Addicted To You (Arrhenius Series #3)

Mikael Thai Arrhenius

"Alright. Let's go?" Yaya ko sa morenang babae.

K-Kahit huwag na...Pwede naman akong umuwi ng mag-isa." That girl's is really burning red right now.

Cute.

"No. Won't let a girl go home by herself. What's your name again?"

"Pa-Patricia..." Malungkot na sabi niya.

I thought you're Aurora?"

"Kung anong gusto mong itawag sa akin, Aurora or Patricia?"

"I prefer the latter."

After that night, everything went back to normal. Nasundan din ang iilang okasyon na nakikita ko si Patricia. It's pretty obvious that she's having a crush on me at hindi ko alam kung bakit ikinatutuwa ko 'yon.

Maybe because she's different from other girls. Kuntento na siya sa kung anong atensyon ang ibibigay ko.

I can't understand myself right now. Akala ko ba wala sa bokabularyo mo ang magmahal? What is this, now? Why am I inlove with a girl younger than me? With a girl that has no interest in business?

My mom will never accept this. Alam ko 'yon. Pero anong magagawa niya? I'm choosing her. I want her.

"Kuya, bakit hindi mo siya kausapin?" Si Jasper ang kumausap sa akin.

Umiling ako. Patricia and I broke up..We didn't literally broke up, she just stopped talking to me and she's not even responding to my calls and texts and she's always with that asshole! Ano nga ulit ang pangalan non? Ervin?

"I don't want to force her." Sabi ko at lumagok ng isang basong whiskey.

Lorcan is busy playing billiards, itong si Jasper ang kasama ko sa table na abala rin sa pag-inom.

"Kailan mo ipapakilala ang girlfriend mo? Do you have one?" I asked him. Wala pa akong nakikitang babaeng dinadala nito.

Kumpara sa aming lahat na magpipinsan ay itong si Jasper na kapatid ko ang pinakamatino. I think something's wrong.

Nakita ko naman ang saglit na panlalaki ng kanyang mata. "I-I don't have a girlfriend.."

Tumango na lang ako at hindi na dinugtungan ang tanong.

That was months ago. Nang makita ko ulit siya sa kompanya ay lalong tumindi ang kagustuhan kong mabalik siya sa akin. I wanna know her reasons! I wanna know why! Ganoon na lang ba kababaw ang tingin niya sa pagmamahal ko? She just saw me hugging her sister dahil iyon ang huling kagustuhan ni Avinia sa akin.

If only she knew how scared I was back then..

Pero natatakot ako. Natatakot ako na sa isang hikbi niya lang ay mawala na lahat ng galit ko sa kanya.

And then here I am, standing in front of her sister's room.. After all we've been through I guess this is our last chapter. I love her so much at hindi ko na hahayaan na mawala pa siya sa akin.

I don't know if this will work but...

Pinihit ko ang doorknob at tumambad sa akin ang umiiyak na si Avinia. I immediately rushed towards her and checked if she's alright.

"Avinia? Avinia, what happened?" I cupped her face. Fuck anong nangyari sa kanya? Mukhang mahihirapan akong makuha ang gusto ko kung ganito ang sitwasyon ni Avinia.

"I'm-I'm sorry..." she sniffled.

Kumunot ang noo ko.

"Siguro masyado kong nagustuhan ang atensyon nila mommy sa akin that I almost disregard my sister's feelings! I"m sorry!" She cried even more. "Sorry kung naging hadlang ako sainyo noon hanggang ngayon that you didn't know about her pregnancy to your son, I'm sorry, Mikael.."

Tumango ako at hinaplos ang kanyang buhok. Nagpasukan ang mga nurses dahil siguro sa lakas ng sigaw at boses ni Avinia. Humiwalay ako saglit sa kanya..

"Mikael.. I'm sorry... Please puntahan mo ang kapatid ko, continue your wedding.. Please.. pakisabi sa kanya na sorry... Paki sabi sa kanya na mahal ko siya.."

Fuck! I cursed to myself.

"Alam mo ba kung nasaan siya?" Fuck it! Kanina ko pa nga rin siyang hindi macontact!

"Kaka-alis niya lang dito. Baka maabutan mo pa siya!"

Nagmadali akong lumabas ng kwarto niya. I dialled Patricia's number..Hindi ko na mabilang kung ilang mura na ang nabanggit ko sa aking isip dahil nakapatay ang cellphone niya!

Paglabas ko ng hospital ay nakita ko siya agad sa kabilang kanto. She looks like she's waiting for a taxi.

Hindi na ako nagdalawang isip at tinakbo ang distansya naming dalawa. Nawalan na ako ng pakialam sa mga kotseng patuloy na bumubusina sa akin! Heck! I don't care if a random car will just appear and hit me, I will just stand up and still run just so I can reach her.

I saw how her eyes widened when she saw me. Bakit? Ngayon mo lang akong nakitang nakikipag patintero sa sasakyan?

"You stubborn woman!" I hugged her tight. "Pinaplano mo ba akong iwan nanaman?"

"Anong..ginagawa mo dito?"

"You sister is sorry for everything. She told me to run after you.."

I just want to kissed her puzzled face! Damn.

"Hindi ko maintindihan, Mikael.. Pinuntahan mo si Ate?"

Hindi ko na sinagot ang tanong niya at muli siyang niyakap ng mahigpit. Now I already have your sister's approval magiging madali nalang ito kay mama..

At kung hindi ka man ulit tanggapin ng mga magulang mo ay hindi ka dapat maging malungkot. I will be your family, Patricia. Kami lang ni Jethro. We will be happy at wala na silang pakialam doon.

Fuck! I love this girl and I can't wait to talk to my mom.