindi By, ayus lang ako." Napakagat ako sa mga labi kapagkuwan. Dahil alam kong hindi ako maayus.

" Hindi ako sanay na ganyan ka? galit kaba? Im sorry, forgive please?" sinseridad nitong paghingi ng tawad sa kanya habang malungkot ang mga mata.

Kumabog naman ang puso ko ng makita ko ang lungkot na bumalatay sa mukha ni Raikko. Alam ko, hindi dapat siya sisihin dahil lalake ito at nabigla lang. Hindi ko naman maiwasan tumahimik dahil sa nangyare. At mabilis kong niyakap si Raikko ng mahigpit. Ayaw na ayaw kong nakikita siyang malungkot. Gusto ko ay lagi siyang masaya habang nasa piling ko.

" Hindi ako galit, okey?" Bulong ko sa tenga niya. " Nahihiya kasi ako eh, dahil wala pang humahawak sa boobs ko." Nahihiya niyang pag amin saka uminit muli ang pisngi niya.

Dalagang pilipina kasi ako, NO BOYFRIEND SINCE BIRTH. At sabi ni Mama hanggat hindi ako kinakasal ay bawal ang sex at baka bumangon ang namayapa kong Ama.

" Bakit ayaw moko kausapin? kung hindi ka galit." Malungkot parin nitong tanong at mahigpit rin ang pagkakayakap. Para bang iiwan ko ito kapag bumitaw ako sa pagkakayakap.

" Nahihiya nga kasi ako eh." Aniya. " hindi ko alam ang sasabihin ko." Dagdag niya pa.

" Pramise, hindi ka galit sakin?" Pagkukumbisi pa nito.

Kumawala ako sa pagkakayakap ni Raikko saka sinapo ang mukha nito kahit kumakabog ang puso ko.

" Hindi ako galit By, pramise nahihiya lang talaga ako." Napakagat ulet ako sa ibabang labi. " Saka parang kasi.." Hindi ko maituloy ang sasabihin dahil nahihiya talaga ako. Kahit sabihin pang kasintahan ko si Raikko dahi lalake parin ito.