(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İyi okumalar...
15. Bölüm; 'Dosya Meselesi'
Karakolda işimiz bittikten sonra, Aras abi ile sahilde biraz oturmuş ve kalkmıştık. Benim aklım, teyzenin otobüste dediklerindeydi. Aras abide 'amin' demişti. Tabiki de kalkıp da salak gibi 'nidin iyli didin' diye sormadım. Mantıklı bir cevap verecekti, bende mal gibi kalacak ve rezil olacaktım.
Eve gelir gelmez, annem markete gitmek için tutturmuştu. Ramazan yaklaştığı için alışveriş yapması gerekiyormuş,o kadar şeyi nasıl taşıyacakmış.
Alışveriş bittikten sonra, annem tüm poşetleri bana taşıtmıştı ve eve gelene kadar kolum kopmuştu. Poşetleri mutfağa koyduktan sonra, annemin radarına yakalanmadan odama çıktım. Biraz olsun diblenebilmek için, üzerimdekileri çıkarıp rahat bir şeyler giydim ve direk yatağıma yattım.
≈Seher'den≈
Mahallede boş boş dolaşıyordum ve canım sıkılmıştı. Karşıdan gelen Demir abi ile içten bir şekilde gülümsedim ama beni farketmemişti. Demir abi çok yakışıklıydı, bakanın dönüp, bir daha bakası geliyordu. 4 yıl ondan bir şey eksiltmemiş, adeta kattıkça katmıştı sanki.
Demir abinin birden duraksamasıyla, bende durdum. İfadesiz ve dalgın şekilde bir yere bakıyordu. Gözlerini takip ederek, neye baktığına bende baktım. Karnı burnunda, Feride'ye bakıyordu. Bir an endişelendim. Onu halde görüp, üzüleceğini, ona kızacağını sanmıştım ama herhangi bir tepki vermedi. Feride de farketmemişti Demir abiyi. Seri adımlarla Demir abinin yanına ilerledim. Destek olmak istercesine elimi koluna koydum. Bana bakıp, gülümsedi ve Feride'ye döndü.
"Allah analı, babalı büyütsün." Yemin ediyorum eridim. Ona ihanet eden kadına bile saygılı davranıyordu, kaldı mı böyle erkek? Şahsen benim çok flörtüm, sevgilim olsada böyle birine rastlamamıştım. Gerçi rastlayacak kadar takılmıyordum onlarla. En fazla 1 ay. Ne kadar sevgili desemde arkadaşlık seviyesindeydi hepsi. Feride şaşırsada belli etmemeye çalıştı ve içten-kesinlikle itici- bir şekilde Demir abiye gülümsedi. Kaşlarım çatılmıştı. Bu kadın ne yapıyordu böyle? Evli değil miydi? Kadın çıkıpta, çocuğuma senin adını vereceğim, dese şaşırmazdım.
"Sağ ol. Hoşgeldin bu arada." Feride önceden de böyle itici miydi? Önceden sevmezdim ama sırf Demir abi için sesimi çıkarmazdım. Ne kadar sevmesem de bu kadar itici gelmezdi.
Demir abi histerik bir gülüş atıp, kolumdan hafifçe tuttu ve benide çekiştirerek o cadalozun yanından uzaklaştık. Kolumu bıraktığında Demir abi ile yan yana yürüyorduk. Üzülmüş müydü ya da kızmış mıydı acaba? Merakıma yenik düşerek, çekine çekine malum soruyu sordum.
