Κεφάλαιο 22 Η ιστορία των Miraculous

140 16 11
                                    

  Η Marinette κοίταξε έξω από το παράθυρο τον ουρανό να παίρνει ένα ροδαλό χρώμα, καθώς η μέρα πλησίαζε προς το τέλος της. Μερικά περιστέρια πέταξαν τρομαγμένα από κάτι, ενώ ένας σκύλος γάβγιζε κάπου μακρυά. Μα όλα αυτά έπεφταν σε κουφά αυτιά και τυφλά μάτια, επειδή μπροστά της η κοπέλα έβλεπε μόνο το δωμάτιο του Master Fu, όπου μόλις λίγες ώρες νωρίτερα είχε αναζητήσει απαντήσεις και βρήκε ερωτήματα. Θυμόταν την αχνή οσμή από τα αρωματικά ξυλάκια που καίγονταν πάνω στο κοντό τραπεζάκι και την ηρεμία του δωματίου την οποία έλεγες τίποτα δεν μπορούσε να χαλάσει. Τίποτα, εκτός από δύο ραγισμένα miraculous.
  «Master Fu, ήρθαμε για να ζητήσουμε βοήθεια. Το miraculous το δικό μου και του Cat Noir έχουν ραγίσει και τα kwami μας δεν βγαίνουν από μέσα. Η στολές έχουν τα μαύρα τους τα χάλια και υπάρχει σύντομο χρονικό όριο στην μεταμόρφωση ακόμα κι όταν δεν χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας», πήρε το λόγο η Ladybug εξηγώντας την κατάσταση όσο το δυνατόν συντομότερα. Ο Master Fu κούνησε το κεφάλι συλλογισμένος, προτού πάει στον υπολογιστή του. Φαινόταν περίεργο για έναν τόσο παραδοσιακό άνθρωπο να έχει επαφή με την τεχνολογία, αλλά ο γηραιός γιαπωνέζος γνώριζε πώς να την χρησιμοποιεί χωρίς να εθίζεται ή να την περιφρονεί.
  Άνοιξε έναν φάκελο γεμάτο με φωτογραφίες. Η Ladybug τον αναγνώρισε αμέσως. Μέσα εκεί είχαν αποθηκεύσει τις φωτογραφίες από το βιβλίο του Adrien, όταν χρειάστηκε να το επιστρέψει η Marinette. «Αυτό είναι ένα αρχαίο βιβλίο που αφορά τα miraculous. Κάθε δύναμη κι αδυναμία βρίσκεται εδώ, όπως και κάθε συμβάν σχετικό με αυτά. Το διάβασα αρκετές φορές από τότε που το απέκτησα, αλλά δεν αναφέρει τίποτα για ραγισμένα miraculous. Αν είχαν σπάσει, θα αρκούσε ένα απλό ξόρκι για να τα κολλήσει ξανά, μα ποτέ άλλοτε δεν έχουν ραγίσει. Δεν υπάρχει κάποιο ξόρκι για να τα επιδιορθώσουμε», ολοκλήρωσε ο Master Fu συνοφρυωμένος.
  Οι ήρωες κοιτάχτηκαν προβληματισμένοι. Ήλπιζαν ότι ο Φύλακας των miraculous θα ήξερε πώς να τα φτιάξει ή τουλάχιστον θα είχε κάποια ιδέα στο νου του. «Δεν χρειάζεται να απελπιζόμαστε. Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του και είμαι σίγουρος ότι θα βρείτε έναν τρόπο. Τα miraculous είναι μυστήρια αντικείμενα και κρύβουν δυνάμεις, των οποίων τα όρια κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Όταν ο ναός, όπου φυλάγαμε τα miraculous, καταστράφηκε μερικά από αυτά χάθηκαν κι άλλα κλάπηκαν από τους εισβολείς. Αυτά των υπερ-ηρώων και της αλλοφροσύνης μαζί με το βιβλίο των miraculous χάθηκαν, ενώ αυτό του χρόνου, της επανάληψης και της τηλεμεταφοράς κλάπηκαν.
