De macht der gewoonte

19

NEUSPIERCINGS EN BOEDDHISTISCHE LEVENSSTIJLEN

Ik zie het meteen aan zijn gezicht als ik de deur open trek.

Hij weet het.

Hij weet alles.

Het is al veel te laat. Het is koud buiten, donker, en de straatlantaarns staan al aan. Mijn moeder is in slaap gevallen met Hanna.

'Hoi,' zeg ik - te passief.

'Hé,' zegt Timo terug. Hij kijkt me aan zoals iemand je aan zou kijken als zijn ex-vriendin hem heeft verlaten voor jou. 'Ben je alleen thuis?'

Hij rilt in zijn dunne spijkerjas. Ik schud mijn hoofd.

'Moeder en zusje zijn er ook.'

'Oké. Wil je mee?'

Hij heeft zijn autosleutels vast.

'Ik weet niet of...' Ik zeg verder niks.

'Ik moet echt met je praten omdat ik niet met haar kan praten.'

'Ja, maar...' ik kijk achter me zonder reden, alsof ik hoop dat mijn moeder wakker wordt en me opeens beveelt in huis te blijven.

'Alsjeblieft.'

Ik heb medelijden met hem.

Daarom ga ik akkoord.

Ik weet dat het geen leuk gesprek gaat worden omdat er nooit leuke gesprekken uitlopen op een zwijgende autoreis tenzij ik bij Fivel in de auto zit.

Hij stopt op een parkeerplaats van een industrieterrein. Daar gaat hij buiten de auto roken.

Ik stap de auto ook uit, maar weet niet goed wat ik vervolgens moet doen. Naast hem gaan staan? Bij de deur blijven staan? Op de motorkap gaan zitten?

'Hoe- hoe weet je het?' vraag ik dan. Ik kijk naar hem van over de auto heen en tik aarzelend op het dak. Hij kijkt naar me om.

'Hele fucking school weet het.'

Ik schrik.

'Huh?'

Hij haalt zijn schouders op. 'Zij heeft het niet doorgeluld, zegt ze, dus jij moet het gedaan hebben.'

Mijn maag knijpt.

'Zij weet dat iedereen het weet?'

'Duh,' zegt hij.

'Wat?' piep ik. Ik trek bleek weg.

Hij haalt zijn schouders op. 'Kan je verwachten, weet je. Echt heel lullig van je.'

De wind is ijzig. Mijn lichaam rilt en mijn wangen worden rood. 'Hoezo?'

'Wij hadden drie jaar lang!' roept hij uit, terwijl hij met zijn rug tegen zijn auto aan leunt en mij niet aankijkt. 'En dan kom jij opeens! En dan maak je alles kapot!'

'Dat is toch niet- hoezo is dat mijn schuld? Als zij bij je weg wilde voor míj, dan was er duidelijk al iets-'

Hij duwt zich van de auto weg en draait zich naar mij om. 'Was je al die tijd al lesbisch?'