Οι ήρωες του Παρισιού (Βιβλίο πρώτο)

Κεφάλαιο 24 Χαμένο akuma

  Δυστυχώς ούτε η Buglady βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση από την παλαιότερη ηρωίδα. Αυτή και ο Cat Blanc τα είχαν βρει σκούρα και με τον δικό τους Ακουματοποιημένο. Το όνομά του ήταν Garbagator και είχε τη δύναμη να μετατρέπει σε σκουπίδι ό, τι ακούμπαγε με το κίτρινο καπέλο του. Το πέταγε κι αυτό μεταμόρφωνε ό, τι έβρισκε στο πέρασμά του σε βρωμιά. Αφού εκανε τη δουλειά του, το καπέλο γύριζε πίσω στον Ακουματοποιημένο σα μπούμερανγκ. Η Buglady και ο Cat Blanc δεν μπορούσαν να το αγγίξουν, γιατί θα είχε επίδραση πάνω στις στολές τους. Η δύναμη του Garbagator δεν είχε καμμία ισχύ πάνω στα ζωντανά πλάσματα, αλλά και μόνο η βρώμα των σκουπιδιών ήταν αρκετή για να αρχίσουν να αρρωσταίνουν οι κάτοικοι του Παρισιού.
  «Με όλη αυτή τη βρώμα δεν μπορώνα αναπνεύσω» παραπονέθηκε ο Cat Blanc για χιλιοστή φορά, ενώ κυνηγούσαν τον κακό σε έναν από τους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης. Το πλήθος μπροστά τους έτρεχε πανικόβλητο, προσπαθώντας να αποφύγει τη βροχή των σκουπιδιών, τα οποία δημιουργούσε ο Garbagator από κεραμίδια, κεραίες και καλώδια. «Αυτή είναι η ευκαιρία σου, Garbagator! Δειξʼ τους πόσο σημαντικοί είναι οι σκουπιδιάρηδες στις πόλεις και πόσο σας έχουν ανάγκη. Και μην ξεχνάς ότι σε αντάλλαγμα θέλω τα miraculous της Buglady και του Cat Blanc», είπε ο Hawkmoth με τηλεπάθεια και μόλις τελείωσε, το περίγραμμα της μωβ πεταλούδας εγκατέλειψε το πρόσωπο του κακού.
  «Δεν θα σε απογοητεύσω, Hawkmoth! Όλοι θα μάθουν να σέβονται και να εκτιμούν την δουλειά μου», αποκρίθηκε ο Garbagator, προτού σβήσει η πεταλούδα. Έβγαλε για άλλη μια φορά το καπέλο του, λες και χαιρέταγε κάποιον και το εκσφενδόνησε ενάντια σε μια καμινάδα. Αυτή αμέσως μετατράπηκε σε μια αγκαλιά σκουπίδια, που έπεφταν με φόρα πάνω σε έναν νεαρό άνδρα. Ο νέος κοίταξε πάνω με το στόμα ορθάνοιχτο και ανίκανος να κινηθεί από την έκπληξη. Για καλή του τύχη οι ήρωες ακολουθούσαν κατά πόδας τον κακό.
  Η Buglady βούτηξε τραβώντας με δύναμη το γιο-γιο της για να την μεταφέρει πιο γρήγορα. Χωρίς να ρίξει ούτε ένα βλέμμα στον Ακουματοποιημένο, τον προσπέρασε και άρπαξε τον άνδρα λίγα δευτερόλεπτα πριν τον λούσουν τα σκουπίδια. «Είστε καλά;» ρώτησε και σαν της έγνεψε καταφατικά τον άφησε στο πεζοδρόμιο και επέστρεψε στον συνεργάτη της, που είχε ήδη συμπλακεί με τον Garbagator. Ο Cat Blanc πηδούσε δεξιά κι αριστερά αποφεύγοντας το επικίνδυνο καπέλο, που δεν έλεγε να κάτσει ακίνητο μια στιγμή.
