Οι ήρωες του Παρισιού (Βιβλίο πρώτο)

Κεφάλαιο 54 Η απόφαση του Nooroo

  «Nooroo!» κραύγασε ο Gabriel στο μικρό kwami που είχε βρει κάλυψη πίσω από το γραφείο του άνδρα. «Πώς τόλμησες! Υποτίθεται ότι θα ήσουν μαζί μου σε κάθε δυσκολία και θα με βοηθούσες ό,τι κι αν συνέβαινε» φώναξε έξω φρενών κι αμέσως ξέσπασε σε βήχα, καθώς έγδαρε τον λαιμό του έτσι όπως γκάριζε. «Και το κάνω, Αφέντη. Απλά αυτό που θεωρείς εσύ βοήθεια με αυτό που θεωρώ εγώ δεν ταυτίζονται» ανταπάντησε το kwami φέρνοντας για πρώτη φορά αντίρρηση στον Κτήτορά του μετά από χρόνια. Δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο έτσι. Δεν θα γινόταν η αιτία να τραυματιστούν τόσοι αθώοι, όχι πια. Ήταν ώρα να κάνει αυτό που έπρεπε και να βάλει ένα τέλος στον Hawkmoth, ακόμα κι αν αυτό κόστιζε στον κόσμο την ιδέα του ηρωισμού. Αργά ή γρήγορα η έννοια θα ξαναγεννιόταν έτσι κι αλλιώς.
  «Τί;». Ο Gabriel δεν είχε ξανακούσει τον Nooroo να του φέρνει αντίρρηση με τόσο δυναμισμό. Συνήθως απλά κλαψούριζε μερικές διαφωνίες, αλλά ποτέ δεν υποστήριζε με σθένος την άποψή του. Μετάλλαξη έπαθε; Όλα στραβά μου πάνε. Τώρα όμως είμαι τόσο κοντά στον στόχο μου. Μόνο το miraculous της Ladybug μου λείπει για να φέρω πίσω την Emilie. Στο μυαλό του Gabriel δεν υπήρχε άλλη διέξοδος ή κάποια διαφορετική λύση. Για να επανέρθει η χαρά και η ισορροπία στην ζωή του έπρεπε η γυναίκα με την οποία ήταν ακόμα ερωτευμένος να έρθει ξανά κοντά του. Ακόμα κι αν έπρεπε να την φέρει μέσα από τα νύχια του ίδιου του Άδη ή τα βάθη του επόμενου κόσμου. Χωρίς την Emilie δεν μπορούσε να υπάρξει χαρά ούτε ζωή.
  Δεν θέλει να ξεπεράσει την Emilie κι ακόμα περισσότερο αρνείται να ζήσει χωρίς αυτήν. Έπρεπε να το είχα σταματήσει αυτό όσο ήταν πια καιρός, αλλά πίστευα ότι μπορούσε νʼ αλλάξει. Όμως η ξανθιά Emilie του έχει γίνει πλέον εμμονή, είναι το ναρκωτικό του και δεν μπορεί πια να ξεφύγει από την τοξική επιρροή της ανάμνησής της, παρατήρησε ο Nooroo έχοντας πλέον πάρει την απόφασή του να καταστρέψει το miraculous των υπέρ-ηρώων αφανίζοντας μαζί του και την ίδια την έννοια του ηρωισμού. Όσο για το μοβ kwami δεν ήξερε τί να περιμένει. Αν και όλοι οι ομοειδείς του γνώριζαν πώς να καταστρέψουν τα miraculous τους, δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά στην ιστορία και δεν υπήρχε τρόπος να ξέρει αν θα επιβίωνε από κάτι τέτοιο. Ό,τι και να συμβεί πάντως, ο κόσμος θα γλιτώσει από τον Hawkmoth και αυτό είναι αρκετό. Εξάλλου κι εγώ έχω μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όλες αυτές τις καταστροφές και τους τραυματισμούς αθώων, σκέφτηκε το kwami θεωρώντας το ταιριαστή τιμωρία να εξαφανιστεί για πάντα.
