UMAY

3

  Bölümü medyadaki şarkıyla okuyun canlarımmm.

Kantine geldiğimizde tek tük asker vardı. Tam kalkıp selam duracaklardı ki Özgür Yüzbaşı elini kaldırarak onları durdurdu ve oturmalarını işaret etti. Biz de en köşedeki büyükçe bir masaya geçip oturduk. Herkes konuşmaya dalmıştı ara sıra bende katılıyordum konuşmalarına. Aradan yarım saat kadar geçmişti ki Özgür Yüzbaşı kalktı ve

" Asım Yarbaya operasyon dosyasını götüreceğim serbestsiniz. Yarın içtima alanında eksik görmeyeyim ona göre." dedi. Baran hemen lafa atladı

"Komutanım ne zaman eksik geldik içtimaya Allah aşkına. "

"Biliyorum aslanım ama Umay Üsteğmenim kuralları bilmiyor. Ufak hataya göz yummayacağımızı bilsin ki hata yapmasın." Ah bu adam ne diyordu böyle. Sanki toy bir askermişim gibi davranıyordu. Aptal şey.

"Merak etmeyin komutanım toy bir asker değilim. Kurallardan da gayet tabii haberim var. " dedim sertçe ve masadan göz devirip kalktım. Yürek mi yemiştim de benden rütbeli birine böyle konuşuyordum Allah aşkına. Bazen ben bile kendime anlam veremiyordum. O kadar askerin içinde ona bu şekilde konusmamın cezasını katbe kat çekeceğime emindim. Ama geri adım atacak da değildim. Beni küçümseyemezdi. O kadar eğitimi boşuna almamıştım heralde. Şuan sinirden deliye dönmüştür kesin ya. Tek kelimeyle sıçmıştım resmen.

💫💫💫

Odama geldiğimde bana verilen ranzanın alt katında oturan bir kız görmeyi beklemiyordum tabii. Kafasını kaldırıp bana baktı. Anında yüzüne sıcacık bir gülümseme belirdi ve ayağa kalktı. Neredeyse aynı boydaydık. Simsiyah saçları, bembeyaz teni, masmavi gözleri ve üniformasıyla karşımda kusursuz duruyordu.

"Merhaba Üsteğmenim hoşgeldin. Üsteğmen Asena Kılıç. "

"Hoşbuldum Asena. Umay Yılmaz. "

"Az önce söylediler geldiğinini. 3 gündür Hançer Timi nin yeni üyesini merak ediyorduk. " demesiyle güldüm. Cana yakın bir kızdı

"Bu kadar merak ettiğinizi bilseydim daha erken gelirdim." Dedim.

"Ya ne demezsin 2 gün sonra Özgür Yüzbaşının eziyetlerine dayanamayıp gitmek istediginde de keşke erken gelseydim diyebilecek misin acaba?" Dedi ve kıkırdadı

"Ondan korkan onun gibi olsun. Elinden geleni ardına koymasın. Şimdiden başladı zaten."

"Yeni gelenlere hep öyledir o sana ne yaptı bakalım."

"Sanki acemi askermişim gibi davranıyor. Ve fazla ukala." Dememle güçlü bir kahkaha attı. Onun kahkahasıyla bende güldüm.

"Ah öyledir o 2 senedir tanıyorum Özgür Komutanı çok istikrarlı vallahi hiç değişmedi." Dedi. Bu söyledikleriyle kıkırdadık. Biraz da havadan sudan sohbet edince saatin 6 ya geldiğini fark ettim. Akşam yemeğine 2 saat kalmıştı. O sırada hala kapının önünde duran bavullarıma takıldı gözlerim. Ah onları nasıl unutmuştum. Bir de onlar yerleştirilecekti.

"Merak etme yerleştirmene yardım ederim 3 bavulu asla yetiştiremezsin yoksa."

"Ya cidden hiç hayır diyemeyeceğim. İyiki varsın bee."

"Ay evet iyiki varım. Ben olmasam bu dünya yaşanılacak bir yer olmazdı."

"Egon boyunu aşmış canısı." Dedim en büyük valizi dolabımın önüne çekerken.

"Ego değil tatlım özgüven." Dedi o da yanıma gelirken.

"Kullanacağım bu sözü unutturma. " dedim ve gülmeye başladık. Hem konuşup hem eşyalarımı yerleştirdik. Eşyaların hepsi bitince kollarımın sızladığını fark ettim.