  Αλλά για να κατανοήσετε την δύναμη των miraculous πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή, δηλαδή από την δημιουργία του σύμπαντος. Τα kwami είναι ένα περίεργο είδος οντότητας, έχουν αποκαλεστεί θεότητες, αερικά κι άλλα, μα η πιο κατάλληλη περιγραφή θα ήταν πνεύματα. Ένα kwami γεννιέται, όταν μια νέα ιδέα εμφανίζεται στο σύμπαν. Για παράδειγμα η Tikka, που ήταν το αρχικό kwami της δημιουργίας, γεννήθηκε με την αρχή του σύμπαντος, τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε η ιδέα της δημιουργίας.
  Αρχικά τα kwami δεν ήταν αντιληπτά από τα άλλα όντα. Παρέμεναν αόρατα ταξιδεύοντας σε ολόκληρο το σύμπαν και βοηθώντας όπου μπορούσαν. Είχαν ήδη από τότε τις ξεχωριστές τους δυνάμεις, ίδιες με αυτές που μπορούν να δώσουν στους Κτήτορες, αλλά πολύ δυνατότερες. Για παράδειγμα, ο Plaggi κατόρθωσε να φέρει το τέλος της εποχής των δεινοσαύρων απλά με μια Καταστροφή του. Κι όλα αυτά γιατί ένας τρικεράτωψ τον έκανε ρεζίλι σε ένα ραντεβού του», χαμογέλασε ο Master Fu.
  «Όπως έλεγα, τα kwami δεν ήταν αντιληπτά από τους ανθρώπους μέχρι 2.000 χρόνια πριν. Τότε ένας γιαπωνέζος μάγος δημιούργησε τα miraculous για να βοηθήσει τα kwami να επικοινωνήσουν με τα άλλα πλάσματα. Ο ίδιος είχε ένα περίεργο χάρισμα και πάντα μπορούσε να τα δει. Ο υπόλοιπος κόσμος όμως μπορούσε να τα αντιληφθεί μόνο αφʼ ότου απέκτησαν το καθένα ένα miraculous. Από τότε τα kwami χαρίζουν τις δυνάμεις τους στους ανθρώπους, βοηθώντας τούς σε δύσκολες καταστάσεις. Αλλά οι Κτήτορες δεν ήταν πάντα καλοί άνθρωποι. Δέκα χιλιάδες χρόνια πριν, το miraculous της δημιουργίας έπεσε στα χέρια ενός πολύ σκοτεινού ανθρώπου, ο οποίος το χρησιμοποίησε για το προσωπικό του όφελος.
  Με την Τυχερή Δύναμη εμφάνισε έναν πάπυρο με τρία ξόρκια. Βλέπετε το miraculous της δημιουργίας δεν εμφανίζει μόνο τυχαία πράγματα, που βοηθούν στην κάθε περίσταση, αλλά μπορεί να δημιουργήσει εξ ολοκλήρου νέα αντικείμενα, που δεν υπήρχαν πριν, αρκεί ο Κτήτορας να τα φανταστεί. Τα ξόρκια που κάλεσε ο Κτήτορας ήταν αυτό της Σιωπής, της Λησμονιάς και της Υπακοής. Το καθένα τους βρίσκεται σε ισχύ ακόμα και σήμερα. Η Σιωπή απαγορεύει στα kwami να προφέρουν το όνομα του Κτήτορα σε οποιονδήποτε δεν γνωρίζει ότι ο εν λόγω Κτήτορας κατέχει miraculous. Η Λησμονιά κρατάει κρυφή την ταυτότητα των Κτητόρων κάνοντας όσους τους ανακαλύπτουν να το ξεχνούν αμέσως, εκτός κι αν δουν τον Κτήτορα να μεταμορφώνεται ή τους το πει ο ίδιος.
Τέλος, η Υπακοή αναγκάζει τα kwami να εκτελούν κάθε εντολή του Κτήτορά τους με απόλυτη αφοσίωση. Κανένα kwami δεν μπορεί να παρακούσει μια απευθείας διαταγή των Κτητόρων.     Όλα αυτά τα αναφέρει το Βιβλίο των miraculous, το οποίο όμως δεν μπορεί να διαβαστεί από τα kwami. Θα το στείλω σε όλους σας ηλεκτρονικά για να το διαβάσετε οι ίδιοι. Να προσέχετε όμως πάρα πολύ. Αν πέσει σε λάθος χέρια μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες», τελείωσε ο Master Fu και σηκώθηκε. Πήγε στο Θαυμαστό Κουτί, όπου φύλασσε τα miraculous κι έβγαλε από μέσα τέσσερα φύλλα χαρτί.
