Κεφάλαιο 21 Μια μέρα με την Alya

97 14 12
                                    

  Μετά το σχόλασμα η Alya αποχαιρέτησε μια αλαφιασμένη Marinette κι έβαλε σε δράση το σχέδιό της. Σαν γνήσια δημοσιογράφος θα παρακολουθούσε την Chloe για να δεί τί συνέβαινε με την αλλαγή στην συμπεριφορά της. Κάθε φορά που η Chloe έπινε το αμίλητο νερό, αυτή η κατάσταση κρατούσε τουλάχιστον για δύο ημέρες. Έχω 24 ώρες για να βρω την απάντηση. Βάλε τα δυνατά σου, Alya! Ενθάρρυνε τον εαυτό της και όρμησε πίσω από την ξανθομάλλα συμμαθήτριά της, η οποία είχε μόλις ξεφορτωθεί κακήν κακώς το τσιράκι της, την Sabrina.
  Ο γνωστός σωφέρ ήρθε να μαζέψει την πριγκιπέσσα του δημάρχου και να την πάει σπίτι. Δεν μπορώ να την προφτάσω με τα πόδια, αλλά τουλάχιστον ξέρω πού πάει, σκέφτηκε η κοκκινομάλλα κυνηγώντας μάταια το αυτοκίνητο, το οποίο ταχύτατα κέρδιζε έδαφος. Την στιγμή που ήταν έτοιμη να το χάσει από τα μάτια της, εκείνο σταμάτησε απότομα και πετάχτηκε έξω μια φουρτουνιασμένη Chloe. Άδικα της φώναζε ο μπάτλερ να γυρίσει πίσω, η κοπέλα τον αγνοούσε. Τί έπαθε αυτή; Δεν θα πάει σπίτι με τη λιμουζίνα της; Τί έγινε; Είναι σκληρά τα καθίσματα; Ξεφύσηξε η Alya κι άλλαξε κατεύθυνση ακολουθώντας την ξανθομάλλα, που προσπαθούσε να ξεφύγει του σωφέρ μέσα στα σοκάκια του Παρισιού.
  Σύντομα το πείσμα και τα νιάτα ξεπέρασαν τις αντοχές του άνδρα, που τελικά έχασε την Chloe μέσα στους λαβυρίνθους της πόλης. Η Alya από την άλλη παρέμενε σταθερά στο κατόπι της σπρωγμένη από το δαιμόνιο της δημοσιογράφου. Όμως δεν ήταν η μόνη που ακολουθούσε την κόρη του δημάρχου, καθώς μια δεύτερη φιγούρα βρισκόταν κι αυτή μόλις μερικά βήματα πίσω της. Η κοκκινομάλλα δεν την είχε πάρει χαμπάρι ακόμα, αλλά το αλάνθαστο ένστικτό της, τής έλεγε ότι κάποιος την παρακολουθούσε.
  Επιτέλους κάποια στιγμή η Chloe φάνηκε να κουράζεται και κάθισε να ξαποστάσει σε ένα παγκάκι κοντά σε μια από τις γέφυρες. Εκεί έγειρε στα χέρια της κρύβοντας το πρόσωπό της από τον κόσμο. Οι ώμοι της κυρτοί έκαναν τη φιγούρα της αξιοθρήνητη, λες και βάρη χρόνων είχαν πέσει στις πλάτες της. Το σαρδόνιο χαμόγελό της πρέπει να είχε χαθεί κάπου στην πορεία της και είχε αντικατασταθεί από ένα θλιμμένο μισοφέγγαρο. Τα γαλανά της μάτια είχαν χάσει το λαμπερό τους χρώμα σα να είχαν ξεπλυθεί από την μπόρα, που δεν φαινόταν να είχε ακόμα περάσει. Τα ακριβά της ρούχα λερώνονταν πάνω στο βρώμικο παγκάκι και το κίτρινο χρώμα τους είχε σκονιστεί.