  «Τί θα κάνουμε;» ρώτησε μόλις η ηρωίδα έφτασε κοντά του. «Δεν ξέρω. Μόνο τα Νύχια της Καταστροφής μπορούν να αγγίξουν με ασφάλεια το καπέλο, αλλά κινήται πολύ γρήγορα για κάτι τέτοιο. Πρέπει κάπως να το ακινητοποιήσουμε», αποκρίθηκε η Buglady κάνοντας ρόδα στο πλάι για να αποφύγει μερικά άδεια μπουκάλια νερού. «Χαίρω πολύ, Cat Blanc! Αυτό το ξέρω κι εγώ. Το πώς θα το κάνουμε είναι το θέμα» ειρωνεύτηκε ο ήρωας κερδίζοντας ένα φαρμακερό βλέμμα, που τον έκανε να αναριγήσει. Δεν σηκώνει αστεία, σκέφτηκε κάνοντας βουτιά και ένα σάπιο βαρέλι πέρασε ξυστά πάνω από τʼ αυτιά του.
  «Απασχόλησέ τον!» πέταξε η Buglady και οπισθοχώρησε πίσω από τον συνεργάτη της. «Κάνω και κάτι άλλο τόσην ώρα;» γρύλισε ο ήρωας και όρμησε στον Ακουματοποιημένο, σώζωντας τελευταία στιγμή ένα κοριτσάκι από έναν χαλασμένο κάδο σκουπιδιών. Γιατί αφήνουν τα πιτσιρίκια μόνα τους και τρέχουν να σώσουν τη γούνα τους; Σκέφτηκε εκνευρισμένος, καθώς παρέδιδε το παιδί στην μητέρα του, που είχε κρυφτεί πίσω από ένα αμάξι. «Σε ευχαριστώ, Cat Blanc» είπε η γυναίκα αγκαλιάζοντας την κόρη της. «Μην την αφήνετε μόνη της», απάντησε ξερά ο ήρωας και τα μάτια του πέταγαν σπίθες.
  Η Katana δεν στάθηκε ποτέ σα μητέρα σε αυτόν. Ήταν μάλλον μια περαστική γυναίκα, που απλά τους προμήθευε λεφτά. Ο νέος ήξερε ότι η παραμέληση των γονιών είχε άσχημο αντίκτυπο στην ψυχολογία των παιδιών. Ο ίδιος, θέλοντας να κερδίσει την προσοχή της Katana έβαζε σκόπιμα τον εαυτό του σε κίνδυνο. Έκανε τρέλες με το σκέιτ μπορντ, αλήτευε όλη μέρα στους δρόμους με τις χειρότερες παρέες, δεν πατούσε στο σχολείο, έστηνε φάρσες στους περαστικούς. Ώσπου, μια μέρα τον στρίμωξαν κάτι μεθυσμένοι και τον πλάκωσαν στο ξύλο.
  Τον χτύπησαν τόσο άσχημα που χρειάστηκε να νοσηλευτεί για μια βδομάδα. Η Melody είχε κατατρομάξει και έκλαιγε όλη μέρα. Όταν ερχόταν να τον επισκεφθεί, έμοιαζε περισσότερο με φάντασμα με τα κόκκινα μάτια, τις μαύρες σακούλες και το απεριποίητο ντύσιμο. Είχε χάσει και τρία κιλά τότε απομένοντας σκελετωμένη, ένα πτώμα που περπατούσε. Ο Felix είχε υποσχεθεί στον εαυτό του να μην την ξανακάνει να ανησυχήσει. Δεν ήθελε να δει ξανά την αδελφή του σε τέτοια άθλια κατάσταση για κανέναν λόγο.
  Πάντως όλος αυτός ο χαμός που είχε προκαλέσει έφερε τα αποτελέσματα που επιθυμούσε. Μπορεί η Katana να μην ασχολήθηκε μαζί του, αλλά η αδερφή του κόλλησε σα στρείδι στο πλευρό του. Ο Felix δεν παραπονιόταν καθόλου γιʼ αυτό, ήθελε να βρίσκεται κι αυτός συνέχεια κοντά της για να την προστατεύει. Αλλά αναπόφευκτα η Melody γνώριζε κι άλλους ανθρώπους στη ζωή της και σα γλυκός άνθρωπος που ήταν έκανε ταχύτατα φίλους με τους οποίους ήθελε να περνά χρόνο χωρίς τον ίδιο δίπλα της.
