Οι ήρωες του Παρισιού (Βιβλίο πρώτο)

Κεφάλαιο 5 Buglady και Cat Blanc

  Επιτέλους το σωτήριο κουδούνι χτύπησε και όλα τα παιδιά πετάχτηκαν έξω από την τάξη. Η Mandeleiv έγνεψε στην Melody και στον Felix να μην βγουν. Η καθηγήτρια έκλεισε την πόρτα της τάξης και η κοπέλα ξεροκατάπιε. Θέλει να μας παγιδέψει και να μας κρατήσει ομήρους της πάντα. Η φαντασία της Melody κάλπασε, ως συνήθως. «Δεν είναι σωστό να αργήτε. Το σχολείο έχει ένα ωρολόγιο πρόγραμμα για κάποιο λόγο. Δεν μπορείτε να έρχεστε όποτε σας καπνίσει, γιατί μετά θα έρχονται όποτε να 'ναι και οι άλλοι και θα καταντήσουμε ζούγκλα. Εξάλλου είναι καθαρή ευγένια να είστε στην ώρα σας. Στη ζωή σας δεν μπορείτε να πηγαίνετε οπουδήποτε αργοπορημένοι...»
  Η Mandeleiv συνέχιζε την αγόρευσή της, αλλά το μυαλό των δύο εφήβων δεν την άκουγε πια. Αυτή η κοπέλα με τα μπλε μαλλιά μοιάζει τόσο πολύ με τον Felix, σχεδόν σαν αδερφή του. Εγώ δεν μοιάζω καθόλου μαζί του. Σα να μην είμαστε αδέρφια, σκεφτόταν η Melody, συγκρίνοντας τον αδερφό της με την Marinette και αναζητώντας μάταια διαφορές. Ο Felix από την άλλη, αναλογιζόταν την πολυπόθητη ώρα που θα μπορούσε να κλειδωθεί στο δωμάτιό του, μακρυά από ενοχλητικές καθηγήτριες και αδερφές. Ήδη οραματιζόταν τί θα έκανε. Σκόπευε να παίξει το βίντεο γκέιμ Ladybug vs Cat Noir. Είχε σκεφτεί κάποιες νέες κινήσεις και ήθελε να τις δοκιμάσει για να χαρίσει ακόμα μία νίκη στον αγαπημένο του ήρωα.
  Καμμιά φορά έπαιζε παρέα με την Melody, που πάντα έπαιρνε το χαρακτήρα της Ladybug. Δεν είχε κανένα πρόβλημα, μιας και ο ίδιος προτιμούσε τον αρσενικό ήρωα. Ανυπομονούσε να προκαλέσει την αδερφή του, αφʼ ότου θα είχε μάθει καλά τις νέες κινήσεις, απλά και μόνο για να δει την θλίψη στο πρόσωπό της, όταν θα την κέρδιζε.
  «Είναι ανεπίτρεπτο...», η ομιλία της Mandeleiv διακόπηκε από ένα δυνατό ήχο πρόσκρουσης. Και οι τρεις τους κοίταξαν έξω από το παράθυρο για να αντικρύσουν μια γυναίκα με πράσινη στολή στη μέση ακριβώς του προαυλίου. Τα μαλλιά της ήταν πράσινα και κινούνταν. Η Melody συνειδητοποίησε τρομοκρατημένη ότι ήταν φίδια.  Η γυναίκα δεν κουνιόταν καθόλου, απορροφημένη από την διανοητική συζήτησή της με τον Hawkmoth. Όλοι γνώριζαν ότι ο κακός επικοινωνούσε με τα θύματά του μέσω τηλεπάθειας και όταν γινόταν αυτό το μοβ περίγραμμα μιας πεταλούδας εμφανιζόταν στο πρόσωπο του Ακουματοποιημένου.
  «Γρήγορα παιδιά, φύγετε από δω!», τσίριξε η Mandeleiv χτυπώντας τον συναγερμό, που προειδοποιούσε για επίθεση akuma. Τα δυο αδέρφια δεν περίμεναν να τους το πει δεύτερη φορά. Άρπαξαν τις τσάντες τους και το έβαλαν στα πόδια μαζί με το υπόλοιπο σχολείο. Στριμώχτηκαν ανάμεσα στο πλήθος, ενώ πράσινες αστραπές πετούσαν πάνω από τα κεφάλια τους. Ο Felix δεν είχε το χρόνο να ελέγξει από πού έρχονταν.
