တညလုံး Luhan့ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္လို႔ေပြ႔ကာ
ဖက္အိပ္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ထင္သည္ ဆိုဖာေပၚအိပ္
ရျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သက္ေတာင့္
သက္သာရွိေနသည္။
မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ျမင္လိုက္ရေသာ
မ်က္ႏွာသည္ Luhan့မ်က္ႏွာေလးျဖစ္ေနေသာ
ေၾကာင့္ထင္သည္
မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္မေတြ႔ရေသးေသာ္လည္း
စိတ္ထဲေႏြးေနသည္။
နဖူးျပင္ထက္ဝဲက်ေနသည့္ ဆံပင္ေလးမ်ားကို
သပ္တင္ေပးလိုက္ျပီးထိေတြ႔ရုံေလာက္ဖြဖြေလး
နမ္းလိုက္သည္။ မ်က္ခုံးေလးမ်ားရႈံ႕သြား
ေသာ္လည္း အိပ္ေမာက်ေနဆဲLuhanသည္
ႏိုးမလာခ့ဲေသး။
ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္အလိုလိုျပံဳးမိပါရင္း ပါးျပင္တဖက္ကို
အသာေပြ႔ယူကာ လက္မျဖင့္ျဖည္းျဖည္းသက္သာ
ထိေတြ႔မိျပန္သည္။
Luhan့ကိုျမင္ေနရရင္ကုိ ထိေတြ႔ၾကင္နာခ်င္စိတ္
ကတားဆီးမရျမဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Sehunမွာ
ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ပါေလ။
ပြင့္အာေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးမ်ားကုိ မက္မက္
စက္စက္နမ္းလိုက္ခ်င္ပါေသာ္လည္း Luhan
အိပ္ပ်က္သြားမွာဆိုးလွသည္။
အခ်ိန္အားျဖင့္ ေျခာက္နာရီစြန္းစြန္းသာရွိေသးေသာ
ေၾကာင့္Luhan့အားထပ္အိပ္ေစခ်င္ေသးသည္။
သူမရွိသည့္ႏွစ္ပတ္အတြင္းLuhanေကာင္းေကာင္း
မအိပ္ရေၾကာင္း အညိဳေရာင္သိမ္းေနသည့္
မ်က္လုံးေအာက္နားေလးမ်ားမွ သက္ေသျပေနသလို
ရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ခုအခ်ိန္ခဏတြင္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲေထြးဖက္
ထားျပီးLuhan့အားႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္လိုက္ေစ
ခ်င္သည္။
ေလေႏြးေႏြးေငြ႔ေငြ႔ေလးမ်ားသည္ Sehun ရင္ဘတ္
အေပၚပိုင္းလည္ပင္းနားတဝိုက္ကိုေဝ႕တိုက္ေနသည္။
ပုံမွန္အကြာအေဝးထက္နီးလြန္းေနေသာေၾကာင့္သာ Luhan့အသက္ရွဴသြင္းရွဴထုတ္သည့္ေလေငြ႔မ်ား
သည္Sehunအားလာေရာက္ထိခတ္ေနျခင္းျဖစ္
သည္။
ႏိုးသြားမည္ဆိုးေသာေၾကာင့္Sehunမွာအသက္ပင္
ရဲရဲမရွဴရဲပါ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္အိပ္ေမာ
က်ေနေသာLuhan့မ်က္ႏွာေလးကို
သာခပ္ၾကာၾကာေငးေမာၾကည့္မိေနရင္း ဆိုဖာနားသို႔
လာရပ္သည့္လူတေယာက္ေၾကာင့္ အလ်င္အျမန္
ေမာ့ၾကည့္မိေလေတာ့
YOU ARE READING
Notice : Love isn't allowed
Fanfiction"မင္းငါ့ကိုမခ်စ္ရဘူးေလ ငါလဲမင္းကိုမခ်စ္ဘူးေလ" "No love between us ပါကြာ" "မင်းငါ့ကိုမချစ်ရဘူးလေ ငါလဲမင်းကိုမချစ်ဘူးလေ" "No love between us ပါကွာ"
