Being born with a prophecy is hard. Choose between life and death. I'm stepping on both sides. The other one is on death which is always be there. The other one steps on life, which is not certain. Life can be taken. Death isn't.
My name is Artemis...
Hindi ko alam kung anong oras akong nagising. Maingay ang mga kapatid ko. Dahan-dahan akong dumilat at ang unang nakita ay si Alaric at lolo na papalapit sa akin. Bumangon ako at kinusot ang aking mga mata.
"Gracious", sabi ni Lolo sabay lapit sa akin. He pulled me for a tight hug. My shoulder went wet dahil sa luha ni Lolo na lumandas doon. "I'm happy to see you here, Artemis", aniya ng kumalas sa aking yakap.
"I'm happy to meet you too, Grandpa", ngiti ko.
He smiled genuinely at me.
He caressed my check. "With your brothers and sisters. I'll take care of you too", aniya sa akin.
"Art, you need to wear this wig to conceal your true hair color", sabi ni Alaric sabay bigay sa akin ng isang wig. Shoulder length lang ito.
"Why?", tanong ko.
"You shouldn't be seen outside with that hair of yours. Wear this and change that eye patch", utos niya.
Gaya nga ng bilin ni Alaric ay sinunod ko ang gusto niya. Aphasia help me with my wig and eye patch. Nagbihis na rin kami ng damit. It's a victorian dresses. Wala na yatang ibang bagay dito sa palasyo kundi puro victorian galing sa mga desinyo hanggang sa mga damit.
Aphasia's color blue, Ambrosia's color pink and mine is white. Ang tatlo kong lalaking kapatid ay nakabihis na rin. Alaric's color red, Amadeus's color blue and Aeneas's color black.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
When we're all settled, bumaba na kami kasama si Grandpa. Ng nasa bulwagan na ay nagulat ako ng maraming tao ang naroon. Nakatingala sila sa amin at kita ang galak sa kanilang mga mata.
"Welcome to Callahan's Residence!", Grandpa shouted and everyone cheered for us.
Ng nakababa na kami ay nanibago ako. I never meet other people before. Tanging ang mga magulang at kapatid ko lang kaya panay ang sunod ni Aeneas sa akin. When someone will grab my hand ay kaagad niyang pinutol ang pagkahawak nito sa akin.
There are also some people with the same outfit like ours na naroon at naghihintay sa aming paglapit.
"This is Uncle Galenus, my eldest. Darius, second and the next is your mom, si Vashti. Ito ang kambal na kapatid ng mama niyo. Si Melusina and Melvina", pakilala ni Grandpa sa mga ito.
I wave at them and smile. Ganoon din ang mga ito pero kaagad kong napansin ang pag-ismid ni Melvina sa amin ng kapatid ko. I guess she doesn't like us or mom. Nasabi ko lang basi sa tingin niya sa eldest namin na si Alaric. Lalo na't nagtagpo ang aming nga mata. Kaagad akong umiwas.
"These are all your cousins too. Will start from the eldest to the youngest", tumawa si Grandpa.
He started introducing our cousins to us na hindi ko na halos maalala ang mga pangalan dahil sa dami nila. Hulang bilang ko at nasa sampo sila at hindi ko na mawari kung sino ang anak ni Uncle Galenus at ang kambal na ante namin na si Melusina at Melvina.
After the intimidating introduction ay formal na dinner naman ang sinaluhan naming lahat. All the people inside the palace join us with the grand dinner.
"There's a dinner outside the palace too. Ganito kasi tuwing bumibisita kami dito noon", kwento ni Aeneas sa akin na nakangiti.
"Talaga? Can we watch?", tanong ko.
Dahil doon ay nilingon ako ni Aphasia. "We can't. We need to rest. You'll practice with us tomorrow. Exclusively".
Tumango ako.
"I've heard what happened in Sighisoara. How's your parents?", dinig kong tanong ni Uncle Galenus.
"We haven't heard about them for now, Uncle. Baka bukas ay may hatid na", sagot ni Alaric.
Melvina's eyes darted on me kaya iniwas ko ang mukha sa kanilang banda at inabala ang sarili sa pakikipag-usap sa kay Aeneas.
We're talking about the Palace. Ikwenento niya sa akin ang mga nangyayari noong bumibisita pa sila dito. I was amazed and I wanted to witness it with my own eyes. Gustong-gusto kong makasali sa isang marangyang pagtitipon gaya ng sabi ni Aeneas. Dance, parties and music sounds fun. Hindi ko mapigilan na hindi gumawa ng senaryo sa isip ko.
After the dinner ay may kaunting pag-uusap pang naganap doon. Nauna na kami ni Aphasia at Ambrosia sa aming kwarto. Hindi ko alam na nakasunod pala si Aeneas sa amin.
Of all boys, si Alaric ang malapit sa akin dahil siya ang palaging inaatasan nila mama at papa na magbantay sa akin. Sa mga babae naman ay si Ambrosia dahil hindi magkalayo ang agwat ng aming edad.
"I don't really like Tita Melvina's stares, Sia", sabi ni Ambrosia na kaagad sinaway ni Aphasia.
"Don't say that baka may makarinig", sabi nito.
"I don't like it too", sambit naman ni Aeneas kaya napabaling kaming lahat sa kanya. "Dati pa naman iyon. Maybe they have bad blood with our mom".
Tumango ako. "I think so too".
Aphasia just shrug her shoulder and started to take hairpins from her hair at ganoon din ako.
"Do you like your new look, Art?", tanong ni Ambrosia sa akin ng nakangisi.
Tumango ako. "I'm comfortable, Ros. At least I can go out and meet people", sabi ko.
"We need to change your hair next month. Natural hair will grow kaya dapat palitan para walang maghinala", sabi ni Aphasia ng matapos na siya.
"Why do I need to conceal my hair, Sia?", tanong ko.
"You'll know soon, Art. I'm not in the place to tell you that. Malalaman mo rin kapag nasa tamang edad ka na", aniya.
Tumango lamang ako. Ilang sandali ay bumukas ang pinto at pumasok si Amadeus. He look at me and nodded to whoever is outside. Binuksan ng malaki ang pinto. Pinasok ang dalawang malalaking kama sa loob.
"Bukas na ipapaayos ni Master Philetus ang mga kama niyo. Pinadala lamang ito dito para may matulogan kayo", sabi ng isa sa apat na nakaitim na lalaki kanina. Plenty of men arrange the bed at idinugtong ito sa original na kama na naroon.
"Thank you. You may go, please", sabi ni Alaric pagkatapos.
When the men are outside. Amadeus immediately locked the doors.
"I've talked to Grandpa already. He prepared a exclusive room for us to train and practice", sabi ni Alaric. "Art, you'll come with us tomorrow. Follow my orders and rules", mataman niya akong tiningnan.
"Okay, Ric. I will", hindi ko maitago ang ngiti. Finally, I can train and practice with my siblings. I can touch the blades.
•••••••••••••••••
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