Έφτασαν στο σπίτι τους χωρίς απρόοπτα και αμέσως άνοιξαν την τηλεόραση ανυπομονώντας να παρακολουθήσουν τη μάχη των υπερηρώων ενάντια στο akuma. Η Nadja Shamack χαιρέτησε το Παρίσι με μια ανήσυχη έκφραση στα μάτια της. Οι δύο έφηβοι περίμεναν με κομμένη την ανάσα να δουν τί θα επακολουθούσε.
  «Βρισκόμαστε όσο πιο κοντά μπορούμε στην Medoussa και η Ladybug και ο Cat Noir δεν έχουν ακόμα εμφανιστεί. Εν τω μεταξύ, εκατοντάδες Παριζιάνοι έχουν μετατραπεί σε πέτρινα αγάλματα». Η κάμερα εστίασε στην Medoussa, που πέτρωνε τα θύματά της με πράσινες αστραπές, τις οποίες έφτυναν τα φίδια στο κεφάλι της. Ο χρόνος κυλούσε και κανένας από τους υπερήρωες του Παρισιού δεν εμφανιζόταν, ενώ κατάσταση άρχισε να γίνεται επικίνδυνη. Η Medoussa βρισκόταν τώρα στο δημαρχείο, όπου οι δυνάμεις της αστυνομίας προσπαθούσαν ανεπιτυχώς να την αποκρούσουν.  
  «Πολύ φοβάμαι, αγαπητοί μου τηλεθεατές, ότι η Ladybug και ο Cat Noir δεν θα εμφανιστούν. Είμαστε μόνοι αυτή την φόρα», είπε η Nadja.
Η Melody κοίταξε τρομοκρατημένη την Medoussa μέσα από το γυαλί της τηλεοράσεως. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι στην πιο κρίσιμη στιγμή οι ήρωές τους τούς είχαν αφήσει αβοήθητους. Τους είχαν προδώσει. Απλά δεν άντεχε αυτή την σκέψη. Είχε ταυτιστεί με την Ladybug και ευχόταν μια μέρα να ήταν αρκετά τυχερή, ώστε να την γνωρίσει. Σηκώθηκε από τον καναπέ και κλείστηκε στο δωμάτιό της. Έπεσε πάνω στο κρεβάτι με την θλίψη, να την έχει καταλάβει. Τί θα γινόταν τώρα; Άκουσε το κινητό της να κουδουνίζει μέσα στην τσάντα της και βαρύθυμα, άρχισε να το ψάχνει. Αντί για αυτό όμως το χέρι της έπιασε κάτι εξαγωνικό σαν κουτί. Το τράβηξε έξω και περίεργη το άνοιξε.
  Μια ροζ λάμψη την τύφλωσε και από την αιωρούμενη μπάλα φωτός μπροστά της ξεπρόβαλλε ένα μικρό kwami, η Tikka. Η κοπέλα πατησε μια τσιρίδα. «Γεια σου. Με λένε Tikka», χαιρέτησε το kwami, κάνοντας την κραυγή της Melody να ανεβάσει ντεσιμπέλ. «Είμαι kwami, σαν αυτό που είχε η Ladybug. Θα σε βοηθήσω να γίνεις η ηρωίδα που επιθυμείς και να σώσεις το Παρίσι». Σε αυτά τα λόγια η Melody το βούλωσε.
«Τί...;», προσπάθησε να πει, αλλά η Tikka την έκοψε. «Δεν έχουμε χρόνο να σου εξηγήσω. Δεν πρέπει να μάθει κανείς την ταυτότητά σου, η δύναμή σου είναι αυτή της Δημιουργίας, έχεις την Τυχερή Δύναμη της Ladybug και αφού την χρησιμοποιήσεις, έχεις πέντε λεπτά μέχρι να επανέλθεις στο κανονικό. Τώρα πρέπει να σταματήσουμε αυτό το akuma. Τί λες;».
  Η Melody είχε μείνει άφωνη, αλλά πάντα ήθελε να μοιάσει στην ηρωίδα της. Χωρίς δεύτερη σκέψη, έβαλε στα αυτιά της τα κόκκινα σκουλαρίκια. «Πρέπει να πεις: Tikka, βάλε τις βούλες*». Η Melody έγνεψε. «Tikka, βάλε τις βούλες», είπε και το kwami χάθηκε στο εσωτερικό των σκουλαρικιών. Μια ροζ λάμψη τύλιξε την κοπέλα και μια μαύρη στολή με κόκκινες βούλες πήρε την θέση των ρούχων της. Ήταν ολόσωμη, όπως της Ladybug και μία μάσκα εμφανίστηκε στο πρόσωπό της, μαύρη με κόκκινες βούλες. Γύρω από την μέση της δέθηκε ένα γιο-γιο κι αυτό στα ίδια χρώματα.
