(Düzenlendi.)
(Final.)
Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz.
Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!
Selamm yine benn, sizi bekletmeden hemen bölüme alıyorum. Umarım beğenirsiniz, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🎶Yüksek Sadakat/Belki Üstümüzden Bir Kuş Geçer🎶
İyi okumalarr...
7. Bölüm; 'İlk Kıskançlık Sinyalleri'
"Irmak, kalk hadi!" Yastığa yüzümü gömdüm ve yorgani kafama kadar çekip, mızmızlandım.
"Ya abi, az daha uyuyayım kurban olayım ya."
"Kalk dedim!" Homurdanarak kalktım ve ağrıyan başımla, elimi başıma götürdüm. Harika. Bir bu eksikti.
Tabi kimse nasıl olduğumu sormuyor. Gece gece feleğim şaştı be!
"Ehe...Anahtarı almayı unutmuşum." Aras abi gergince gülümsedi.
"Şakanın sırası değil Bücür." Göz devirdim ve kaşlarımı çattım. Şaka olmasını o kadar çok isterdim ki... Elimde olmadan terslerim.
"Şaka yapar gibi bir halim mi var?"
Ben anahtarı almayı unutan aklıma sokayım! Ben bu mahallenin yüz karasıyım diye boşa demiyorum ki ama.
"Ne yapacağız?" Aras abi elini beline koyup, diğer eliyle saçlarını karıştırdı. Telaşlı görünüyordu.
"Hakan'ı ya da Burak'ı arasan?" Alayla güldüm ve ellerimi birkaç kez onu tebrik edercesine çırptım. Gerçekten bu fikri verirken ciddi görünüyordu.
"Ben direk mezarımı kazıp, içine atlasam daha kolay olur. İşleri kolaylaşır ha ne dersin?" Sesim ağlamaklı ama komik çıkıyordu. Hava almak için çıktım desem inanmazlardı, doğruyu söyleyene kadar da rahat bırakmazlardı. Bu sefer fena faka basmıştım.
Birden aydınlanmış gibi odamın önündeki pencereye koşmuştum. Kapatmamış olmayı diliyordum. Aras abi de bu sırada peşimden geliyordu.
Ve bingo! Tam da tahmin ettiğim gibi kapatmamışım. Derin bir nefes aldım. Ben pencereyi açık unutan aklımı ve kendimi tebrik edip, çok çok öpüyorum. İlk defa doğru bir şey yapmıştım. Ama bir sorun vardı, ben nasıl çıkacaktım oraya? Ben çatı katı için kavga eden aklıma da sokayım. Sıkıntılı bir nefes aldım.
"Tırmanacağım. Çare yok!" Aras abi ciddi olup olmadığını anlamak için, yüzüme baktı bir süre.
