Twins - The Switch

~ hoofdstuk 21 ~

POV Mira

De afgelopen dagen gaat het steeds een stukje beter. Maar terug gaan naar het internaat? Nee, dat is geen optie. Ik durf ze niet onder ogen te komen. Bang voor de harde, koude realiteit. Dan zou ik er steeds mee geconfronteerd worden. Nee, het is gewoon geen optie.

De zon schijnt en ik zit buiten in de tuin. Myla heeft een groot zwembad,  jacuzzi, veranda, en wat eigenlijk niet? Op dit moment zit ik in de schommelstoel. Ik begin er steeds meer van te houden hier. De vakantie loopt ook op zijn einde. Het is vrijdag. Er gaat een steek door mijn borst. Dat was de dag dat Eva en ik altijd Virgin River keken. Ik schuif die gedachten op zij en ga verder met zonnen.

Het is eigenlijk best gek. De hele tijd dat ik hier heb gelogeerd, heb ik Myla's ouders hooguit 4 keer gezien. Ik moet nog met Myla praten. Over dat gesprek laatst. Ik besluit om op te staan van mijn warme plekje en op zoek te gaan naar mijn zus.

Op hetzelfde moment komt Myla de schuifdeuren uitlopen wat een botsing oplevert. "Au! Kijk uit" zeg ik en grijp naar mijn zij, want haar elleboog kwam daar terecht. "Ik heb ook pijn, jij botste tegen mijn schouder op" zegt Myla geërgerd. We kijken elkaar aan, wat het startschot is voor een staarwedstrijd.

Ik weet niet hoelang we daar stonden, maar ik schrik op van de voordeur die dichtslaat, en kijk opzij. "Ha ha, ik heb gewonnen!" lacht Myla. "Ik schrok alleen maar, anders had ik zeker weten gewonnen." spreek ik haar tegen. "Pff, vergeet het" en ze loopt naar de deur om te kijken wat het geluid veroorzaakte. Ik blijf achter in de tuin.

"Hey Myla!" hoor ik een meisjesstem zeggen. Ik herken de stem niet, en kom ook even kijken. Precies als ik de hoek om kom, valt het gesprek stil. "wat?" en ik kijk ze aan. Het meisje kent Myla blijkbaar goed, want ze staan dicht naast elkaar. Ze heeft zwart haar en groene ogen. "Dit is Nova, mijn beste vriendin. Wat je misschien wel had kunnen raden." verbreekt Myla de stilte. Ik knik alleen maar, want ik had het helemaal niet geraden. "En jij bent Mira?" vraagt Nova ongelovig. "Yes, I am" lach ik. "En hoe weet je mijn naam eigenlijk?" is het mijn beurt om te vragen. "Myla heeft het soms over je. Maar het nieuws heeft ook niet stil gezeten." en ze haalt haar telefoon uit haar zak. Ze tikt wat op haar scherm en laat het aan ons zien.

'Tweeling Atlanta United heeft een relatie?'

Staat er boven het artikel. Een grote foto van mij en James staat er bij. "Oh nee" kan ik alleen maar zeggen. Hebben ze ons serieus bespied? Myla staat ook al met haar hoofd te schudden. "Dit is helemaal niet waar!" Leg ik aan hen beide uit. "Ik geloof je, echt waar. Maar dat betekent niet dat iedereen je gelooft. Waarschijnlijk krijgen we nog een telefoontje van Mason, omdat hij bij de krant werkt." zucht Myla. Ik knik ter bevestiging.

'Waarom kan het nooit eens goed gaan?' Vraag ik mezelf af.

POV Myla

Mira loopt de hal uit, wat ervoor zorgt dat ik hier achter blijf met Nova. "Ik vind het echt sneu voor dr" verbreekt Nova de stilte. Ik heb haar alles vertelt toen we woendag hadden afgesproken. Ik zucht nog een keer en Nova geeft me een knuffel.

"Dankje, die had ik echt nodig" lach ik en laat haar weer los. "Dat kon ik zien" glimlacht ze terug.

"-Loving you is a losing game. Ooh, ooh. All I know, all I know. Loving you is a losing game" mijn beltoon van Duncan Laurence, arcade, galmt door de hal. Ik zie de naam van Mason op het scherm staan. Ik neem twijfelend op. "Hi, met Myla" probeer ik luchtig te klinken. Ik ben eerlijk gezegd bang voor een preek.

"Hey Myla. Weet jij waar Mira is? Ze wil niet opnemen." hoor ik hem zeggen. Ik besef me nu pas dat hij niet van de hele situatie af weet. Hoe ga ik dit doen?

"Ze is toevallig hier" verzin ik. "Ik zal haar even opzoeken." Ik hoor een goekeurend gemompel van Mason.

Ik loop naar buiten waar ik Mira vind bij het zwembad. Ze zit alleen met haar voeten in het water. "Hier is Mason voor je" en ik geef mijn mobiel. Ze kijkt me vernietigend aan, maar pakt de telefoon toch uit mijn hand.
Ik blijf bij de deur staan om het gesprek af te luisteren. Helaas kan ik alleen Mira horen. (Hieronder is alleen Mira)

"Hi Mason"

"Nee, je weet toch hoe dat werkt?"

"Arghh"

"IK HEB GEEN VRIENDJE!"

"één vraagje, hoe wist je dat ik het was?"

"Wist ik veel. Ik kan dat toch ook niet ruiken?"

"Oke, doei gekke banaan!"

Ik snap nog steeds niets van het gesprek. Dat betekent dat ik het moet vragen. Help.

"Hey, wat zei hij?" Vraag ik zo vriendelijk mogelijk. "Ik weet wat je probeert" zucht ze. Ondertussen hoor ik dat Nova achter me komt staan. "Hij vroeg of ik een vriendje had. En hij herkende me aan mijn kledingstijl zei hij." "Ik snap het" knik ik. "Vind je het goed als ik met Nova naar boven ga?" "Ja, prima! Doe maar alsof ik er niet ben" lacht ze. Ik glimlach terug en trek Nova mee naar de hal. "Filmpje kijken?" Ze knikt.

"Wacht!" Mira komt de hal in rennen. "Ik wil je vanavond nog even spreken" en ze kijkt me indringend aan. Ik weet al gelijk waar ze het over heeft. Tweeling-signaal? Soms heb ik echt het idee dat ik aanvoel hoe Mira in haar vel zit. Raar toch? Nova schud aan mijn arm. "Hallo? Je blokkeert de trap, oempa-loempa" ik lach om haar uitspraak. "Ja ja, ik ga al" en we sprinten naar de chillroom.

Beetje saai, i know..
Maar er komt nog wat aan! Please lees door🙏

Vote & comment
Xx han