MELEZ

-45-

Yağmur ve Bulut çıkıp gitmişlerdi. Yalnız kalmıştım ve arkalarından kapattıkları kapıyla bakışıyordum. Ama birden görüş alanında birisi belirdi. Kapının hemen önünden bana bakıyordu. Tahmin edeceğiniz üzere o kişi Aaron'dı. Görünmez olup burda bizi mi dinlemişti? Kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Bizi mi dinliyordun?"

Omuz silkti.

"Belki."

Gözlerimi devirdim. Kesin bir cevap verse nolcaktı sanki? Gerçi egosu buna izin vermezdi. Unutmuşum bir an.

"Ee beni kurtarma işlerin nasıl gidiyor bakalım?"

Dalga geçer gibi söylediğim bu cümle karşısında o gayet duygusuzdu. Umarım kötü gidiyordur. Bebeğin ölmesini istemiyordum. Yanıma geldi. Yatağın boşta kalan kısmına uzanıp kolunu üzerime attı ve beni iyice sardı. Ama aynı zamanda bebeği sıkmamaya özen gösteriyordu. Biraz bu şekilde kaldı. Aklıma geldi de şimdi, kalbi? Ağrımıyor muydu?

"Bu da ne birden? Kalbin iyi mi?"

Biraz bekledi sanki o da emin olmaya çalışır gibi.

"Sanırım evet."

Gözlerim büyüdü.

"Sen ciddi misin? Neden birden? Yine bir anlaşma filan mı yaptın?"

"Hayır."

"Nasıl oldu bu o zaman?"

"Bende bilmiyorum. Ama içindeki bebek bana bir şeyler yapıyor. Sanırım sebebi bu."

"Nasıl yani?"

Derin bir iç çekti.

"Bilmiyorum dedim ya. Bebek yüzünden ilk başta kalbim her zamankinden daha çok ağrımıştı. Fakat dün sen bayıldıktan sonra acayip bir şey oldu. Nasıl anlatacağım dan emin değilim ama o zamandan beri kalbimde hiç acı hissetmiyorum."

"Bu çok acayip."

Diye mırıldandım kendi kendime.

"Dün ne oldu?"

"Keşke bilsem. İçimde bir şeyler değişti birden. Onu hissetmeye başladım."

"Bu ne demek oluyor? Benim onun içimdeki varlığını hissettiğim gibi mi hissediyorsun onu?"

"Daha da fazlası. Onu duydum. Bir şeyler söyledi ve duygularını içimde hissetmeye başladım. Çok değişik bir duygu."

"Onun şuanda nasıl hissettiğini söyleyebilir misin bana?"

"Şuan gayet sakin ve bizi dinliyor."

Ona karşı olan bağlarımın güçlendiğini hissediyordum. Gün geçtikçe eskisinden de çok seviyordum karnımdaki bebeği.

"Kız mı erkek mi olduğunu biliyor musun?"

"Fark eder mi?"

"Hayır. Sadece merak ettim."

"Küçük ve korkak bir kız var içinde."

Kız demek. Gülümsedim.

"Onu pek sevmedim."

Gülümsemem anında silindi.

"Neden!?"

"Çok cılız. Hemen her şeyde yıkılacak gibi. Hiç güçlü değil."

"O daha bir bebek Aaron. Daha doğmadı bile. Ben olmazsam beslenemeyecek durumda. Onu sen eğiteceksin. Güçlü olmasını sen sağlayacaksın."

"Bunu yapmayacağım."