ရီေဝမေယာင္ျဖင့္စူးရွရွအၾကည့္မ်ားၾကား ေခါင္းညိမ့္မိလိုက္ေလသလား??ျငင္းဆန္မိ
လိုက္ေလသလား Luhanေဝခဲြမရေပမ့ဲ စိတ္နဲ႕
ကိုယ္တသားတည္းကပ္မိသြားခ်ိန္ Luhan့
ေက်ာျပင္သည္ တေယာက္အိပ္ကုတင္ထက္
လွဲခ်ခံလိုက္ရျပီျဖစ္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းတခုလုံးထူပူေယာင္ယမ္းေနျပီဟုခံစား
ေနရေသာ္လည္း Luhan ဒီခံစားမႈကိုအဆုံး
မသတ္ေစခ်င္။ ဖိကပ္ထားသည့္Sehunႏႈတ္ခမ္း
ပါးကိုထပ္တိုးလို႔စုပ္ယူနမ္းရိႈက္ေနမိသည္။
ႏႈတ္ခမ္းထက္ကအထိအေတြ႔တို႔လစ္လပ္
သြားသည့္ခ်ိန္ဝင္ေလထြက္ေလကိုအလ်င္
အျမန္ခ်ိန္ညိွယူရင္း Luhan့အသက္ရႈႏႈန္း
မ်ားသည္သိပ္မမွန္ခ်င္။
ရင္တခုလုံးသည္နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနေလ
သည္။
ႏႈတ္ခမ္းပါးအနမ္းတို႔ခဏလြတ္သြားေပမင့္ Sehunသည္ ေမွးမွိတ္ထားသည့္Luhan့မ်က္ခြံ
မ်ားကိုဖိကပ္နမ္းလာသည္။ ႏွာတံသြယ္
တေလွ်ာက္ႏွင့္ ပါးမို႔ႏွစ္ဖက္ကိုလဲအလြတ္မေပး
အနမ္းၾကမ္းမ်ားျဖင့္တန္ဆာဆင္သည္။
နီးစပ္ရာ မွီတြယ္ရာ Sehunလည္တိုင္ကိုလက္
ႏွစ္ဖက္ျဖင့္သြယ္ယွက္ဖက္ရင္း ေအာက္သို႔နိမ့္
ခ်လိုက္သည့္အခါ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္
အလိုက္သင့္တဖန္ ထိကပ္သြားျပန္သည္။
ညတြင္းပိုင္းျဖစ္ေသာ္လည္း အခန္းတြင္းအပူခ်ိန္
သည္ျမင့္သထက္ျမင့္လာသည္။
ခါးသက္သက္ဘီယာနံ႔သည္ ႏွစ္ဦးစလုံး၏ခံတြင္း
မ်ားမွတဆင့္ အနမ္းေတြထဲေပ်ာ္ဝင္ေနေလ
သည္။ အလြယ္တကူထုတ္ဝတ္ထားသည့္ရွပ္
အက်ႋီလက္ရွည္မွၾကယ္သီးမ်ားသည္ Sehun၏
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ျဖဳတ္ယူမႈေၾကာင့္တလုံးျပီး
တလုံးအရာယြင္းလာၾကသည္။
"aaA......Se..."
လည္ပင္းထက္Sehunႏႈတ္ခမ္းကပ္လိုက္သည္
ႏွင့္ Luhan့ႏႈတ္မွအသံမ်ားပလုံစီထြက္လာေလ
ေတာ့သည္။
Luhan၏ခံစားမႈလြယ္လြန္းေသာအစိတ္အပိုင္း
ေလးကိုSehunသိရွိရျပီမို႔ လည္ပင္းသားေလး
ထဲႏႈတ္ခမ္းနစ္ဝင္သြားသည္ထိစုပ္ယူနမ္းရိႈက္
လာရင္းအမွတ္အသားတခ်ိဳ႕ေပးမိသည္။
YOU ARE READING
Notice : Love isn't allowed
Fanfiction"မင္းငါ့ကိုမခ်စ္ရဘူးေလ ငါလဲမင္းကိုမခ်စ္ဘူးေလ" "No love between us ပါကြာ" "မင်းငါ့ကိုမချစ်ရဘူးလေ ငါလဲမင်းကိုမချစ်ဘူးလေ" "No love between us ပါကွာ"