  Ξαφνικά ο Cat Blanc άκουσε τον αέρα να σκίζεται κι αμέσως μετά ένα κονσερβοκούτι του ήρθε κατακέφαλα. «Άουτς!» έτριψε το κεφάλι του, νιώθοντας ένα κολλώδες υγρό ανάμεσα στα δάχτυλά του. «Cat Blanc, είσαι καλά;» ούρλιαξε η Buglady τρέχοντας προς το μέρος του. Χρησιμοποιώντας το γιο-γιο της σαν ασπίδα απέκρουσε μερικά τρύπια τηγάνια που της πέταξε ο Garbagator. «Χτύπησες; Να δω!». Η κοπέλα προσπάθησε να ελέγξει την πληγή, αλλά πριν προλάβει να κάνει τίποτα ο Cat Blanc την έσπρωξε με δύναμη μακρυά.
  «Cat Blanc;». Ο ήρωας την κοίταξε με μίσος. «Καλά είμαι. Δεν χρειάζομαι την βοήθειά σου» πέταξε, σκουπίζοντας το μέτωπό του με την ανάστροφη του χεριού του. Η Buglady έδειξε θιγμένη, αλλά ο νέος αποφάσισε να το αγνοήσει στρέφοντας το βλέμμα του στον κακό. «Αρκετά ασχολήθηκα μαζί σου. Είναι ώρα να γυρίσω σπίτι», φώναξε στον Garbagator, ενώ έτρεχε καταπάνω του με τη ράβδο του προτεταμένη. Λες η Melody να ανησυχεί που λείπω τόσες ώρες; Την άφησα παραζαλισμένη όταν έφευγα. Δεν έπρεπε να της είχα πει τόσο απότομα τα νέα, σκεφτόταν, καθώς απέκρουε ένα ιπτάμενο χαρτόκουτο.
  Μόλις έφτασε αρκετά κοντά επέκτεινε την ράβδο του στοχεύοντας το κεφάλι του Garbagator, αλλά εκείνος μετακινήθηκε εξαιρετικά γρήγορα προς τα δεξιά, αποφεύγοντας το χτύπημα. Ο κακός πέταξε το καπέλο του εναντίον του ήρωα και ο Cat Blanc αναγκάστηκε να βουτήξει στο έδαφος για να το αποφύγει. Αμέσως ξανασηκώθηκε και κατάφερε να κλωτσήσει τον αντίπαλό του στα πλευρά αναγκάζοντας τον Garbagator να κουλουριαστεί. Τώρα είναι η ευκαιρία μου. Όρμησε μπροστά με τη ράβδο του έτοιμος να χτυπήσει το χέρι του κακού με το καπέλο.
Λίγες στιγμές πριν τα καταφέρει το χέρι του Ακουματοποιημένου κινήθηκε σαν αστραπή αρπάζοντας τη ράβδο και τραβώντας τη με δύναμη προς το μέρος του. Ο ήρωας έχασε την ισορροπία του και έπεσε μπροστά μερικά εκατοστά μακρυά από τα παπούτσια του Garbagator. Με απίστευτη δύναμη και ευκολία ο Ακουματοποιημένος σήκωσε τον ήρωα απʼ το γιακά με το ένα χέρι. Ο Cat Blanc ένιωσε το ρούχο να σφίγγεται γύρω από το λαιμό και ασυναίσθητα προσπάθησε να το συγκρατήσει με τα χέρια του.
  «Και τώρα το miraculous!» είπε ο Garbagator με τα μάτια του να σπιθίζουν λαίμαργα. «Δεν το νομίζω!» φώναξε η Buglady, η οποία εμφανίστηκε από το πουθενά και προσγείωσε μια ξεγυρισμένη κλωτσιά στον σβέρκο του κακού. Εκείνος απελευθέρωσε τη λαβή του στον ήρωα και οπισθοχώρησε μερικά μέτρα. Ο Cat Blanc έπεσε στο έδαφος ξεροβήχοντας. «Γιατί όρμησες χωρίς εμένα; Υποτίθεται πως είμαστε ομάδα και εξάλλου εγώ μπορώ να εξαγνίσω το akuma». Παρά τον άγριο τόνο της, η ανησυχία ήταν ολοκάθαρη στο πρόσωπό της και με τα μάτια δεν έπαυε να ελέγχει τον συνεργάτη της για κάποιο σοβαρό τραυματισμό. «Καλά είμαι» μούγκρισε ο Cat Blanc και σηκώθηκε. Η ηρωίδα κούνησε απηυδισμένη το κεφάλι της.
