Agent Raven

Chapter 2

Chapter 2

RAVEN

NANDITO ako ngayon papunta sa head quarters namin sakay ang cool kung motorsiklo.

Alam kong nakadress ako ngayon pero naka cycling naman ako kaya wala silang makikita sakin.

'Yong dalawang lalaking tumakas kanina ay nahuli ko na. Naswerte akong natrap sila sa isang kanto kung kaya't madali sa aking hulihin sila.

‘Yong mga lalaking pinatikim ko ng muscles ko kanina ewan ko kung ano na ang balita.

Mukhang sanay naman ang mga iyon sa mga basag ulo. Sana eh wag naman sanang pagtagpuin ang mga landas namin.

Shit, nakakahiya kaya!

Ang tanga tanga ko sa part na 'yon!
Dapat cool lang ako.

"Zero-three," tawag ng isang boses sa suot kong earpiece.

Bigla naman akong namula nung marinig ang malalim niyang boses.

"Oh?"

Siya si Agent Brent Rosales (Zero-Nine). Siya ang lead nung ginawa naming operasyon kanina.

Top 1 siya sa list ng crushies ko.
Ang gwapo nga niya pero ewan ko kung bakit medyo naging cold yan. Ano kayang trip niya? sarap sapakin minsan eh.

"Zero-three!"

Bigla kong napatigil sa pagmamaneho sa sigaw niyang yun.

“Papatayin mo ba ako?!" Aba't kahit number 1 ka sa list ko, gaganituhin mo ko?! Muntik na akong tumalsik dito sa motor ko dahil sa gulat!

"Tsk. Kalokohan mo. Ano ba ang ginagawa mo?!" inis na tanong niya.

"Sus. Nagd-daydream na naman 'yan tungkol sayo, zero-nine! Haha!" sambit ng isa sa kamyembro namin sa kabilang linya.

"Aba't gag—"

"Oh! Magsitahimik kayo!" saway ni Brent saamin. Shit nakakahiya. "Zero-three?! Pumunta ka na dito now! Pinapatawag ka ni Chief!"

Huh? Bakit na naman kaya? Maayos naman ang trabaho ko ha? Naparolled eyes na lang ako at mas pinabilis ang motor ko.

Huminto ako sa isang coffee shop malayo sa syudad at pinarada ko yung motor ko sa parking lot nila.

Anong trip ko dito? Magkakape, bitter ako ngayon eh.

Well, hindi ito basta isang coffee shop. Headquarters namin ito okay? Oo, coffee shop headquarters namin. Ba't ba?

Pumasok ako sa coffee shop at nakita ko si Xia Fajardo. Siya ang nagbabantay dito sa coffee shop, may kasama naman siya dito pero ewan ko kung nasa na 'yon.

As always wala na naman tao dito sa coffee shop dahil nga malayo ito sa syudad, siguro mga travelers or mga hikers lang ang nakakapunta dito. Malapit na rin kasi 'to sa bundok eh.

Pumasok ako sa shop at napatingin naman saakin si Xia, bigla ko na lang hinagis 'yong susi ng motor ko sa kanya at nasalo naman niya ito.

Knows niya na gagawin niya do'n, matanda na siya. Dali dali akong naglakad at pumunta sa storage room.

Kung nagtataka ka kung ano gagawin niya. Pupunta lang naman siya sa book shelter na malapit sa kanya at may isang libro don, ngunit hindi yun basta libro lamang isa yung button na konektado sa parking lot na pinark ko ng motor ko.