  «Εδώ είναι γραμμένος ο κώδικας για να μπορέσετε να διαβάσετε το Βιβλίο. Ωστόσο, καλύτερα να τον απομνημονεύσετε όσο το δυνατόν συντομότερα και μετά να καταστρέψετε το χαρτί για να μην τον βρει κανείς άλλος. Σας εμπιστεύομαι με τεράστια μυστικά αυτή τη στιγμή, ευελπιστώντας ότι θα τα χρησιμοποιήσετε μόνο για καλό», είπε ο σοφός γέρος μοιράζοντας τον κώδικα στους εφήβους. «Μείνετε ήσυχος. Θα προσέξουμε πάρα πολύ και δεν θα το μετανιώσετε», τον διαβεβαίωσε η Buglady με σιγουριά. Οι υπόλοιποι συμφώνησαν γνέφοντας.
«Ώρα να φεύγουμε, λοιπόν», είπε ο Cat Blanc και σηκώθηκε. Οι άλλοι τον μιμήθηκαν. «Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το δίπλα δωμάτιο;» ρώτησε η Ladybug, που γνώριζε καλύτερα τον χώρο. «Βεβαίως!», απάντησε ο γιαπωνέζος και τους οδήγησε δίπλα αφήνοντας πίσω τον Cat Blanc. Όταν το πεδίο ήταν πια ελεύθερο, o Cat Blanc ξεμεταμορφώθηκε κι έφυγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να κερδίσει απόσταση προτού ο επόμενος ξεμεταμορφωνόταν. Έτσι, σιγά-σιγά άφησαν το σπίτι του Master Fu και αφού ξαναμεταμορφώθηκαν όλοι έβαλαν πλώρη γαι τον πύργο του Άιφελ. Έμειναν εκεί κάνα δίωρο συζητώντας, χωρίς ωστόσο να βγαίνουν πουθενά, οπότε και το διάλυσαν μετά από την ανυπόμονη παρότρυνση του Cat Blanc.
  Αααααχ! Ενδιαφέροντα όλα αυτά με τα kwami, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημά μας, Master Fu. Δεν ξέρω καν από πού να ξεκινήσω να ψάχνω για λύση. Η Marinette ακούμπησε το κεφάλι της στο τζάμι του παραθύρου. Η όλη κατάσταση της προξενούσε πονοκέφαλο. Στην αρχή ήταν πολύ απλά τα πράγματα, έπρεπε απλώς να πάρουν το miraculous του Hawkmoth και να σώσουν το Παρίσι. Τώρα όμως, όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Τί να κάνω τώρα, Tikki; «Τί να κάνω, Tikki;» μουρμούρισε δυνατά αυτή τη φορά, αλλά όσο και να το ήθελε το μικρό της kwami δεν μπορούσε να της απαντήσει. Ή μάλλον, η ίδια δεν μπορούσε να ακούσει την απάντηση της Tikki.
  Εν τω μεταξύ και οι άλλοι ήρωες είχαν προβλήματα, ο καθένας διαφορετικού είδους. Η Melody δεν είχε προλάβει καλά-καλά να ξεμεταμορφωθεί, όταν στο δωμάτιό της όρμησε φρενιασμένα ο αναμαλιασμένος αδερφός της. «Melody, εδώ είσαι!», είπε λαχανιασμένος λες και είχε τρέξει μαραθώνιο. Ωχ, όχι πάλι! Θα αρχίσει τα "γιατί άργησες;" και μου έχουν τελειώσει οι δικαιολογίες, σκέφτηκε πανικόβλητη η κοπέλα. «Felix θα σου εξηγήσω. Εγώ...», αλλά ο έφηβος την έκοψε, προτού προλάβει να κάνει μια σοβαρή γκάφα. Γιατί για πρώτη φορά ο Felix δεν ήθελε να την επιπλήξει που έλειπε τόσες ώρες.