  Χωρίς να χρονοτριβήσει καθόλου όρμησε προς το μέρος του Gabriel αποχαιρετώντας νοητά όλους τους φίλους και γνωστούς του και ζητώντας συγχώρεση από όσους είχε βλάψει. Ο άνδρας έκπληκτος με την ξαφνική του κίνηση οπισθοχώρησε, αλλά δεν ήταν αρκετά γρήγορος για ξεφύγει του Nooroo. «Τί κάνεις;» ούρλιαξε πανικόβλητος, μα ήταν πια αργά καθώς το μωβ πλάσμα είχε ήδη εισχωρήσει μέσα στο miraculous, χωρίς να το καλέσει ο ίδιος. Προσπαθεί να αυτοκαταστρέψει το miraculous! Συνειδητοποίησε ο κακός νιώθοντας ξαφνικά τα όνειρά του να απειλούνται από το kwami. Δεν θα το επιτρέψω αυτό! Μάνιασε και έντρομος πρόσεξε μερικές ρωγμές πάνω στο miraculous του που άφηναν ανοιχτόχρωμο μωβ φως να το σκάει από το εσωτερικό του. «Nooroo, ύψωσε τα σκοτεινά φτερά!» διέταξε ελπίζοντας να είχε προλάβει το κακό, αλλά τίποτα δεν συνέβει. Αυτό ήταν; Αναρωτήθηκε νιώθοντας ξαφνικά και την τελευταία σταγόνα ενέργειας να στραγγίζεται από το κορμί του. Ο κόσμος σκοτείνιασε γύρω του και οι σκιές τον αγκάλιασαν.
  Εκείνη τη στιγμή ο Adrien επέστρεφε από την έξοδό του που είχε κάνει με σκοπό να πει στην Ladybug ότι είχε χάσει το miraculous, αλλά ποτέ δεν βρήκε το κουράγιο να πει τίποτα. Είμαι άχρηστος. Ούτε το λάθος μου δεν μπόρεσα να παραδεχτώ. Έτσι όπως με κοιτούσε με τα βαθιά μπλε μάτια της τί να τής έλεγα; Ότι έχασα το miraculous και τώρα το έχει ο Hawkmoth; Ότι ο κακός που μας παιδεύει τόσον καιρό είναι ο πατέρας μου και εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι; Ότι μπορεί να ξέρει και την δική της ταυτότητα; Ότι είμαι ο Cat Noir; Δεν θα γυρίσει να κοιτάξει ποτέ τον Adrien, ένα κακομαθημένο κατά τα κουτσομπολιά παιδί με ματσωμένο πατέρα και μοντέλο σε εφηβικά περιοδικά. Αυτή έχει μάτια μόνο για κάποιον άλλον που δεν κρύβεται πίσω από μια μάσκα, δεν τής κρύβει την ταυτότητά του και δεν την φλομώνει στο ψέμα κάθε τρεις και λίγο.
  Ο νέος αναστέναξε βαθιά απογοητευμένος με τον εαυτό του, τον πατέρα του, την ζωή του και γενικά με όλα. Με τέτοιο ιστορικό πώς περίμενε να εντυπωσιάσει την Ladybug. Δεν ήταν δα και καμμιά τυχαία. Ηρωίδα ήταν και μάλιστα επαγγελματίας και το πιο γλυκό πλάσμα που είχε γνωρίσει στην ζωή του ή έτσι πίστευε. Για την ώρα πάντως το μεγαλύτερό του πρόβλημα ήταν ο πατέρας του και πώς θα μπορούσε να τον σταματήσει. «Ίσως μπορώ να τον λογικέψω», μουρμούρισε πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο Gabriel θα τον άκουγε, αν του εξηγούσε τα πράγματα ήρεμα. Κούνια που τον κούναγε.
