Broken heart! (Voltooid)

~60

Na een lange innige omhlezing, maakte ik me los uit zijn omhelzing. Ik vond het wel genoeg geweest. Als we eenmaal thuis zijn, dan is er genoeg tijd voor dat soort dingen. Eerst wil ik uit deze kamer weg, want ik begon het te verafschuwen. Verafschuwing voor de plaats waar ik dagenlang heb gezeten, verafschuwing voor diegene die mij dit heeft aangedaan. Verafschuwing voor hém, Youssef. Ik koesterde wrok en haat jegens hem. Nog steeds peins ik erover waarom hij me ontvoerde. Ik krijg gewoon geen hoogte van hem. Wat wilt hij nou? Wilt hij me terug krijgen, door mij te ontvoeren. Wilt hij wraak nemen, door mij van de wereld af te zonderen. En als dat zo was, waarom? Ik heb hem niets aangedaan. Als er iemand wraak zal moeten nemen, dan zou ik diegene moeten zijn en niet hij. Maar het is al gebeurd en de tijd valt niet terug te draaien, helaas. Als dat kon, had ik veel dingen anders gedaan. Maar dat kan dus niet en dat moet ik kunnen accepteren. Dit is een hoofdstuk van mijn verleden en het hoofdstuk eindigt hier. Meteen is het einde van het boek, het einde van deel 1. Het begin van deel 2 begint zodra ik de kamer uit ben. Deel 2 inshallah met meer geluk, dan voorheen. Inshallah. Amien fluisterde ik zacht.

Ik keek Lotfi aan en ik zag zijn ogen glinsteren. Ik voelde hetzelfde als hij. De opluchting dat we elkaar eindelijk weer hebben gevonden. De opluchting dat we nu voor altijd bij elkaar zullen zijn. De opluchting dat we eindelijk verlost waren van de eenzame tijden en de opluchting dat we binnenkort hieruit weg zullen zijn. De liefde die door mijn aderen stroomde, was immens groot. Nog nooit heb ik zo iets gevoeld. Nooit in mijn leven is mijn liefde voor iemand zo groot geweest. Nooit is mijn hart zo snel gaan kloppen, als ik een jongen zag. Nooit ben ik zo hevig aan het trillen, als ik de aanraking van een jongen voelde. Nooit voelde alsof ik door de grond zou zakken, als ik de stem van een jongen hoorde. Nog nooit, alleen bij Lotfi had ik zulke gevoelens. En ik wist dat hij hetzelfde voelde en dat we meestal hetzelfde dachten. Subhan'Allah, dit noemen we nou een soulmate. Een soulmate, die je begrijpt en onverklaarbare grote liefde voor je koestert. Een soulmate, waar ik alles voor zou doen en waar ik door het vuur zou springen voor. Een soulmate, die ik eindelijk na een lange tijd heb gevonden. De geluk die ik nu voelde, was voor niets in te ruilen. Zolang heb ik geen geluk gevonden, noch liefde geproefd. Nu is die tijd gekomen, de tijd dat ik het geluk eindelijk weer mag voelen. De tijden van pijn en verdriet zijn hopelijk afgelopen voor mij. Met heel mijn hart hoop ik dat ik nu voort kan leven met alsmaar geluk en liefde. Het was een wens, die nu meer kans had om uit te komen. Want dit keer sta ik er niet alleen voor. Dit keer heb ik iemand aan mijn zijde, die mij zal helpen als ik me in een moeilijke periode bevind. Dit keer heb ik een steun en toeverlaat. Het gevoel dat ik dat allemaal heb, maakt mij nog sterker dan dat ik al ben en maakt mij gelukkiger. Nu zal ik inshallah niet meer terug kunnen vallen, naar de momenten waar ik alleen pijn, eenzaamheid en verdriet ken. Nee, nu zal ik het licht zien. Het licht, dat mij erdoor helpt en dat mij steunt. Oh Lotfi, je weet niet hoe blij ik ben dat ik je heb. