ႏွစ္ဦးသေဘာတူခ်စ္သူျဖစ္ျပီးသြားတ့ဲေနာက္ပိုင္း
ေျပာင္းလဲသြားတာဘာရွိမလဲ???
တကယ္ေတာ့သိပ္မရွိလွဘူး။ မနက္တိုင္း မနက္တိုင္း SehunကLuhan့ထက္အလ်င္အိပ္ရာထမယ္။ Luhan့အတြက္မနက္စာကိုကိုယ္တိုင္ျပင္ဆင္
ေပးမယ္။တကယ္လို႔Luhanရုံးတက္မယ္ဆိုရင္
စာေပတိုက္ကိုအတူတူသြားၾကမယ္။
တခါတေလက် ေန႔လည္စာအတူစားျဖစ္ျပီး ေကာ္ဖီ
ေသာက္ၾကမယ္။ လူလစ္ရင္လစ္သလို Luhan့
ပါးေလးေတြကိုSehunလွမ္းနမ္းမယ္။
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကိုဆြဲငုံမယ္။
ညေနက်အတူတူျပန္မယ္။ ညစာအတူစားျပီး
အိပ္ယာဝင္မယ္။
ေျပာင္းလဲသြားတာဆိုရင္ေတာ့ မိုးလင္းလို႔ Sehun
ကိုျမင္တိုင္းစိတ္လိုလက္ရျပံဳးတတ္တ့ဲLuhan့
အျပံဳးေလးရယ္။
တခါတေလေျပာတတ္တ့ဲ ခ်စ္တယ္ ဆိုတ့ဲစကားေလး
ရယ္။ေန႔ညအခ်ိန္ေနရာမေရြး တေယာက္ကို
တေယာက္ ေပြ႔ဖက္ပိုင္ဆိုင္ထားႏိုင္ခြင့္ရယ္။
ဒီေလာက္ေလးပါပဲ..……
ဒီေလာက္ေလးကိုပဲ Sehunမွာ အရူးအမူးနဲ႕
ခ်စ္လို႔မဝႏိုင္ျဖစ္ေနရသည္။
အခုလည္း မနက္စာျပင္ေပးျပီးလို႔ အခန္းထဲဝင္လာ
သည္ထိ Luhanကအိပ္ေနတုန္း။ ညကစာေရးေန
လို႔အိပ္ယာဝင္ေနာက္က်တ့ဲအျပင္Sehunရဲ႕
အသည္းယားမႈေၾကာင့္ Luhan့မွာအခုထိအဝတ္မကပ္
ႏိုင္ပဲေမွာက္လ်က္အိပ္ေနရသည္။
ပင္ပန္းသြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟန္နီရယ္.………
ဖြာလန္က်ဲေနတ့ဲဆံပင္ေလးေတြကိုသပ္တင္ေပး
လိုက္သည့္ေနာက္တအင္းအင္းျဖင့္ညည္းစျပဳလာသည္။
နဖူးျပင္ကိုဖိကပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ မ်က္ေတာင္
တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ကာျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ဖို႔ၾကိဳးစားသည္။
Sehunကိုေတြ႔သည္ႏွင့္ျပံဳးလိုက္ေသာႏႈတ္ခမ္းမ်ား
အားအၾကင္နာေပးလိုက္ပါေသးသည္။
"မနက္စာဘာစားရမွာလဲ??"
"အသီးအရြက္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ေကာ္ဖီခါးခါးေလးနဲ႕
ေပါင္မုန္႔စေတာ္ဘယ္ရီယိုသုတ္ပါခင္ဗ်ာ"
"ဟာ အ့ဲဒါေတြမစားခ်င္ဘူးဆို"
ခြ်ဲတြဲတြဲအသံျဖင့္ဆိုသည့္ေနာက္Sehunတို႔ျပာရျပီ။
လွဲေနဆဲျဖစ္သည့္Luhan့နားကိုပိုတိုးသြားလိုက္ကာ
ကိုယ္ကိုငုံ႕ခ်လ်က္…
YOU ARE READING
Notice : Love isn't allowed
Fanfiction"မင္းငါ့ကိုမခ်စ္ရဘူးေလ ငါလဲမင္းကိုမခ်စ္ဘူးေလ" "No love between us ပါကြာ" "မင်းငါ့ကိုမချစ်ရဘူးလေ ငါလဲမင်းကိုမချစ်ဘူးလေ" "No love between us ပါကွာ"