  Η Alya κρύφτηκε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και τότε πρόσεξε την φιγούρα, που τόσην ώρα την ακολουθούσε. Τί κάνει εδώ; Απόρησε και καθώς η φιγούρα πέρναγε μπροστά από το αυτοκίνητο, σβέλτα άπλωσε τα χέρια της και την παρέσυρε πίσω του. «Ιιικ!» έβγαλε μια σιγανή κραυγή το κορίτσι με τα πορτοκαλί μαλλιά και τα θαλασσιά μάτια, γεμάτα ανησυχία. «Sabrina, τί γυρεύεις εδώ;» απόρησε η Alya κοιτώντας ύποπτα την συμμαθήτριά της. «Το ίδιο ήθελα να σε ρωτήσω κι εγώ. Γιατί ακολουθείς την Chloe;» ρώτησε επιθετικά η άλλη κοπέλα σηκώνοντας τα γυαλιά της για να κάτσουν καλύτερα πάνω στη μύτη της. Τα διαπεραστικά της μάτια άφησαν για μια στιγμή την Alya και στάθηκαν τρυφερά πάνω στην φιγούρα της Chloe.
  «Βασικά, ήθελα να λύσω το μυστήριο με την συμπεριφορά της», παραδέχτηκε η Alya. Το πρόσωπο της Sabrina φωτίστηκε πιο πολύ κι από τον ήλιο. «Κι εγώ γιʼ αυτό την ακολουθώ. Όποτε την ρωτάω για αυτό το θέμα, όλο νευριάζει και με σπρώχνει μακρυά. Δεν μου λέει τίποτα και θέλω τόσο πολύ να την βοηθήσω, γιατί είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά. Σε παρακαλώ, Alya, εσύ ξέρεις να μαζεύεις πληροφορίες καλύτερα από τον καθένα. Θα με βοηθήσεις να ανακαλύψω τί συμβαίνει με την Chloe;» παρακάλεσε η Sabrina, εκπλήσσοντας την κοκκινομάλλα, που δεν πίστευε στην τύχη της. Τελικά η έρευνα δεν θα τελειώσει εδώ.
  «Σύμφωνοι! Αλλά θα χρειαστώ την βοήθειά σου, μιας και είσαι η μόνη αρκετά κοντά στην Chloe», έτεινε το χέρι της η Alya και η Sabrina το έκλεισε ανάμεσα στα δυο της χέρια χωρίς δισταγμό. «Ναι, φυσικά! Απλά πες μου τί χρειάζεσαι και θα βάλω τα δυνατά μου να το φέρω εις πέρας», αποκρίθηκε με περίσσιο ζήλο η κοπέλα κι έτσι μια καινούργια συνεργασία ξεκίνησε με σκοπό να αποκαλυφθεί το μυστικό της Chloe. Καμμία από τις δυο τους δεν μπορούσε να ξέρει ότι αυτό τους το σχέδιο θα τις έβαζε σε αμέτρητους μπελάδες και παρεξηγήσεις.
  Δέκα λεπτά αργότερα, ο σωφέρ βρήκε τελικά την Chloe και την πήρε στη λιμουζίνα. Φαίνεται πως το μούτρωμα την είχε βοηθήσει και λίγη από την λάμψη είχε επιστρέψει στα γαλανά της μάτια. Ωστοσό, το πρόσωπό της ήταν ακόμα μια μάσκα θλίψης και κακοκεφιάς. Μπήκε στη λιμουζίνα και χάθηκε από τα μάτια τους. «Απʼ ό, τι φαίνεται η έρευνα θα λήξει εδώ για σήμερα. Έχω ραντεβού με τον Nino σε λίγο και πρέπει να κάνω τα μαθήματά μου πρώτα. Αν δεις την Chloe, προσπάθησε διακριτικά να μάθεις κάτι και ψάξε στο δωμάτιό της για οτιδήποτε το ασυνήθιστο, αν έχεις την ευκαιρία», είπε η Alya κοιτώντας την περασμένη ώρα στο κινητό της. «Έγινε! Θα σε πάρω τηλέφωνο, αν μάθω κάτι» απάντησε με αφοσίωση η Sabrina και βιάστηκε να πάρει το δρόμο για το ξενοδοχείο της Chloe. «Τα λέμε!», φώναξε, καθώς απομακρυνόταν και η Alya αντιγύρισε κουνώντας το χέρι της. Chloe, ανόητο πλάσμα, δεν ξέρεις τί θησαυρό έχεις για φίλη.
