Warning ⚠️ : Mature Content. You all have been already warned ya ! READ AT YOUR OWN RISK.
🆗 Let's start 😈
………………
လူတကိုယ်လုံးအိပ်ယာထက်ပစ်လှဲချခံလိုက်ရသော်
လည်း တိမ်စိုင်တွေကြား နစ်ဝင်ကျသွားသလို
ခံစားချက်ဖြစ်သည်။
အနီးဆုံးမှာရှိနေသည့်Sehunကို ဝေးကွာလွန်းနေ
သည်အမှတ်ဖြင့် Luhan ဆွဲယူဖက်တွယ်လိုက်ရင်း
နှုတ်ခမ်း ၂စုံအားတလွှာပေါ်တလွှာထပ် နစ်သထက်နစ်အောင် စုပ်ယူနေမိသည်။
အိပ်ခန်းငယ်လေးအတွင်း အပူချိန်တို့မြှင့်တက်လို့~
သာယာသံတို့လွှမ်းမိုးလို့~
Sehunမှာ သူ့လည်တိုင်ကို တဖက်တချက်
ဖက်တွယ်ထားသည့်Luhan့လက်၂ဖက်အား
ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ပူးတွဲဆုပ်ကိုင်လျက် Luhan့
ခေါင်းပေါ်ပင့်တင်မြှောက်ထားလိုက်သည်။
လက်များမှာချုပ်ကိုင်ခံထားရသောကြောင့် Luhan့
ခြေထောက်များသည် အရှိန်မြင့်လှသောအနမ်းတို့
အောက်မှာ Sehun ခါးထက်သို့သာ
ဆန်တက် ထိတွေ့လာပြီဖြစ်သည်။
အပေါ်အကာယံအဝတ်များဖြင့် ထိတွေ့နေကြရ
သည်ကိုအားမရသဖြင့်Sehunသည် Luhan့
နှုတ်ခမ်းများအား အလွတ်မပေးပါပဲ နမ်းစုပ်နေရင်းမှ
ခေတ္တခွာလျက် Luhan့တီရှပ်အဖြူခပ်ပါးပါးကို
ပင့်တင်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
ဝင်းမွတ်နေသောလည်ပင်းသားနှင့်ရင်ညွှန့်
နေရာများအား မျက်စိအစာ မကျွေးအားပဲ Sehun
ငုံ့ချလျက်စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လေတော့သည်။
အလောတကြီးဆန်လှသောအနမ်းများကြောင့်
Luhan ညည်းတွားနေရင်းမှ တချက်ချက်
ထရယ်သည်။
"ဘာရယ်တာလဲ??"
"အင်းးးးး………ငါ့ကိုလုံးဝမထိပဲ မာနကြီးနေပြီးမှ
ခုကျ သရဲမရဲစီးနေလို့လေ အရူးရဲ့ အာ့……"
Luhan့စကားကိုလက်မခံသလိုပုံဖြင့် Sehun
နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပါပြီး Luhan့နှုတ်ခမ်းများအား
ပိတ်နမ်းပြန်သည်။
အပေါ်လွှာ အောက်လွှာ နှုတ်ခမ်းများကို နေရာစုံ
ကြင်နာပြီးကာမှအောက်နှုတ်ခမ်းသားကို ကိုက်လို့
အနည်းငယ်ဆွဲယူပြီးလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Notice : Love isn't allowed
Fanfiction"မင္းငါ့ကိုမခ်စ္ရဘူးေလ ငါလဲမင္းကိုမခ်စ္ဘူးေလ" "No love between us ပါကြာ" "မင်းငါ့ကိုမချစ်ရဘူးလေ ငါလဲမင်းကိုမချစ်ဘူးလေ" "No love between us ပါကွာ"