  Η Melody, αφού χάζεψε για λίγο τον εαυτό της, άνοιξε το παράθυρο και βγήκε από το δωμάτιο. Πέταξε το γιο-γιο της, που πιάστηκε σε μια καμινάδα και κρεμάστηκε στο κενό. Έκανε μισή κίνηση εκρεμμούς και πήδησε. Προσγειώθηκε στην στέγη του απέναντι κτιρίου και τρέχοντας από στέγη σε στέγη, έφτασε στο δημαρχείο. Τα μαλλιά της, που ήταν πιασμένα σε μια ψηλή πλεξίδα με μια μαύρη κορδέλα, μαστίγωναν τον αέρα. Η Medoussa την είδε πρώτη και ακολουθώντας το βλέμμα της, οι αστυνομικοί κάρφωσαν τα μάτια τους ικετευτικά πάνω της. Οι κάμερες των διαφόρων καναλιών γύρισαν προς το μέρος της, καθώς προσγειωνόταν στο έδαφος. «Ποιά νομίζεις ότι είσαι;», ούρλιαξε η Medoussa, εκφράζοντας τον θυμό του Hawkmoth για την νέα ηρωίδα. Η Melody το σκέφτηκε λίγο και μετά ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό της. «Είμαι η Buglady!»
  Όλα τα μάτια ήταν τώρα στραμμένα στην Buglady και οι φωτογραφίες έπεφταν βροχή. Η ηρωίδα, ωστόσο, δεν έπαιρνε το βλέμμα της από την Medoussa. Η κακιά την κοίταξε με μίσος. Με την άκρη του ματιού της, η Buglady είδε ένα από τα φίδια στο κεφάλι της Medoussa να ανοίγει το στόμα του και ενστικτωδώς έπεσε στο πάτωμα αποφεύγοντας παρά τρίχα την πράσινη αστραπή, που θα την μετέτρεπε σε πέτρα. Κύλησε γρήγορα στο πλάι, καθώς άλλη μια βολή εξακοντίστηκε από το φίδι. Σηκώθηκε όρθια στριφογυρίζοντας γρήγορα το γιο-γιο της, που χρησίμευε έτσι σαν ασπίδα. Οι αστραπές έσκασαν πάνω του, αλλά δεν το διαπέρασαν. Ωστόσο η Buglady αναγκάστηκε να κάνει ένα βήμα πίσω εξαιτίας της ορμής, που είχαν οι βολές.
  Παραξενεμένη, παρατήρησε ότι μόνο ένα φίδι από τα μαλλιά της Medoussa εξακόντιζε αστραπές. Ήταν διαφορετικό από τα άλλα. Βρισκόταν ακριβώς στο κέντρο του κεφαλιού της και είχε κίτρινες βούλες. Ενώ τα άλλα κινούνταν μαζικά, αυτό φαινόταν τελείως ανεξάρτητο. Η ηρωίδα πρόσεξε ότι στο λαιμό του φορούσε ένα κίτρινο λαστιχάκι για μαλλιά.
Εκεί πρέπει να βρίσκεται το akuma, αλλά πώς θα πλησιάσω τόσο κοντά της; αναρωτήθηκε, καθώς απέφευγε άλλη μια επικίνδυνη αστραπή. Η αστυνομία είχε υποχωρήσει μέσα στο δημαρχείο για να μην την ενοχλεί. Μπορούσε να δει το άγχος του δημάρχου Bourgois, ενώ παρακολουθούσε τρομοκρατημένος την μάχη. Ήλπιζε να μην απογοητεύσει το Παρίσι.          
  Επιχείρησε να επιτεθεί για πρώτη φορά και εκτόξευσε το γιο-γιο της εναντίον της αντιπάλου με στόχο να το τυλίξει γύρω από το πόδι της. Η Medoussa όμως ήταν πιο γρήγορη. Το απέφυγε, κάνοντας τροχό στον αέρα και προσγειώθηκε πίσω της. Η Buglady γύρισε προς το μέρος της, καθυστερώντας ένα δευτερόλεπτο. Είδε το φίδι να ανοίγει το στόμα του και αυτόματα έκλεισε τα μάτια.