  Η Alya γύρισε σπίτι της και έπεσε αμέσως με τα μούτρα στο διάβασμα, προσπαθώντας να προφτάσει τον χρόνο, που αμείλικτα κυλούσε εναντίον της. Δύο ώρες με γράμματα και αριθμούς να γυρίζουν στο κεφάλι της ήταν αρκετές για να της φέρουν πονοκέφαλο, αλλά τελικά τελείωσε επιτέλους τα μαθήματα. Είμαι πτώμα και έχω μόλις ένα τέταρτο για να συναντήσω τον Nino, σκέφτηκε ενώ ντυνόταν ανόρεχτα. Φόρεσε ένα κίτρινο φόρεμα και σήκωσε τα πύρρινα μαλλιά της σε ψηλή κοτσίδα δένοντας μια πορτοκαλί κορδέλα σε φιόγκο γύρω τους. Έβαλε αντηλιακό, γιατί ήταν 6 η ώρα και ο ήλιος τσουρουφλούσε ακόμα και βγήκε από το σπίτι.
  Κατέβηκε την δημοσιά και βρέθηκε στον κεντρικό δρόμο. Μία σκιά πέρασε πάνω από το κεφάλι της και σήκωσε το βλέμμα για να αντικρύσει την ουρά του Cat Blanc να εξαφανίζεται πίσω από την επόμενη στέγη. Σύντομα και οι άλλοι τρεις ήρωες ακολούθησαν περνώντας από πάνω της. Μάλιστα η Ladybug την κοίταξε με βλέμμα σκεπτικό και θολό σα να είχε ένα σωρό έγνοιες να βαραίνουν το νεαρό της μυαλό. Τί έπαθε η Ladybug; Για να ανησυχεί κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Τί να συνέβη άραγε; Ελπίζω ο Hawkmoth να μην ακούμπησε μια τρίχα των ηρώων, γιατί θα έχει να κάνει μαζί μου, σκέφτηκε η κοπέλα, ενώ συνέχιζε το δρόμο της.
  Ήταν τόσο απορροφημένη από τις σκέψεις της, ώστε δεν κατάλαβε πότε έφτασε στην γέφυρα με τις κλειδαριές. Ο Nino δεν φαινόταν πουθενά ακόμα και μόνο ένα ζευγαράκι καθόταν σε ένα παγκάκι πιο πέρα μιλώντας ψιθυριστά. Η Alya στήριξε το βάρος της στα κάγκελα ακουμπώντας με τους αγκώνες και χάζευε τους κυματισμούς των νερών από κάτω της. Δεν περίμενε πάνω από ένα λεπτό και να σου ο Nino, που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Η κοπέλα ανασήκωσε το ένα φρύδι απορημένη.
«Χέι, Alya! Πώς πάει;» την χαιρέτησε χαρίζοντάς της ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο. «Όπως πήγαινε και το μεσημέρι που σε ξανάδα. Εσύ πες μου, γιατί ήρθες από την λάθος κατεύθυνση;» ρώτησε με την περιέργεια να την κατατρώγει. Ο Nino κανονικά ερχόταν από την ίδια μεριά της γέφυρας με εκείνη. «Ααα, αυτό. Ξέχασα να σου πω ότι μετακόμισα. Δεν το έχω αναφέρει σε κανέναν, γιατί η μαμά μου έχει κάτι περίεργες προαισθήσεις. Έλεγε ότι το παλιό μας σπίτι τελευταία είχε μια κακή αύρα και κάτι κακό θα συνέβαινε. Μας ξεσήκωσε, λοιπόν, όλους και μετακομίσαμε. Μάλιστα μας πρόσταξε να μην το πούμε σε κανέναν, αλλιώς κάτι απαίσιο θα συμβεί» τελείωσε ο Nino φανερά κουρασμένος από την όλη ιστορία.
  «Μμμ... Κατάλαβα. Χαίρομαι πάντως που μου το είπες», αποκρίθηκε η Alya με ένα χαμόγελο και περνώντας το χέρι της κάτω από το μπράτσο του νέου, συνέχισε. «Πάμε τώρα;». Ο Nino δεν μπόρεσε να μην της χαρίσει ένα στραβό χαμόγελο. «Φύγαμε. Θες να ανέβουμε στον πύργο του Άιφελ σήμερα. Το ηλιοβασίλεμα είναι τέλειο από ʼκει πάνω κι έχω φέρει το ηχείο μου για να ακούσουμε μουσική», πρότεινε με μάτια που έλπαμπαν. «Σε βλέπω προετοιμασμένο. Φύγαμε, λοιπόν», είπε η κοπέλα και ξεκίνησε να ψιλοτρέχει σέρνοντας έναν ξεληγωμένο Nino πίσω της. «Σιγά, θα τσακιστούμε», φώναξε ο Nino γελώντας, αλλά η Alya συνέχισε ακάθεκτη με μεγαλύτερη ταχύτητα.