  Αποφασισμένος ανέβηκε την μεγάλη κεντρική σκάλα από λευκό μάρμαρο κι έστριψε αριστερά κατευθυνόμενος προς το γραφείο του πατέρα του στο τέλος του διαδρόμου. Σα βρέθηκε μπροστά στην βαμμένη κάτι ανάμεσα σε λευκό και κίτρινο χρώμα πόρτα δίστασε. Παίρνοντας μια βαθειά ανάσα χτύπησε διακριτικά την πόρτα και περίμενε με αγωνία να ακούσει το κάλεσμα του πατέρα του που θα τού επέτρεπε να εισέλθει στο δωμάτιο. Ωστόσο, αυτό δεν ήρθε ποτέ. Παραξενεμένος ο Adrien κοντοστάθηκε. Πού είναι; Νόμισα ότι κλειδώθηκε στο γραφείο του, όπως συνήθως. Αν όμως δεν είναι εδώ τότε ίσως να υπάρχει κάτι στο γραφείο του που να αποδεικνύει ότι είναι ο Hawkmoth, σκέφτηκε ο νέος που ακόμα έψαχνε κάποιο στοιχείο που να διέψευδε την Natalie και τελικά ο πατέρας του να μην ήταν ο κακός του Παρισιού.
  Με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, έλεγξε τον διάδρομο και σαν βεβαιώθηκε ότι δεν βρισκόταν κανείς εκεί γύρω, άνοιξε βιαστικά την πόρτα και γλίστρησε μέσα στο λημέρι του Gabriel. Το τετράγωνο δωμάτιο χωρίς παράθυρα φωτιζόταν από μία και μοναδική λάμπα η οποία όλως παραδόξως ήταν αναμμένη κι ας μην βρισκόταν κανείς μέσα στο δωμάτιο. Το γραφείο του πατέρα του ήταν ανακατεμένο λες και πέρασε σίφωνας από πάνω του, ενώ κάποια χαρτιά είχαν πέσει στο έδαφος. Ο νέος έσκυψε να τα μαζέψει, αλλά τελευταία στιγμή το μετάνιωσε. Ο Gabriel θα ήξερε ότι κάποιος είχε ψαχουλέψει το γραφείο του, αν τα έβρισκε όλα τακτοποιημένα μόλις έμπαινε. Αγνοώντας, λοιπόν, την ακαταστασία όσο και αν τον πονούσε ο Adrien πλησίασε το γραφείο, όπου τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη· ο πατέρας του ήταν πεσμένος πίσω από το βαρύ ξύλινο έπιπλο με το στόμα μισάνοιχτο και τα μάτια χαλαρά κλειστά.
  «Natalie, NATALIE!» τσίριξε ο Adrien έντρομος σπεύδοντας να βρεθεί στο πλευρό του άνδρα ευχόμενος να ήταν ζωντανός. «Αναπνέει κανονικά», αντιλήφθηκε ανακουφισμένος. «NATALIE!» ξαναφώναξε, αλλά υπήρχε μια πάρα πολύ μεγάλη πιθανότητα η γυναίκα να μην μπορούσε να τον ακούσει. Η σειρήνα! Θυμήθηκε τότε και ψαχούλεψε κάτω από το γραφείο του πατέρα του. Τον είχε δει αρκετές φορές να καλεί την Natalie πατώντας ένα κουμπί το οποίο έστελνε σήμα στο κινητό της μέσω μιας εφαρμογής και η γυναίκα πάντα έσπευδε να έρθει στο γραφείο. Τα δάχτυλα του νέου άγγιξαν το μικρό στρογγυλό εξόγκωμα στην ξύλινη επιφάνεια και το πάτησε με δύναμη.