  «Melody, είναι σοβαρό. Κλείσʼ το στόμα σου κι άκου με. Σήμερα το πρωί, όταν πήγα στο γραφείο του διευθυντή το βρήκα άδειο και χώθηκα μέσα να ρίξω μια ματιά. Μην τολμήσεις να με διακόψεις», ύψωσε τη φωνή του βλέποντας την αδερφή του, που ήταν έτοιμη να του δώσει ένα ξεγυρισμένο κήρυγμα, επειδή είχε μπει χωρίς άδεια στο γραφείο. «Σκάλισα, λοιπόν, στα χαρτιά και βρήκα δύο πιστοποιητικά υιοθεσίας και μάντεψε ποιανών ήταν». Και σε αυτό το σημείο σφράγισε το στόμα του, περιμένοντας, μάλλον, να απαντήσει η Melody, αλλά αυτή δεν είχε ιδέα καν για τί πράγμα της μιλούσε. «Θα το πεις ή θα σε πετάξω έξω από το δωμάτιο;» ρώτησε απειλητικά.
  Ο Felix πήρε μια βαθιά ανάσα για να εντείνει το ενδιαφέρον και η Melody του πέταξε εκνευρισμένη το μαξιλάρι της. «Καλά, ανυπόμονη. Εγώ απλά προσπαθώ να στο φέρω με τρόπο, αλλά αφού έτσι το θες. Είμαστε υιοθετημένοι. Δικά μας ήταν τα πιστοποιητικά» ξεφούρνισε ο Felix και κάπου εκεί η Melody έχασε επαφή με τον κόσμο. «Melody, MELODY!», άκουσε τον Felix να καλεί το όνομά της, μα ήδη όλα είχαν σκοτεινιάσει. Είχε λιποθυμίσει.  «Μπράβο εξυπνοπούλι! Πολύ ωραία το έθεσες», ειρωνεύτηκε ο Plaggi εξετάζοντας τον σφιγμό της κοπέλας. «Ευτυχώς είναι λιποθυμία κι όχι καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό», είπε ανακουφισμένος. «Άι παράτα με, Plaggi! Πώς αλλιώς να το έλεγα; Τί θα κάνω τώρα; Δεν ξέρω από πρώτες βοήθειες», άρχισε να πανικοβάλλεται ο Felix και το kwami για να τον ηρεμίσει, τού άστραψε ένα χαστούκι. «Άουτς!», αναφώνησε ο νέος. «Σύνελθε, Felix! Δεν θα την χειρουργήσεις, απλά λιποθύμησε. Βαλʼ τη πάνω σε ένα κρεβάτι και ας τη να ξυπνήσει μόνη της*.
  Ο Felix έκανε όπως του είπε το kwami και κάθισε στο προσκεφάλι της ανήσυχος. Της πήρε την θερμοκρασία με ένα θερμόμετρο και ξανακάθισε. Και σηκώθηκε πάλι, κάθισε και ξανασηκώθηκε, έφερε μια βόλτα το δωμάτιο, ξάπλωσε στο πάτωμα, ξανάφερε μια βόλτα και ξανακάθισε. «Αν δεν κάτσεις ακίνητος, θα σε φτύσω. Ζαλίζομαι και μόνο που σε βλέπω», είπε εκνευρισμένος ο Plaggi γεμίζοντας το στόμα του με τη φέτα, που του είχε φέρει ο Felix σε μία από τις χιλιάδες φορές που σηκώθηκε. «Είναι μια χαρά. Έλα, πήγαινε στο δωμάτιό σου να ηρεμίσεις και θα σʼ τη φυλάω εγώ», έσπρωξε τον Κτήτορα έξω από το δωμάτιο.
