BLOOD BOUND: THE HAWTHORNE'S FALL ( Book 1)

🗡XX. Creatures🗡

Artemis Callahan-Balkan POV

Matapos makapagbihis ay nagpahinga na kami. The boys are still outside getting our dinner. Naupo naman ako sa kama habang si Aphasia ay nag-aayos ng mga gamit niya. Si Ambrosia naman ay nakatingin sa labas ng bintana. The cold wind blow in our windows direction. Sinasayaw nito ang puting kurtina. Kahit na narito ako sa kama at malayo sa bintana ay naramdaman ko ang lamig ng hangin.

"Sa susunod, Art. Makinig ka kay Aeneas. It's not safe to stay outside at this hour. We don't know what's out there kaya dapat ay mag-ingat tayo", si Aphasia ng makitang tulala ako.

Napatingin lang ako sa kanya at tumango. Pumasok na sila Alaric dala ang aming hapunan kaya nagtipon kami sa medyo may kaliitan na lamesa at kumain.

Habang kumakain ay pinag-uusapan namin ang naging kaganapan ng paghahanap namin sa kay papa. Aeneas and I almost get into a fight. Si Alaric at Aphasia ay napasabak nga sa labanan. Mabuti ay nakiusapan naman ang mga tao.

"I found some information about Abraham Balkan. Nasa pamilya niya raw ito", sabi ni Amadeus na tanging may nakalap na impormasyon tungkol sa aming ama.

"Where are the Balkans now?", tanong ni Alaric.

"In Sighisoara Town, Ric. Iyon lang ang alam namin. They won't say anything about that place. Its like they fear that town", si Ambrosia.

"Then we'll find papa there. Let's find out", sabi ni Aphasia.

"Not now. Mas mabuting uuwi muna tayo sa Callahan bago tumuloy sa Sighisoara. If that place is feared by everyone. Dapat ay maghanda din tayo sa kung ano ang meron doon", sabi ni Alaric na pinagsang-ayunan naman naming lahat.

Patapos na kaming kumain ng may narinig kaming sigawan sa labas. Mabilis na dumungaw sa bintana si Alaric. Kahit na nakaupo ako sa sofa ay nakita ko ang pagliwanag ng madilim na lugar. The fire. Its everywhere. Parang bumalik sa akin ang nangyari sa aming bahay noon. The attack. The shouting and screaming in fear. The crashed of blades. The sound of guns.

"Anong nangyari?", tanong ni Aphasia.

May pumasok sa aming kwarto.

"Sir Alaric, sinalakay po ang village ng mga strigoi. Pero mabuti ay nakapaghanda ang mga taga rito", sabi ng lalaki.

"What? What strigoi? What are they?", sunod-sunod na tanong ko sa lalaki ngunit hindi ito sumagot sa akin.

"Get yoir weapons now! NOW!", sigaw ni Alaric. "We'll go outside but we'll stick together. Di tayo pwedeng manatili dito and watch them die", sabi niya.

I grab my steampunk belt at itinali ito sa aking beywang. Good thing we change clothes now. Naka leather fit jeans na ako ngayon. I wore my jacket at ganoon din sila Aphasia at Ambrosia.

"Take this crossbow, Art", sabi ni Aeneas at nilahad sa akin ang crossbow na alam ko ay sa isa sa mga kasamahan namin ang may-ari.

Naunang lumabas si Alaric. Pinalibutan kami ng guard ng Callahan na kasama namin.

"Stay inside your houses. Everything will be alright!", sigaw ni Alaric sa mga nakasalubong namin pero hindi sila nakinig. They run and run everywhere.

The loud roars is heard everywhere. Natabunan ng sigawan ng mga tao.

"Marami ang sumalakay, Sir Alaric. Nandito daw kasi ang Royals", sabi ng isa sa lalaking kasama namin.

Napatingin si Alaric sa kanya. Nakatalikod kami sa isa't-isa. On my right is Aeneas, on my left is Ambrosia. Sa bandang harapan namin ay tatlo pang lalaki.