MELEZ

-19-

"Seni seviyorum.."

Gözlerinin içine doğru bakmak istedim fakat gözleri kapalıydı. Bu sözlerin gerçekliğinden emin olmak için o bal sarısı gözlerin derinliklerine inmeliydim. Ama o sanki bunu yapmamdan korkuyormuş gibi gözlerini açmıyordu. Gerçekten beni seviyor muydu? Bu söylediği arkadaş manasında değildir demi. Aradığım cevap gözlerindeydi. Ama onları görmeme izin vermiyordu. Sonunda gözlerini açıp benim gözlerime dikti. Gözlerinde beklenti vardı. Ne tepki vereceğimi bekliyordu sanırım. Ama gerçekten şuana kadar ustalıkla saklanmış ve çok derinlerde olan aşkı da görebiliyordum artık. Gerçekten bu aşkı saklamak için ne kadar uğraşmıştı? Ben bunu hiçbir zaman anlamayarak ona zor zamanlar mı yaşatmıştım. Canını yaktığımı söylemişti. Gerçekten şuana kadar bunu hiç fark edememiş ve hep canını yakmıştım öyle mi? Ben bunu nasıl kabullenebilirim şimdi? Sürekli yanımda olan ve sevdiğim birisinin aslında sürekli canını mı yakıyordum ben? Ben bunu yapmış olamam. Emin olmalıydım. Belki de gözlerim, gözleri beni yanıltıyordu. Açıkça belliyken ben inanmak istemiyordum. Çünkü o Bulut'du. Benim birkaç aydır en yakın arkadaşım olan Bulut'du bunu söyleyen. Ona 'ciddi misin?' diye sorsam kırılır mıydı? Ne tepki vermeliydim şimdi? Benim tepki konusunda kıt bir insan olduğumu bilmiyor muydu? Biliyor olması lazımdı ama şuanda benden bir tepki bekliyordu. Ahh neden her şey bu kadar karmaşıktı? Uzunca bir süre alnı alnımdayken öylece bakıştık. Ben hala ne yapacağımdan emin olamazken onun ne düşündüğünü bilmiyordum. Birimiz bir şey demeliydik. Biz bir şey demesek de birisi araya girip beni önce bu durumdan sonrada aklımdaki sorulardan kurtarmalıydı. Şimdi aklıma geldi de Yeşim ve Batın nereye gitmişti?

Sonunda tepkisiz kalacağımı anlamış olacakki alnıma kısa bir öpücük kondurup benden ayrıldı. Bu hareketi benim 'ciddi misin?' soruma 'evet ciddiyim' cevabı olarak kabul ettim. Tamam şimdi şaşırabilirdim. Gözlerim istemsizce sonuna kadar açılınca yinede bu soruyu ağzımdan kaçırmıştım.

"Ciddi misin?"

Daha sonra aniden ağzımı tuttum. Bu soru sanki... Dalga geçiyormuşum gibi değil miydi? Onunla dalga geçtiğimi düşünmemeliydi. O tam ağzını açıp bir şey söyleyeceği sırada elimi kaldırıp onun da ağzını kapattım. Bu sayede ortaya komik bir görüntü sergilemiş bulundum. Bir elimle kendi ağzımı diğer elimle de onun ağzını kapatıyordum.  Normalde olsa bu halimize gülerdim ama şimdi asla. Kendi ağzımda bulunan elimi çekip konuşmaya başladım.

"Yanlış anladın beni, öyle demek istememiştim. Sadece bir an şaka yapıyorsun sandım. Ya da ne bilim başka bir anlamda yani şey... Arkadaş.... Olarak soyleyebilecegini düşündüm. İşte bu yüzden bende şeettim yani ağzım birden öyle söyledi ben kesinlikle öyle bir şey demedim yani beni-"

Kendi ağzındaki elimi çekip kahkaha atınca ilk 'neye gülüyo bu' diye düşündüm. Daha sonra bana güldüğünü anlayıp fakat az önce ne saçmaladığımı hatırlamadığımdan dolayı 'hangi söylediğim onu bu kadar güldürdü' diye düşündüm. Ama en sonunda bunların hepsini boşverip aslında bana kırılmadığını anladığımda çok rahatlamıştım.

Ama o zaman bir şeyin farkına vardım. Bir süredir bunu düşünüyor olabilirim ama daha yeni olayın gerçekliğinin farkına varıyordum.

BULUT BENİ SEVİYORDU!!

Gözlerim tekrar sonuna kadar açılınca Bulut kahkahasına ara verip bana baktı. Az önce hunharca gülen sanki o değilmiş gibi birden yüzü düştü. Bunun nedenini anlayamazken anlamama yardımcı olmak adına konuşmaya başladı.

"Söz verdin, beni....."

Devam edemeyince ben devam ettim.

"Seni bırakmayacağım. Ama..."