UMAY

19

Sabah içtima için uyandığımda içtimaya daha çok zaman olduğunu görüp Acarın tutulduğu hücreye gitmeye karara verdim. Üniformamı giyip saçlarımı açık bıraktım ve bileğime tokamı geçirdim. Hücrenin önüne geldiğimde kapıdaki er e kapıyı açmasını söyledim. İceri girdiğimde Acar bana baktı ve

"Aaa ama sevgili Üsteğmenim beni bu kadar merak ettiğinizi belli etmeyin." Dedi gülerek. Ona tiksinrek baktım ve

"Geberip gebermediğini merak etmiştim ama senin gibi piçler 9 canlı oluyor maalesef." Dedim. Yavaşça ayağa kalktı. Yanıma yaklaştı ve

"Ne o rütben alınıyormuş." Dedi ve pis pis sırıtmaya başladı. Nerden öğendi bu piç.

"Nerden biliyorsun lan sen." Dedim ve elimi karnındaki dikişe bastırdım. Yavaşça inledi ve

"Ben her şeyi bilirim Teğmen." Dedi Teğmen demesiyle sinirlerimi kontrol edemedim ve kafamı burnuna gömdüm. Reflexleri bir asker reflexi olduğu için geri çekilmişti ve ben de omzuna kafa çakmış oldum.

"Reflexlerini geliştirmelisin Teğmen." Dediğinde bu sefer geri çekilmesine fırsat vermeden erkekliğine tekmeyi geçirdim. Olduğu yere çökerken

"Çocuğumuz olmazsa görürsün Teğmen." Dedi

"Lan sen hala konuşuyor musun? " deyip ayağımla önümde diz çökmüş olan şerefsizin omzuna sertçe vurdum. Yere düştüğünde üstüne tükürdüm ve yemekhaneye gitmek için dışarı çıktım. Timler hazırlanıyordu. Onlara orda öylece baktım. Omzuma birinin dokunmasıyla elini tuttum ve hızla çevrip elimi silahıma götürdüm. Gelen Semihti. Hareketlilikle bize dönen askerlere gülerek baktım. Semihi şaka yapıyormuşuzcasına bırakırken Semih de rezil olmamak için gülüyordu. Askerler önlerine döndüğunde hızla Semihe döndüm

"Lan şerefsiz adam gibi gelsene korktum. " dedim sinirle. Yanağımı mıncıklarken konuşmaya başladı

"Özür dilerim dişi kurt unutmuşum senin normal kızlardan olmadığını." Dediğinde elimi kaldırdım.

"Normal kızdan ne farkım var lan şerefsiz." Dediğimde

"Tamam be kızma." Dedi ve beni kolunun altına alarak yemekhaneye götürmeye başladı

"Sen operasyona gitmiyor musun diğerleriyle hazırlık yapsana." Dedim dudaklarımı bükerek

"Gideceğim de hazırlıklarım tamam benim kızım. Arkadaşın en iyi askerlerden." Dediğinde kafasına vurdum ve

"Siktir lan ordan bok iyi askersin." Dedim ve koşmaya başladım. Atkamdan koşarken.

"Gelsene lan buraya öyle vurup kacmak kolay dimi. " dediğinde arkama bakarak.

"Siktir git Semih vallahi o kadar vuruluyorsun koymuyor benim hafifçe vuruşum mu koyuyor? " dedim tam önüme dönecekken çarptığım şeyle yere düştüm. Popom ve ellerim acıyordu. Kafamı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Bu adam niye hep karşıma çıkıyordu

"Bugün soruşturmanız başlatılacak Üsteğmen ancak bakıyorum da siz ziyadesiyle mutlusunuz." Dedi. Hemen ayağa kalkıp konuşmaya başladım.

"Ne istiyorsunuz Yüzbaşım kahrolup yataklara mı düşeyim." Dediğimde Semih hafif kıkırdadığında bende onunla birlikte güldüm.

"Hayırdır Semih Üsteğmenim ceza istiyorsunuz da haberim mi yok dediğinde

"Hayır komutanım." Dedi ve ciddileşti.

"Rütbeniz koparılırken büyük bir mutlulukla seyredeceğim Teğmen Umay." Diyen Özgür Yüzbaşıya tam cevap verecekken

"Bu seni neden bu kadar ilgilendiriyor Özgür." Diye araya giren Umutla gülümsedim. İşte kahramanım.