  «Εσύ θα την φυλάς, που έφερες το τέλος των δεινόσαυρων; Plaggi, έτσι κι ακούσω μια συλλαβή της λέξης Καταστροφή μέσα στο σπίτι, θα σε πετάξω έξω», είπε σοβαρά ο Felix στενεύοντας τα μάτια. «Τί άκαρδο Κτήτορα μου διάλεξες, Master Fu! Ήταν ένα λάθος κι έγινε πόσα εκατομμύρια χρόνια πριν, για πόσο θα μου το χτυπάτε ακόμα. Εξάλλου αν δεν εξαφάνιζα τους δεινοσαύρους οι άνθρωποι θα γίνονταν λιώμα από τις πατούσες τους. Χάρη σας έκανα». Το kwami έκλεισε με δύναμη την πόρτα και για σιγουριά την κλείδωσε.
  Μόλις λίγα τετράγωνα μακρύτερα ο Adrien έμπλεκε σε απίστευτους μπελάδες. Μόλις γύρισε σπίτι του, βρήκε τον πατέρα του να τον περιμένει στο δωμάτιο και για άλλη μια φορά απαίτησε το miraculous. Κι ο Adrien έκανε ακριβώς το ίδιο που είχε κάνει και την άλλη φορά, πήδηξε από το παράθυρο, θέλοντας να χαθεί στους δρόμους της πόλης. Αυτή τη φορά, όμως, ο Hawkmoth δεν τον ακολούθησε. «Τί θα κάνω, Nooroo; Ο ίδιος μου ο γιος στέκεται εμπόδιο στην ευτυχία μας. Αν ήξερε μόνο, τί σκοπεύω να κάνω θα άλλαζε γνώμη. Αλλά αν του αποκαλύψω ποιός είμαι, μπορεί να τον χάσω για πάντα, αν δε το έχω κάνει ήδη».
  Ο Nooroo κοίταξε τον αφέντη του. Το προσωπείο του σοβαρού είχε σπάσει και από κάτω φαινόταν η θλίψη και ο πόνος του τσακισμένου άντρα. Βαθιά μέσα του ήξερε πως αυτό που έκανε ήταν λάθος, βαθιά μέσα του η αχτίδα της καλοσύνης πάσχιζε να λάμψει. Και αυτή η αχτίδα γινόταν δυνατότερη, όταν έσπαγε το προσωπείο και ο Gabriel έδειχνε τα συναισθήματά του. Για μερικά λεπτά τα τείχη που είχε υψώσει γύρω του γίνονταν διαπερατά και τα λόγια του kwami μπορούσαν πραγματικά να τον αγγίξουν.
  «Δεν ξέρω, αφέντη. Ίσως, όμως, ο Adrien να καταλάβει. Είναι πιθανότατα ο μόνος που μπορεί να καταλάβει. Έχασε κι αυτός μια μητέρα και βρήκε έναν παγερό πατέρα. Ίσως αυτό που χρειάζεται περισσότερο ο Adrien τώρα είναι κάποιον που να πιστεύει σε αυτόν, να τον χρειάζεται και να τον αγαπά χωρίς να το κρύβει. Αφέντη, ίσως χρειάζεται έναν πατέρα και όχι τα miraculous», προσπάθησε ο Nooroo να μεταπείσει τον Κτήτορά του. «Ίσως να έχεις δίκιο, Nooroo. Αλλά δεν μπορώ πλέον να του δώσω αυτά που χρειάζεται. Γιʼ αυτό πρέπει να φέρω την Emilie πίσω. Μόνο αυτή μπορεί να μας σώσει και τους δύο», είπε ο Gabriel και άφησε το δωμάτιο. «Αλλά η Emilie δεν είναι η μόνη γυναίκα στον κόσμο και είμαι σίγουρος ότι και μια γαλανομάτα Marinette μπορεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους», μονολόγησε ο Nooroo κοιτώντας τον πορτοκαλί ουρανό.

*Ούτε εγώ ξέρω τί κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις, γιʼ αυτό ρωτήστε κάποιον που είναι γνώστης και αγνοήστε τα λόγια του Plaggi.

Συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά έπρεπε να κάνω λίγη έρευνα όσον αφορά τα kwami. Η ιστορία που αναφέρω είναι σχεδόν ίδια με αυτή που χρησιμοποιεί η σειρά εκτός από την εμπλοκή του σκοτεινού Κτήτορα. 😋

Οι ήρωες του Παρισιού (Βιβλίο πρώτο) Where stories live. Discover now