Artık Seninim

5.bölüm.. Çaresizlik..

"Yüzüme bak"

"Cem lütfen"

"Cem lütfen neeeee!!! beni şimdi öpeceksin! "

Cem Efsun'u hızla kolundan tutup ayağa kaldırdı. Dudaklarını dudaklarına yaklaştırdı. O an Efsun'un midesi allak bullak olurken babasının sözleri aklına geldi.

Cem iyi biriydi evet zamanla seversin demişti babası . Zorla sevebilir miydi bir insan diğerini? Yapamıyordu işte 2 sene olmuştu hâlâ Cem'i istemiyordu hiçbir hücresi. Efsun gözlerini kapatıp dudaklarını dudaklarına değdirip çekti . Efsun Cem'in kahkahasını duyduğunda sıktığı gözlerini açıp ona baktı.

"Dalga mı geçiyorsun kızım ilkokulda mıyız?"

"Cem."

"Ben şimdi sana gösteririm nasıl öpülür". Cem elleriyle Efsun'un yüzünü avuçlarken dudaklarını dudaklarına yapıştırdı. O kadar hırçınca öpüyordu ki Efsun'un hissettiği tek şey acı ve iğrenmesiydi. Kendisini ondan zorla çektiğinde hızla yüzüne tokat attı . Kafenin dışına çıkıp hızla yürümeye başladı bir yandan eliyle dudağını kazırcasına siliyordu bir yandan da gözlerinden süzülen yaşlara engel olamıyordu. Sahile doğru yürüdü hoş Cem gelseydi peşinden çoktan gelirdi. Önüne gelen herhangi bir tane banka oturdu yanında ne parası vardı ne başka bir şeyi öylece çıkmıştı kafeden kaçarcasına.

Kabus olmalıydı bu yaşadıkları Uraz derken bir de başına Cem çıkmıştı. Bunlar ne istiyordu Efsundan . Havanın kararmasıyla  kaç saattir burada olduğunu fark etti .  Üşümüştü hem de çok fazla bu da tüm vücudunun titremesine sebep olmuştu, oturduğu yerden kalkıp kafeye doğru yürümeye başladı.

İçi o kadar üşümüştü ki buna engel olamıyordu. Kafe sakin gözüküyordu çekinerek yukarı çıktığında odada Cem'i göremeyince rahatladı ilk işi montunu üstüne geçirmek oldu. Çantasını ve masada duran telefonunu eline alıp tekrar çıktı kafeden. İstikamet babasının iş yeriydi. Babasını aradı ama yine açmamıştı şu lanet telefonu her zaman telefonlarını açan adam 1 aydır hiçbir şekilde Efsun ile ilişki kurmuyordu. 

Odanın kapısını çaldığında "gir" sesini duydu. İçeri girdiğinde Efsun'un gözleri kömür karası gözlerle karşılaştı. Bedeni yine titremeye başlamıştı..

Bakışlarını zorda olsa babasına çevirdi.

"Müsait miydin babacım?"

Faruk bey masadan kalkıp Efsun'un yanına geldi. Alnından öpüp sıkıca sardı kızını . Korkuyordu , güçlü elleri ilk defa titremişti Efsun'un ellerine dokunurken.

"Bebeğim bugün bir misafirim var konuşmamız gereken önemli şeyler var. Sen git ben seni arayacağım."

Efsun'un babasının sırtındaki el onu kapıya yönlendiriyordu. Arkasında duyduğu ses Efsun'un durmasını sağladı.

"Bizi tanıştırmayacak mısın Faruk bey?"

Babası kaşlarını çatarak Uraz' a baktı. "Kızım."

"Hadi Efsun çık kızım sen."

Efsun başıyla onaylayarak dışarı çıkacakken son kez Uraz 'a bakmak istedi ve istemsizce hafifçe gülümsedi.

"Efsunnnn güzel isim. Ben de Uraz memnun oldum."

Efsun derin bir iç çekip babasının yanağından öpüp çıktı odadan . Odadan çıktığı sırada Cem le karşılaştı karşılaşmak istemediği tek insan şu an oydu.