Artık Seninim

8.Bölüm tipim değilsin🧶

"Kıpırdama."

"Uraz lütfen."

"Sadece uyu."

Uraz sadece uyu demişti. Uyu ki huzur bulsun tüm aldığım soluklarım, bedenim de yayılan his. Uraz annesinden sonra hiç bir kadının kokusunu sevmemişti. Ta ki burnuna çalınan Efsun kokusundan sonra..

Efsun derin bir iç çekti kendi ayaklarıyla gelmişti buraya ve şimdi şu haline bak. Gözlerini kapatsa da şu an Uraz'ın kollarının arasında olduğu gerçeğini silemiyordu. 2 saatin sonunda gözleri debelendiği kolların arasında uykuya yenik düştü .

Gözlerini açtığında başka bir odadaydı, "Aman Allah'ım rüya değilmiş. "

"Günaydın" gülümseyen iki çift gözle burun burunaydı ve en kötüsü bu kez adamı o ahtapot gibi sarmıştı. Peki bu kadar huzurla uyanması mantıksızlığın en dibi değil miydi?

"Çok acıktım artık kalksan da kahvaltı yapsak."

"Be..ben çok özür dilerim , be..n nasıl oldu anlamadım."

Efsun tam kalkarken uzanıp dün geceki almak istediği yastığı da kollarının arasına alıp kapıya doğru yöneldiği sırada Uraz seslendi .

"Piş piş piş neydi ya. "

İstemsizce güldü Efsun ellerini dudağının üzerine kapattı. Uraz haklıydı piş piş neydi ya koca kazık kadar adama. İlk defa karşılıklı gülümsemişlerdi . Uraz kapıdan çıkan Efsun'un arkasından bağırdı.

"20 dakikaya aşağıda ol!"

Kahvaltı masasına indiğinde iki kişilik kahvaltı hazırlanmıştı. Uraz oturmuş kızarmış ekmeğine yağla bal sürüyordu. Efsun sakin adımlarla masanın yanında durdu.

"Afiyet olsun."

Uraz eliyle karşısındaki sandalyeyi gösterdi . " Geç."

Oturduğunda elindeki ekmeği uzattı Efsun' a. Efsun bir ekmeğe birde üzerindeki bal'a baktı ve kibarca itti ekmeği.

"Teşekkür ederim ben bal yemiyorum."

"O yüzden tatsızsın yani ."

Efsun hiç bir şey demedi kavga etmeyecekti onunla, sakince kahvaltılarını yapıp kalktılar. Efsun cam kenarına geçip oturdu . Kar baya yüzünü göstermişti , aheste aheste inişini izlemeye başladı yine çocukluğundan çalma hayallerle.
Uraz elinde iki kupayla gelip tam karşısına oturdu.

"Bu senin için."

"Sıcak çikolataya bayılırım teşekkür ederim. "

Gülümsemişti yaptığı jest karşısında. Bir yudum aldı çok tatlı gelmişti ama içilmeyecek gibi değildi. Dudaklarını birbirine bastırdı , sessizliği ilk bozan Efsun oldu. Başını kaldırmadan kupanın dudak kısımlarında parmağını gezdirdi.

"Beni neden burada zorla tutuyorsun?"

Gözlerini hiç çekmeden bardağından uzun bir yudum aldı. Başını kaldırdığında kadının tek gördüğü kömür karası siyahlardı. .

"Zorla tutuluyormuş gibi bir halin yok buradan bakıldığında."

"Yapma Uraz, ne istiyorsun benden."

"Senden ne istediğimi biliyorsun."

Bardağı titreyen ellerinden aşağı indirdi , ona söylediği şeyden vazgeçmemiş miydi?