  Σχεδόν αμέσως βήματα ακούστηκαν στην σκάλα· ο χαρακτηριστικός ήχος τακουνιών πάνω σε μάρμαρο. «Ταχύτατη!» θαύμασε ο Adrien και πριν προλάβει να ολοκληρώσει την σκέψη του η Natalie βρισκόταν ήδη μπροστά στην μισάνοιχτη πόρτα του γραφείου. «Κύριε Aggreste;» ρώτησε αβέβαια, αλλά σαν είδε τον νέο να ξεπροβάλλει πίσω από το γραφείο, έσμιξε τα φρύδια της. «Adrien, τί κάνεις εδώ μέσα; Και γιατί χρησιμοποίησες του κουμπί της υπηρεσίας;» τον βομβάρδισε κατευθείαν στις ερωτήσεις, μα πλησιάζοντας πιο κοντά το βλέμμα της έπεσε πάνω στο αναίσθητο Gabriel.
  «Τί συνέβη;» ρώτησε με τα χέρια μπροστά στο στόμα της από το σοκ. Μπορεί να είχε αυτοκτονήσει το αφεντικό της για να είναι με την Emilie; «Αναπνέει. Τον βρήκα έτσι όταν μπήκα μέσα», απάντησε λακωνικά ο νέος καθώς ο κόμπος στον λαιμό του δεν του επέτρεπε πολλές κουβέντες. Η Natalie δεν χρειάστηκε άλλες εξηγήσεις για να αναλάβει δράση. Έβγαλε το τηλέφωνο από την τσέπη της και κάλεσε αμέσως τις πρώτες βοήθειες. Δεν ήξερε αν ο Gabriel είχε απλά λιποθυμήσει ή το miraculous είχε παίξει κάποιο ρόλο στην όλη κατάσταση, οπότε αν ίσχυε το δεύτερο, θα ένιωθε καλύτερα αν το αναλάμβαναν ειδικοί. «Το ασθενοφόρο έρχεται», ειδοποίησε τον Adrien, ο οποίος έγνεψε καταφατικά. Φαίνεται πως αυτή η νύχτα δεν θα είχε τέλος για τον πρώην ήρωα.
  Οι σειρήνες του ασθενοφόρου τράβηξαν την προσοχή όλων των κατοίκων της γειτονιάς που με έκπληξη το είδαν να σταματά μπροστά στην οικία του διάσημου σχεδιαστή μόδας. Η La Peon έριξε μια ματιά στο όχημα πριν στρέψει την προσοχή της ξανά στις δύο συνεργάτες της. Αυτή που στεκόταν στα δεξιά κοίταξε με περιέργεια τον δρόμο προτού μιλήσει. «Ο Hawkmoth μοιάζει όλο και πιο απελπισμένος κι αυτό τον κάνει πιο ευάλωτο. Σύντομα η Ladybug και οι υπόλοιποι ήρωες θα τον πιάσουν. Ένα λάθος περιμένουν». Η άλλη κοπέλα έγνεψε συμφωνόντας και η La Peon συνοφρυώθηκε. Δεν ήταν αυτό το επιθυμητό αποτέλεσμα. Χρειαζόταν τον Hawkmoth να συνεχίσει την δουλειά του για λίγο ακόμα, έπρεπε να τραβά την προσοχή των ηρώων για λίγο ακόμα, μέχρι η ίδια να τελειώσει την έρευνά της. Ήταν τόσο κοντά στο να βρει τον Φύλακα των Miraculous, απλά ήθελε λίγο ακόμα χρόνο και όλα τα μαγικά αντικείμενα θα έπεφταν στα χέρια της.