  Κοίταξε τριγυρώ ελπίζοντας να βρει κάποιο στοιχείο για το πώς να χρησιμοποιήσει το Τυχερό της Αντικείμενο. Είχε καλέσει την δύναμή της πριν από δύο λεπτά και το γιο-γιο της, τής είχε χαρίσει ένα μπούμερανγκ. Ξαφνικά όλα έγιναν ασπρόμαυρα εκτός από τον Cat Blanc, το καπέλο του Garbagator, το μπούμεράνγκ της, μια πλαστική σακούλα και τα Νύχια της Καταστροφής του συνεργάτη της. Ωστόσο, παρά τη βοήθεια της μαγικής της όρασης η Buglady δυσκολευόταν ακόμα να καταλάβει πώς να το χρησιμοποιήσει. «Δεν έχω ιδέα πώς θα κάνω αυτό το σχέδιο να δουλέψει» εξομολογήθηκε στον συνεργάτη της, που όμως δεν στεκόταν πια δίπλα της.
  Η ηρωίδα κοίταξε αλαφιασμένη τριγύρω και τον βρήκε να κουτρουβαλιάζει με τον κακό. Τί έχει πάθει σήμερα και δεν συνεργάζεται; Απόρησε κουνώντας αποδοκιμαστικά το κεφάλι της, προτού ορμήσει κι αυτή στη μάχη. Δεν πρόλαβε να τον φτάσει και είδε τον Cat Blanc να έχει ακινητοποιηθεί από τον Garbagator. «Δώσε μου το miraculous επιτέλους. Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από το να παίζω κυνηγητό με εσάς τους δύο!» εκνευρίστηκε ο κακός και άπλωσε το χέρι του για να αρπάξει το δαχτυλίδι. Ο Cat Blanc όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Έπιασε τον Ακουματοποιημένο από τους καρπούς σταματώντας τον.
Ο Garbagator χαμογέλασε διαβολικά. Ήταν πιο δυνατός από τον ήρωα χάρη στην καθημερινή του εργασία και το μεγαλύτερό του μέγεθος. Σιγά αλλά σταθερά άρχισε να απελευθερώνεται από την λαβή. Αλλά πριν βουτήξει το miraculous, ένα μπούμερανγκ εμφανίστηκε από το πουθενά και τίναξε το καπέλο από το κεφάλι του, το οποίο έπεσε παρά δίπλα. Η ηρωίδα δεν έχασε ευκαιρία και φορώντας την σακούλα στο χέρι της το έπιασε. Χάρη στην διάσπαση της προσοχής του Garbagator ο Cat Blanc μπόρεσε να ελευθερωθεί και με ένα σάλτο δημιούργησε απόσταστη ασφαλείας από τον κακό. «Blanc, πιάσε!» φώναξε η ηρωίδα εκσφενδονίζοντας το καπέλο προς το μέρος του. «Καταστροφή». Ο Cat Blanc το έπιασε στον αέρα και το άφησε να μετατραπεί σε μαύρη σκόνη ανάμεσα στα δάχτυλά του.
  Το μοχθηρό akuma εγκατέλειψε το κατεστραμένο αντικείμενο και πέταξε στον ουρανό. «Δεν το νομίζω. Για έλα εδώ!» είπε η Buglady ξεμπλέκοντας το χέρι της από την χαλασμένη πια σακούλα. Έριξε το γιο-γιο της προς την πεταλούδα και την παγίδεψε μέσα του. «Φτάνουν οι παρανομίες για σένα μικρό akuma! Ώρα να συνέλθεις!» φώναξε χαρούμενα και άνοιξε το γιο-γιο της απελευθερώνοντας μιαν μια ολόλευκη πεταλούδα. «Miraculous Buglady!», πέταξε το μπούμερανγκ στον αέρα και το γνωστό μαγικό κοκκινόμαυρο φως απλώθηκε πάνω από το Παρίσι επιδιορθώνοντας τις ζημιές.
