[นิยายแปล] I Don't Want to Be Loved

CH 46 ข้าจะฆ่าเจ้า

"หากข้าทำเช่นนั้น นางก็จะหนีไป แล้วไปซ่อนตัวที่ไหนสักแห่งแล้วก็ไม่มาปรากฏตัวอีกเลยยังไงล่ะ!"

เบซิลงงและมองอิกอร์ราวกับเด็กโง่ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงสาวถึงต้องหนีหากเขายื่นข้อเสนอให้กับเธอ

"เออ...ฝ่าบาท หรือนางจะยืมเงินจากฝ่าบาทไปหรือครับ? มันเป็นจำนวนเท่าไหร่กันครับ?"

ใบหน้าของอิกอร์ลดลงและมองไปที่เบซิลอย่างสมเพช มีลูกธนูพุ่งเข้าใส่หัวใจที่เจ็บปวดของเบซิลเมื่อเห็นการตอบสนองที่เย็นชาของเขา

เบซิลกระแอมในลำคอ "แล้วฝ่าบาทจะทำอย่างไรต่อครับ? ฝ่าบาทจะยอมให้นางเข้ามาพบหรือเปล่าครับ? เพราะตอนนี้นางกำลังรอฝ่าบาทในห้องที่ท่าเรืออยู่คนเดียว"

สีหน้าของกษัตริย์เริ่มหมดความอดทนและพยายามไม่มองเบซิล เขาเป็นเด็กที่ฉลาดตั้งแต่อายุยังน้อยและความสามารถของเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาไม่มีอะไรน่ากังวลเลย เขาหันไปสนใจงานทางด้านทะเลเพื่อที่จะปรับปรุงกำลังรบทางเรือและในที่สุดเขาก็ชนะไคลซ์

เป็นเวลานานแล้วที่เบซิลเบื่อหน่ายกับการเป็นผู้รู้เห็นถึงจุดอ่อนของอิกอร์ ทุกคนจะต้องเจอกับความพินาศหากอิกอร์พลาดโอกาสครั้งนี้ไป

"เราสามารถปฏิเสธได้นะครับ ข้าจะไปหาผู้รับสารของพวกเขาตอนนี้แล้ว..."

"หุบปาก" อิกอร์พูด

กษัตริย์ส่งสารไปยังผู้รับสารให้พาตัวเธอไปที่เรืออย่างเงียบๆ คำขอที่เธอต้องการพบกับอิกอร์ตามลำพังได้รับการยอมรับ

เมื่อผู้ส่งสารออกไปเบซิลก็พูดขึ้นมา "เป็นเช่นนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับ ฝ่าบาทไม่เสียใจที่ไม่เคยมีโอกาสได้พบกับนางตอนเด็กๆบ้างเลยหรือครับ? หากฝ่าบาทใช้โอกาสนี้อธิบาย..."

"อย่าบอกนาง"

"ครับ?" เบซิลรู้สึกสับสน

อิกอร์เดินไปหาเบซิลโดยเน้นย้ำทุกคำที่ออกจากปากของเขา "เจ้าไม่ควรบอกนางว่าวันนั้นข้าจะไปพบนาง"

"ไม่ควรหรือครับ?"

ความคิดผุดขึ้นมาในหัวของเบซิล

'ทำไมข้าไม่ใช้โอกาสนี้ยุติความสัมพันธ์กับฝ่าบาทแล้วหนีไปดีล่ะ? ข้าไม่อยากทนกับความหยาบคายของเขาอีกต่อไปแล้ว สองสามปีมานี้ข้ารู้สึกทรมาณที่ต้องมาทำงานหนักเช่นนี้...ฮึ... ข้าแค่อยากพักบ้าง'

"หากข้าพลั้งปากออกไป เรื่องระหว่างข้ากับฝ่าบาทก็จะจบลงกันเพียงเท่านี้ใช่ไหมครับ? ฝ่าบาทจะไล่ข้าออกงั้นหรือครับ?"

"ไม่" อิกอร์พูดอย่างไม่พอใจ "เพราะข้าจะฆ่าเจ้า"