Chapter 17

195 17 0
                                    

End of Sembreak

-

Nathalia's POV

Hindi boring ang pagpunta namin dito dahil araw-araw kaming magkaka-sama ng mga pinsan at mga kaibigan namin dito. Kung hindi man kami namamasyal ay bonding bonding nalang dito. At ayon na nga.

Today we need to go back home because the sembreak just end. Today is Saturday at kagaya nga ng usapan na ngayong sabado rin kami uuwi. At syempre sumabay na rin sa amin si Justine pauwi. Until now I still can't believe that he will study at Walker University.

When we got home, Mom and Dad were even more surprised because Justine went home with us. Justine also explained that he will took his study here. Mom was also happy because she said that there will be more people to watch over me at school.

Like dzuh, kaya ko naman ang sarili ko tsaka meron naman si Adrian---Wait? What?

I mentally slapped my self bacause of that thougths.

So ayon dahil end of sembreak na ay back to school na ulit kami. Second sem na at nakakapanibago lang dahil kasama ko nang pumasok si Justine sa school ngayon.

At syempre maninibago na naman kami dahil iba na namang mga instructors ang mga makakasalamuha namin ngayon, iba na rin ang subjects.

"Nathalia." napatigil kami ni Justine sa paglalakad.

Papunta na ako sa room namin pati siya rin, pero madadaanan niya naman ang building naming mga Business management na course kaya sumabay na siya sakin.

"A-adrian?" gulat na tanong ko.

Namiss ko siya--ngek wait nga!

"I missed you." he smiled. Namiss din naman kita.

"You just missed pissing me off." I rolled my eyes.

Ayan na naman siya sa kakasabi niya ng matatamis niyang salita, tapos iba naman pala ang gusto. Namiss daw pero hindi naman gumawa ng paraan para makita ako.

Kung sabagay bakit nga ba niya gagawin yun, eh ano nga ba ako sa kanya? Wala lang naman eh.

Tumawa lang siya sa sinabi ko. Kita mo na?

"I went to your house then to invite you for, but your parents told me you were at your grandmother's house so I thought about the next time, besides, I've been busy this break." he explained.

"Busy saan?" 'Kay Lily.'

"Secret." he just answered. Tama nga ako. Pwede naman niyang sabihin eh.

"Ehem!"

Only then did I realize that Justine was with me when he faked a cough.

"And who are you?" Adrian shoot his sharp glare at Justine.

"Ano bang pake alam mo? Sino ka rin ba?" he roared making Adrian slowly smirked.

'Lagot!'

"Justine, stop. Let's go." bulong na pigil ko kay Justine.

"What?" taas kilay na tanong sakin ni Justine. I hurriedly pulled him away from Adrian.

"Ano bang ginagawa mo, Justine?!" bulong na tanong ko. "Lagot ka sa ginagawa mo."

"Bakit sino ba yung mayabang na 'yun?"

"Shh ang lakas ng boses mo marinig ka nun." bampira pa naman 'yun.

"Eh sino nga 'yun?" medyo hininaan niya na yung boses niya.

"He is the son of the owner of this school." after I said that he suddenly stopped walking as if he was stuck in his position.

'Oh?'

"You were not kidding me, right?"

"Yes." natatawa kong sagot saka siya hinila para magpatuloy sa paglalakad. Napailing iling naman siya.

"Kahit na, wala akong pake." pilit niyang tinapangan ang boses niya na akala mo ay hindi nasindak sa narinig.

Napatawa nalang ako sa isip isip ko.

"Sana all may Justine."

"Ay palaka!" I screamed in shock because Adrian suddenly sat next to me.

"How's your date with Justine this sembreak? Did you enjoy it?" he's smirking but I can see his dark eyes like it dazzling my soul.

"What are you saying?" I rolled my eyes causes him to chukled.

"Why were you eating alone? Where's Justine?"

Nasa canteen kasi ako ngayon. Wala sila Angela at Margo sa time na 'to. Baka may klase pa sila. Ganun din si Justine.

"Adrian ano ba?!" he's starting to pissed me again.

"Why? I'm just asking."

"Ano naman ngayon kung di ko siya kasama? Bat bukang bibig mo?" naiinis kong tanong.

He faked another laugh and then picked up the plastic bottle with water that was on the table and threw it forcefully at the canteen window, causing the glass to break.

Almost everyone here in the canteen was surprised, including me.

He stood up quickly then took his chair and threw it on the floor which also caused it to break. I was so surprised.

'Ano bang problema niya?'

Nang makalabas si Adrian ng canteen ay sakin naman bumaling ang mga tingin nila. Ito na naman issue na naman. Iisipin na naman nila kung anong ginawa ko.

Dinampot ko na rin ang bag ko saka ako nagmamadaling lumabas ng canteen. Pupunta nalang ako sa room.

'Ano ba kasing nangyari dun?'

In My BloodDove le storie prendono vita. Scoprilo ora