  «Γιατί ήσουν έτσι σήμερα; Όλο πεταγόσουν μπροστά και γινόσουν μαλλιά κουβάρια με τον Ακουματοποιημένο. Τί έπαθ...;». Η Buglady γύρισε προς το μέρος του συνεργάτη της για να αντικρύσει το κενό. Ο Cat Blanc δεν ήταν πουθενά. «Έφυγε!» μονολόγησε με το αίμα της να βράζει. Αν πιάσω στα χέρια μου αυτόν τον γάτο, θα τον σκίσω στα δύο! Σκέφτηκε πετώντας το γιο-γιο και χαμογελώντας στις κάμερες που είχαν κιόλας φτάσει. Χαιρέτησε ευγενικά τους Παριζιάνους και έβαλε πλώρη για το σπίτι της και τον σίγουρα εξαγριωμένο αδερφό της. Ή μάλλον... Είμαστε πραγματικά αδέρφια με τον Felix; Αν η Katana δεν είναι η μητέρα μας, φαίνεται πιθανό να μην είμαστε συγγενείς καθόλου με τον Felix.
  Εκείνο το απόγευμα ο αδερφός της τής είχε αποκαλύψει τα ευρήματά του στο γραφείο του διευθυντή και η ίδια είχε ξεραθεί. Πρέπει να είχε παραμείνει αναίσθητη για κάνα μισάωρο. Όταν είχε αρχίσει να συνέρχεται, νόμισε πως άκουσε μια λεπτή φωνούλα σαν από μικρό πλάσμα, αλλά ανοίγοντας τα μάτια της δεν είδε κανέναν. Πέρασε άλλη μισή ώρα χωνεύοντας τα νέα, προτού επιτρέψει στον αδελφό της να μπει στο δωμάτιο. Είχαν κάνει διάφορες υποθέσεις και δημιούργησαν απίστευτες ιστορίες για το πώς υιοθετήθηκαν μέχρι που κραυγές από έξω τους ειδοποίησαν ότι άλλος ένας Ακουματοποιημένος είχε κάνει την εμφάνισή του. Η Melody είχε παρατήσει τον Felix σύξυλο με μια βλακώδη δικαιολογία ως συνήθως και μεταμορφώθηκε στην Buglady.
  Εκείνη τη στιγμή έλαβε το ηχογραφημένο μήνυμα της Ladybug. «Buglady, μόλις λάβεις το μήνυμα κάλεσέ με! Υπάρχουν πάλι δύο akuma, ένα κοντά στο σχολείο και ένα που περιφέρεται στους δρόμους κοντά στον οίκο Agreste. Κατευθύνομαι ήδη προς αυτό στο σχολείο. Ειδοποίησε και τον Cat Blanc». Η Buglady είχε κουνήσει το κεφάλι της απηυδισμένη με την ενεργητικότητα του Hawkmoth ακόμα και την τελευταία ώρα της μέρας. «Ναι, Ladybug; Έλαβα το μήνυμα. Πηγαίνω προς τον οίκο Agreste!» και χωρίς άλλη κουβέντα η κάθε ηρωίδα είχε τραβήξει για τον Ακουματοποιημένο της.
  «Ουφ! Ήταν μια γεμάτη μέρα. Δεν το πιστεύω ότι έμαθα την ιστορία των miraculous, γνώρισα τον Master Fu, μπλέχτηκα με τον Dark Owl, έμαθα ότι είμαι υιοθετημένη και νίκησα ένα akuma κι όλα αυτά μέσα σε μία μέρα. Και... δεν έχω προλάβει να κάνω τα μαθήματά μου» είπε κουρασμένα η ηρωίδα. Είχε ένα λεπτό ακόμα πριν μεταμορφωθεί και τότε ήταν που χτύπησε το τηλέφωνο στο γιο-γιο της. Ήταν η Ladybug. Δεν μπορεί να είναι για καλό. «Nαι;» απάντησε. «Buglady, έχασα το akuma», πρόλαβε να ακούσει την παλαιότερη ηρωίδα πριν η μεταμόρφωσή της τελειώσει και επανέλθει στο κανονικό της. «Melody, πρέπει να βρούμε το akuma!» είπε η Tikka αρπάζοντας ένα κρουασάν από την τσέπη της Κτήτορά της.