  Ο Felix δεν πρόσεξε την Melody να φεύγει από το δωμάτιο και ξαφνιάστηκε, όταν ανακάλυψε την απουσία της. Αποφάσισε να πάει στο δωμάτιό του και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις από τον υπολογιστή. Άνοιξε την πόρτα του δωματίου του, όταν άκουσε μια πνιχτή κραυγή. Γύρισε παραξενεμένος και έστησε αυτί, αλλά τίποτα άλλο δεν ακούστηκε. Μαλλον φαντάζομαι πράγματα. Άνοιξε τον υπολογιστή του και τον καλωσόρισε το ευτυχισμένο πρόσωπο της Melody, που τον χαιρετούσε. Είχε βάλει μια φωτογραφία της για φόντο πέρυσι, όταν τον είχαν αναγκάσει σε ένα παιχνίδι θάρρους ή αλήθειας. Έκτοτε είχε βαρεθεί να την αλλάξει. Δεν είχε πρόβλημα να την βλέπει κάθε φορά, που άνοιγε το λάπτοπ.
  Μπήκε στο διαδικτυακό κανάλι και η φωνή της Nadja γέμισε το δωμάτιο. Αφηρημένα πήρε την τσάντα του, ενώ κοιτούσε ταυτόχρονα την φωτεινή οθόνη. Το χέρι του βούτηξε στα έγκατα της τσάντας του προς αναζήτηση των ακουστικών του. Η μητέρα του νευρίαζε με την φασαρία, έτσι από το να κλείνει τον ήχο και να διαβάζει χείλη προτιμούσε να βάζει τα ακουστικά. Τα δάχτυλά του άγγιξαν κάτι πολυγωνικό και ξύλινο. Απέστρεψε το βλέμμα από τον υπολογιστή και ψάρεψε ένα εξαγωνικό σκούρο μαύρο κουτί με κόκκινα σχέδια. Το κοίταξε έκπληκτος, γνωρίζοντας ότι δεν του ανήκε. Από πού ξεφύτρωσε αυτό; Το γύρισε ανάποδα και σα να κάτι κουτρουβάλιασε μέσα του. Περίεργος το άνοιξε.
  Ένα πράσινο φως ξεχύθηκε στο δωμάτιο και από την ιπτάμενη μπάλα φωτός μπροστά του, εμφανίστηκε ένα μικρό ιπτάμενο λευκό γατάκι. «Αργκ! Δεν μπορούσες να ανοίξεις το κουτί σαν φυσιολογικός άνθρωπος; Έπρεπε να το αναποδογυρίσεις πρώτα;» είπε το kwami, τρίβοντας το κεφάλι του. Ο Felix πίεσε τον εαυτό του για να μην τσιρίξει. «Τί είσαι;» κατάφερε να ψιθυρίσει μπερδεμένος. Το kwami τον κοίταξε απαυδισμένο. Κάθε φορά που γνώριζε και έναν καινούργιο Κτήτορα, επαναλαμβανόταν η ίδια κατάσταση. Κούνησε το κεφάλι του διώχνοντας αυτές τις σκέψεις και μίλησε. «Το όνομά μου είναι Plaggi και είμαι το kwami της Καταστροφής. Μπορώ να σου δώσω δυνάμεις και να γίνεις ήρωας, όπως ο Cat Noir».
  Ο Felix τον κοίταξε παραξενεμένος. Τον μπέρδευε το μικρό ιπτάμενο γατάκι, αλλά δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Είχε επιλεχθεί να προφυλάσσει το Παρίσι, αλλά δεν ένιωθε έτοιμος για κάτι τέτοιο. Αν έκανε λάθος, θα καταδίκαζε ολόκληρη τη Γαλλία. Ο Hawkmoth τρομοκρατούσε καιρό τους παριζιάνους. Είχε πείρα, ενώ ο ίδιος δεν ήξερε πού παν τα τέσσερα. «Πολύ ευγενικό από μέρους σου, που μου δίνεις την ευκαιρία αυτή, αλλά δεν μπορώ. Δεν κάνω για ήρωας. Βρες κάποιον άλλο», είπε και γύρισε το βλέμμα του στην οθόνη του υπολογιστή. «Δεν νομίζω ότι με κατάλαβες. Είχεις επιλεγεί για αυτό. Δεν μπορείς να αρνηθείς», προσπάθησε να τον πείσει ο Plaggi. «Θα με αναγκάσεις να το κάνω δηλαδή;» ρώτησε προκλητικά το αγόρι.
