(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İyi okumalar...
27. Bölüm, 'Tayfa ve Tatil'
Saçımı ev topuzu yapmıştım. Bol, salaş bir t-shirt ve gri eşofman ile kötü görünmüyordum. Yol beni tutuyordu ve en küçük bir şeyde bunalıyordum, bu yüzden rahat olabileceğim şeyler giyinmiştim. Hem abimin arabası sonuçta, tipime mi bakacaklardı sanki?
Küçük bavuluma son olarak siyah askılı crop ve ince bir sweat koyup, fermuarı kapattım. Fazla bir şey almamaya çalışmıştım. Gidişi olduğu gibi, dönüşüde vardı bu işin çünkü.
En son bavuluma almayı unuttuğum şeyleri koymuş ve sonunda tamamen hazırdım. Küçük bavulumu da elime alıp, aşağı indim. Bugün gençler olarak Demir abilerin Bursa'daki köyüne gidiyorduk. Demir abi yurt dışından geldiği için dedesini ve babaannesini görmeye gidiyordu, bizede teklif etmişti bizde kabul etmiştik. Biraz kafa dinlemenin iyi geleceğini düşünmüştük. Rıza dede ve Zehra nineyi tanırdık, onlar da bizi tanırdı. Onları çok sever, sayardık. Onlarda bizi çok severdi.
Abim ve Burak ikisi bir bavul hazırlamıştı. Zaten hepi topu beş gün kalacaktık.
"Hazır mısın?"
"Hazırım abi. Ne zaman çıkıyoruz?" Abim üzerimi inceleyip, hafifçe güldüğünde kıyafetlerimden dolayı tam not aldığımı anladım. Annem bizim yanımıza geldiğinde, hepimizi tek tek öpüp sarıldı. Utanmasa ağlayacak!
"Aman dikkatli sür oğlum, oraya gidince beni arayın. Ben aradığımda cevap verin, tamam mı?"
"Tamam validem, sen merak etme." Abim annemi öptü ve arabanın anahtarını alıp evden çıktı, bende küçük bavulumu Burak'a bırakıp yanağından makas aldım. Buna aşırı sinir oluyordu ve bu da benim hoşuma gidiyordu.
"Ellerinden öper pek muhterem ikizim."
"Şunu yapma diye kaç kere dedim lan?" Omzuna dostane bir şekilde vurdum.
"Hadi hadi abim bekliyor."
Burak arkada bavullarla gelirken söylenmeyide ihmal etmiyordu. Onun bu haline kıkırdayıp, arka koltukta cam kenarına kuruldum, abim demeden kemerimi taktım. Arabaların hepsini almanın saçma ve komik olduğunu düşündüğümüzden, üç arabada karar kılmıştık.
Bizim arabada; Ateş abi ve Eylem ile birlikte beş kişiydik. Evet sevdiceğimle gidemiyordum ama olsun beş koca gün beraberiz. Aras'ın arabasında; Faruk abi, Asu abla ve Seher vardı. Emirhan abinin arabasında ise; Demir abi, Güneş, Afife ve Yiğit vardı. Evet Yiğit de geliyordu. Hem Demir abinin kuzeni olduğu için, hem de bizim tayfa ile zaten haşır neşir olduğu içindi. Bizim abi dememizi sevmediği için Yiğit diyorduk. Burak'tan-yani benden de- iki yaş büyüktü ve yedikleri, içtikleri ayrı gitmezdi. Afife'nin ne kadar sinir olduğu ve bir de aynı arabada olduklarını düşününce eğlenceyi kaçıracağıma üzülüyordum doğrusu.
