The Dragon Prince

Chapter 110

Yves's POV

"Yves." napatingin ako sa harap ng palasyo ng may tumawag sa akin. Nandito na kami ngayon sa Dragon Kingdom. Kababalik lang namin. Si Frost ang tumawag sa akin. "Nakabalik na kayo." masayang sabi niya ng nasa harap na namin siya. Ngumiti lang ako pero napatingin siya sa mga kasama namin. May mga nagsilapitan na ding mga kalahi ko at pati na rin mga taga-Aragon. Nagtataka sila sa mga kasama namin. Sumama sa pagbalik namin si Archangel. At nagsama rin siya ng apat na Angel na sila daw ang pinakamalakas sa pangkat nila. Ang apat ay lumilipad sa itaas na parang nagbabantay sa paligid.

"Tawagin mo ang Mahal na Reyna." utos ko kay Frost.

"Hindi na kailangan." napatingin ako sa nagsalita. Ang Ina ko. Naglalakad siya palapit sa kinaroroonan namin kasama ang Ama ko. Kasama rin nila ang mga magulang ni Cris pati na rin ang mga Guardian.

"Lucy." narinig kong sabi ni Archangel.

"Ama.?" hindi makapaniwalang sabi ng Ina ko. Tumakbo siya palapit sa kanya at mahigpit niya itong yinakap. "Namiss po kita.. sobra." maluha luhang sabi niya habang nakayakap ito sa ama niya.

"Ganun din ako." sagot niya. Halata sa boses niya ang sobrang saya na nararamdaman niya ngayon. "Hindi ko akalain na makikita ulit kita."

"Sino siya?" napatingin ako sa nagtanong sa akin. Si Frost.

"Hindi mo siya kilala?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Huwag mong sabihing.." tinignan niya ako na halatang nagulat siya. "Si Archangel??" ngumiti lang ako. "At?? Ama siya ng Ina mo?" tumango ako. "Siya ang Lolo mo??" gulat na sabi niya dahilan yun para mapatawa ako sa naging reaksiyon niya. "Wow." mahinang dagdag niya.

"Babe." napatingin ako kay Cris dahil hinawakan niya ang likod ko. "Ipasok ko lang siya." tinutukoy niya si Dale na karga karga niya. Natutulog na siya.

"Sasama na ako." sagot ko.

"Hindi na.. Dito ka muna." tumango na lamang ako bago siya pumasok sa palasyo.

"Kamusta si Dale?" bumalik ang atensiyon ko kay Frost.

"Maayos na siya." malungkot na sagot ko.

"Bakit?. May problema ba?"

Ngumiti ako ng pilit. "Nalulungkot lang ako.." sabi ko. "Dahil hindi na muna niya magagamit ang majika niya."

"Pero, mas mabuti na yon.. Mas magiging ligtas siya." tumango na lamang ako.

"Yves." napatingin ako kay Archangel. Lumapit ako sa kanya. "Aalis na kami." paalam niya.

"Kailan po ulit kita makikita?"

"Sa tamang panahon." nakangiting sagot niya. Ngumiti na lamang ako bago ko siya yakapin. Humiwalay ako sa kanya tsaka dumistansiya. "Hanggang sa muli." sabi niya bago sila kunin ng liwanag mula sa kalangitan.

"Anak." napatingin ako sa aking Ina. Lumapit ako sa kanya tsaka siya yinakap. "Maraming salamat." napangiti na lamang ako.

"Magpapahinga na po muna ako." sabi ko sa kanya ng humiwalay ako. Tumango lang siya habang nakangiti. Yinakap ko muna ang Ama ko bago ako pumasok sa palasyo at tinungo ang kwarto namin.

"Mabuti naman at nakabalik ka ng ligtas." narinig ko mula sa loob ng kwarto ko dahilan yun para mapatigil ako sa pagbukas ng pinto nito. Nagtaka ako kung sino ito kaya sumilip ako mula sa pinto.

"Kagura?" mahinang bigkas ko. At ang hindi ko naiintindihan ay kung bakit magkayakap sila?. Pumikit ako ng mariin para pakalmahin ang sarili ko. Huminga muna ako ng malalim bago ako umalis sa harap ng kwarto ko.