  «Ω  Θεέ μου! Κοιτάξτε εκεί!». Η φωνή της Nadja τράβηξε την προσοχή και των δύο από τον καυγά. Η κάμερα είχε εστιάσει στην οροφή του κτιρίου απέναντι από το δημαρχείο. Εκεί βρισκόταν μια κοπέλα ντυμένη με μια μαύρη ολόσωμη στολή και κόκκινες βούλες. Στη μέση της ήταν περασμένο ένα γιο-γιο και το πρόσωπό της έκρυβε μια μάσκα στα ίδια χρώματα.
«Βλέπεις; Η κοπελιά έπιασε κιόλας δουλειά, όμως δεν μπορεί μόνη της. Σε χρειάζεται. Δεν θα καταφέρει τίποτα, αν δεν την βοηθήσεις. Τα miraculous δουλεύουν ομαδικά. Η Καταστροφή και η Δημιουργία δεν είναι τίποτα χωριστά». Τα λόγια του Plaggi επηρέασαν τον Felix. Σκέφτηκε την Melody και το πόσο ήθελε να μοιάσει στην ηρωίδα της. Τί θα έλεγε αν τον έβλεπε να αρνήται να σώσει το Παρίσι τη στιγμή που κανείς άλλος δεν μπορούσε.
  «Εντάξει. Εξήγησέ μου τί γίνεται», είπε τελικά, αποφασισμένος να μην απογοητεύσει την αδερφή του. «Για να μεταμορφωθείς πρέπει να πεις: "νύχια έξω". Αν χρησιμοποιήσεις την ειδική σου δύναμη, την Καταστροφή, θα έχεις πέντε λεπτά πριν γίνεις κανονικός. Το 'πιασες;» είπε το kwami. «Ας το ελπίσουμε», απάντησε ο Felix. «Plaggi, νύχια έξω!». Ένα πράσινο φως τον τύλιξε και μια ολόσωμη λευκή και δερμάτινη στολή πήρε την θέση των καθημερινών του ρούχων. Μια λευκή δερμάτινη ζώνη δέθηκε στην μέση του και επειδή ήταν πολύ μεγάλη, περίσσευε δημιουργώντας μια ψεύτικη ουρά. Λευκά γατίσια αυτιά εμφανίστηκαν στο κεφάλι του και η κόρη των ματιών του έγινε μια λεπτή σχισμή μέσα στη γαλάζια του ίριδα. Μια λευκή μάσκα έκρυψε το πρόσωπό του.
  Άνοιξε το παράθυρο και τρομαγμένος κοίταξε το έδαφος. Τί στην οργή κάνω; Πήρε μια βαθιά ανάσα και πρόσεξε, ότι είχε μια γυαλιστερή μαύρη τηλεσκοπική ράβδο στη μέση του. Πάτησε το πράσινο κουμπί σε σχήμα γατίσιας πατημασιάς και η ράβδος επεκτάθηκε. Πατώντας ξανά το κουμπί η ράβδος επέστρεψε στο αρχικό της μέγεθος. Του πήρε λίγη ώρα να καταλάβει, ότι η ράβδος επεκτεινόταν, αν πατούσε το μπροστά μέρος του κουμπιού και μίκραινε, αν πατούσε το πίσω. Πήδησε έξω από το παράθυρο και δίνοντας ώθηση με τη ράβδο, που την είχε επεκτείνει, πέρασε στο δίπλα σπίτι. Συνέχισε έτσι την πορεία του κατευθυνόμενος προς το δημαρχείο, όπου γινόταν ο χαμός.
  Η Buglady δεν ένιωσε την ακτίνα του φιδιού να την αγγίζει. Άνοιξε τα μάτια της τη στιγμή που ο κόσμος ξεσπούσε σε χειροκροτήματα. Είδε την Medoussa να έχει πέσει στο πάτωμα, καθώς μια επεκτεινόμενη ράβδος την είχε σπρώξει άγρια. Η ράβδος μαζεύτηκε και ακολουθώντας τη με το βλέμμα η Buglady πρόσεξε τον αρσενικό ήρωα, που έμοιαζε με λευκή γάτα.

*Το ξέρω ότι δεν είναι η φράση από την σειρά αλλά θέλω να μπορεί να βγάζει την στολή της με κάποια λόγια (Tikka, βγάλε τις βούλες).