  Έφτασαν στον πύργο μέσα σε δέκα λεπτά, χάρη στον ρυθμό που είχε διατηρήσει η κοπέλα σε όλη τη διαδρομή. «Θα πεθάνω. Ας πάρουμε μια ανάσα», ξεψύχησε ο Nino λιωμένος πάνω στο πεζοδρόμιο. «Δεν έχουμε ώρα γιʼ αυτά. Πρέπει να ανέβουμε τόσα σκαλοπάτια μέχρι την κορυφή. Άντε, κουνήσου!», διέταξε η κοκκινομάλλα τραβώντας αλύπητα τον άμοιρο νέο. «Γιατί; Δεν έχει εφευρεθεί ακόμα ο ανελκυστήρας*;» ψιθύρισε ξέπνοο το αγόρι ενώ προσπαθούσε να πείσει τα πόδια του να κουνηθούν. «Ναι, αλλά αποφάσισα ότι χρειαζόμαστε λίγη γυμναστική. Τόσοι κακοί πετάγονται σαν τις μαργαρίτες από το πουθενά. Πρέπει να είμαστε σε φόρμα», αποκρίθηκε η Alya ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλί. «Να είμαστε σε φόρμα για να το βάζουμε στα πόδια. Δεν μπορώ να πω, ηρωικός στόχος», αστειεύτηκε ο Nino σα στάθηκε επιτέλους όρθιος. «Βρε άι χάσου!» του έβγαλε τη γλώσσα η κοπέλα του κι άρχισε να ανεβαίνει τη σκάλα τρέχοντας.
  Ο Nino ξεφύσηξε αναρωτόμενος γιατί είχε μπλέξει με αυτό το κορίτσι. Εύκολο να το λέει αυτή. Όλο τρέχει πίσω από την Ladybug και έχει ασκηθεί. Εμένα, όμως, γιατί δεν με σκέφτεται που το μόνο τρέξιμο που κάνω είναι από δωμάτιο σε δωμάτιο, σκέφτηκε παραπονεμένα ο νέος, ενώ ανέβαινε σκυφτά τα σκαλιά σα να είχε καθήσει ολόκληρο βουνό στην πλάτη του. Δεν είχε καν το κουράγιο να κοιτάξει πού είχε φτάσει η Alya. Ένιωθε ότι απλά θα απελπιζόταν περισσότερο έτσι. Άντε! Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει! Αναλογίστηκε και με όλη τη δύναμη της θέλησής του αύξησε το ρυθμό του για να προφτάσει την κοπέλα του.
  Τελικά, κατάφερε να φτάσει την κορυφή του Άιφελ, αλλά τουλάχιστον πέντε λεπτά μετά την Alya. Εκεί πάνω, όμως, τον περίμενε μια έκπληξη. Η κοκκινομάλλα κοπέλα του είχε βγάλει το κινητό της κι έπαιρνε αποκλειστική συνέντευξη από την Buglady και τον Cat Blanc. Ο Nino κούνησε το κεφάλι του διασκεδάζοντας. «Υποσχέθηκε να μην τρέχει πίσω από την Ladybug όλη την ώρα, αλλά κανείς δεν είπε ότι δεν θα έκανε τα ίδια με την Buglady», μονολόγησε κι ένα αχνό χαμόγελο διαγράφηκε στα χείλη του βλέποντας το πάθος να φωτίζει τα μάτια της κοπέλας του. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ, αναγκάστηκε να παραδεχτεί, προτού αποφασίσει να πλησιάσει την παρέα.