  «Πρέπει να κάνετε κάτι, οτιδήποτε! Θέλω να βοηθήσετε κάπως τον Hawkmoth να αντέξει λίγο ακόμα ώστε να προλάβω να βρω τον Φύλακα», είπε η La Peon στις άλλες δύο και η ομάδα έπεσε σε βαθειά περισυλογή ψάχνοντας τρόπους να βοηθήσουν τον εν λόγω κακό χωρίς να κινήσουν υποψίες ούτε στον ίδιο, ούτε στους άλλους ήρωες. «Στην μάχη πριν από λίγο δεν εμφανίστηκαν οι δύο γάτοι. Νομίζω ότι τουλάχιστον στον ένα από τους δύο κάτι έχει συμβεί και δεν μπορεί να πολεμήσει», παρατήρησε η κοπέλα στʼ αριστερά με την La Peon να γνέφει καταφατικά. «Ναι, ο Felix είναι ράκος έχοντας ανακαλύψει ότι δεν είναι αδερφός της Melody και έχει επιστρέψει στα παλιά του λημέρια διώχνοντας τους ανθρώπους από κοντά του σα θηρίο. Αυτό τουλάχιστον πήγε όπως το σχεδίαζα».
  Οι κοπέλες κοιτάχτηκαν ξαφνιασμένες με τα νέα. «Θεία, έχουμε πει να μην κρύβουμε πράγματα η μία από την άλλη. Τί δολοπλοκίες έχεις κάνει πάλι;» ρώτησαν και οι δυο τους συγχρονισμένα, αγανακτισμένες που η γυναίκα έπαιρνε πρωτοβουλίες χωρίς να τις συμβουλεύεται. «Καταρχήν, εσείς δεν θα κάνετε τίποτα χωρίς να μου το λέτε. Εγώ μπορώ να κάνω ό,τι μου καπνίσει κι αυτό γιατί είμαι μεγαλύτερη και για την ώρα τουλάχιστον, εσείς δεν έχετε δυνάμεις», απάντησε ερεθισμένη η γυναίκα. «Λοιπόν... Έσπρωξα τον Felix με τη βοήθεια των δυνάμεών μου πάντα, να αμφισβητήσει τον δεσμό του με την Melody κι αυτός τσίμπησε και λάδωσε έναν γιατρό για να κάνει τεστ Ντι Εν Έι στους δυο τους. Εννοείται ότι φάνηκε στις εξετάσεις πως δεν είναι αδέρφια κι αυτό έχει γυρίσει ανάποδα τον κόσμο του».
  Οι δύο συνεργάτες της αντάλλαξαν ένα βλέμμα που η La Peon δεν κατάφερε να καταλάβει, αλλά σήμαινε ότι έπρεπε να την προσέχουν. Το πώς μπορούσε να παίξει με την ψυχή των αντιπάλων της ήταν μια βρώμικη και επικίνδυνη δύναμη και καλύτερα να είχαν τα μάτια τους δεκατέσσερα κοντά της. «Το μόνο κακό είναι ότι ο Felix έδωσε το miraculous στο kwami του. Δεν περίμενα να αποχωριστεί τέτοια δύναμη, ιδιαίτερα τώρα, αλλά απʼ ό,τι φαίνεται υποτίμησα την επίδραση της Melody πάνω του», παραδέχτηκε η κακιά, χωρίς ωστόσο να απογοητεύεται πολύ. Ήξερε από την αρχή ότι δεν μπορούσαν όλα να πάνε ρολόι και είχε από καιρό υπολογίσει τον αστάθμητο παράγοντα τύχη, που πάντα ήταν εναντίον της. Στην αγάπη, στη φιλία, στην εκδίκηση, παντού.
  Τώρα όμως δεν θα άφηνε τα συναισθήματα να χαλάσουν για άλλη μια φορά τα σχέδιά της. Αυτό συνέβη μια φορά στο παρελθόν, αλλά τώρα ήταν διαφορετική. Θα σχεδίαζε και θα έπλεκε την παγίδα της μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και θα περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει. Αυτή τη φορά θα ήταν ήρεμη, λογική, συγκεντρωμένη και πάνω απʼ όλα ψύχραιμη. Αυτή την φορά θα είχε την εκδίκησή της.