(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar...
56.Bölüm, 'T-shirt Meselesi'
≈Cansu'dan≈
Pencerenin yanındaki koltukta uyuduğum için, sabah yüzüme çarpan gün ışıkları ile uyanmıştım. Aklıma dün olanlar geldiğinde hem içimdeki tarifsiz kıpırtıya, hemde hayalkırıklığına engel olamıyordum. Yattığım kanepede doğruldum ve üzerimdeki yorganı çekip, ayağa kalktım.
Yorganı ve yastığı elimle alıp, yatağa doğru ilerledim. Yatağı da topladıktan sonra, odadan çıktım ve aşağı indim.
Mutfağa indiğimde Semra teyze kahvaltı hazırlıyordu. Bir an evimde annemin şikayetleri ile uyanıp, onun hazırladığı kahvaltıyı yaptığımı hayal ettim. Güzel olurdu. Buruk bir şekilde gülümseyip, derin bir nefes aldım.
Şimdi üzülüp, kederlenmenin anlamı yoktu. Güçlü durmalıydım. Her zaman olduğu gibi.
"Günaydın." Semra teyze bana döndü ve kocaman gülümsedi.
"Günaydın kızım." Gülümseyerek önüne dönüp bir hışımla tekrar bana dönmesi bir oldu. Kaşlarını kaldırarak beni süzdüğünde, bende iztemsizce üzerime baktım.
Siyah tayt ve Ateş'in t-shirt vardı üzerimde. Gayet normaldi bence. Ya da... Bir dakika.
Ateş'in t-shirtü?! Bunu çıkartmayı nasıl unutmuştum ben?
Tam anlamıyla bir mal olduğumdan bahsetmiş miydim? Utançla kızaran yüzümü yere eğip, hafifçe boğazımı temizledim ve hafifçe başımı kaşıdım.
"Eee... Şey... Ben unutmuşumda şey etmeyi, üzerimi değiştireyim ben en iyisi." Tuhaf bir gülümseme yüzüne yerleştiğinde dudaklarını birbirine bastırıp, gülümsemesine engel olmaya çalıştı.
"Yok kızım, değiştirmene gerek yok, rahat ol." Utançla kızaran yüzümü başka yere çevirdim. Neden utandığımıda bilmiyordum ya, neyse.
"Ben çıkarayım en iyisi."
"Peki, sen bilirsin." Biraz olsun rahat bir nefes almak için, hızla mutfaktan çıktım. Koridoru biraz yürüdükten sonra, sırtımı duvara yaslayıp, elimi kalbime koydum ve derin bir nefes aldım.
Kalbim nedensizce göğüs kafesimi parçalayacakmış gibi atıyordu.
Üç gerçek vardı;
O kadar da saf değildim.
Yanlış anlaşılmıştım ya da Semra teyze öyle anlamak istemişti.
Bu yanlış anlaşılma ya da her neyse onu memnun etmişti.