«Πώς είναι η Ladybug και ο Cat Noir;» ακούστηκε η φωνή της Alya και σα να έχασαν λίγο φως τα μάτια της Buglady. «Δεν έγινε κάτι. Καλά είναι, απλά έχουν κάποια τεχνικά προβλήματα, που όμως είναι θέμα χρόνου μέχρι να λυθούν. Ήμασταν μαζί μέχρι πριν από λίγο, αλλά έπρεπε να μεταμορφωθεί κι έφυγε. Μην ανησυχείς καθόλου», την καθησύχασε η ηρωίδα, μα από το ύφος του Cat Blanc ήταν φανερό ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. «Είναι ώρα να φεύγουμε κι εμείς», θύμισε ο Cat Blanc φοβούμενος ότι η συνεργάτης του μπορεί να αποκάλυπτε περισσότερα σε αυτή τη δεινή δημοσιογράφο και ο ήρωας δεν της είχε εμπιστοσύνη.
  «Ναι, καλά», είπε αφηρημένα η Buglady βγάζοντας το γιο-γιο της. «Τα λέμε!» κούνησε το χέρι η Alya, καθώς οι ήρωες απομακρύνονταν. «Φαίνεται πως οι παλιές συνήθειες δύσκολα ξεχνιούνται, ε;» παρατήρησε ο Nino, περνώντας το χέρι του πάνω από τους ώμους της κοπέλας. «Ω, σιγά τʼ αυγά. Μίλησα λιγάκι με την Buglady. Και τί έγινε; Εξάλλου δεν πρόλαβα να μάθω περισσότερα. Ο Cat Blanc σιγουρεύτηκε γιʼ αυτό. Και πάψε να με κουρδίζεις», είπε λίγο εκνευρισμένη η κοπέλα, καθώς πετούσε το χέρι του από πάνω της και του γύρισε την πλάτη. «Και τώρα τί; Θα μουτρώσεις;» την κορόιδεψε το αγόρι της και την άρπαξε από την μέση. Η Alya δεν πρόλαβε να καταλάβει τί γινόταν. Σε δευτερόλεπτα βρισκόταν στον αέρα με τα χέρια του Nino να την κρατούν σταθερά μακρυά από το πάτωμα. «Άσε με κάτω» τσίριξε ξεκαρδισμένη, ξεχνώντας ότι του κρατούσε μούτρα.
  Το απόγευμα πέρασε χωρίς άλλες επεισοδιακές εξελίξεις και σύντομα ο ήλιος παραχώρησε τον ουρανό στο φεγγάρι και τʼ αστέρια. Το νεαρό ζευγάρι αποφάσισε ότι ήταν πια αργά και κίνησαν ο καθένας για το σπίτι του με την υπόσχεση να ξαναβρεθούν πάλι αύριο. Η Alya δεν είχε προλάβει να φτάσει σπίτι της, όταν το κινητό της άρχισε να χτυπά σα δαιμονισμένο. Το σήκωσε. «Τί έγινε, Sabrina;» ρώτησε και η πανικόβλητη κοπέλα της απάντησε. «Alya, η Chloe δεν είναι στο δωμάτιό της. Βγήκα για ένα λεπτό κι είχε εξαφανιστεί. Βρήκα μόνο το κινητό της και η τελευταία της κλήση ήταν από τις αδελφές Mardini. Υπάρχει κι ένα μήνυμα που της έχουν στείλει για να βγουν για φαγητό στο La Mer. Δεν λέει πότε, αλλά νομίζω πως είναι σήμερα».
Η Sabrina σταμάτησε αναγκαστικά για να πάρει ανάσα δίνοντας στην Alya την ευκαιρία να μιλήσει. «Τέλεια! Καλή δουλειά, Sabrina! Ξεκίνα αμέσως. Θα συναντηθούμε έξω από το La Mer. Έχουμε μια παρακολούθηση να κάνουμε», είπε η δαιμόνια δημοσιογράφος και το γνωστό χαιρέκακο χαμόγελο, που τρόμαζε την Marinette, άνθισε στο πρόσωπό της. Ώρα να λύσουμε ένα από τα εφτά μυστήρια της τάξης, σκέφτηκε η Alya κατευθυνόμενη προς το πανάκριβο εστιατόριο.

*Ανελκυστήρας: ασανσέρ (σκέφτηκα να γράψω ασανσέρ, αλλά είπα να το παίξω έξυπνη🤣)

Οι ήρωες του Παρισιού (Βιβλίο πρώτο) Where stories live. Discover now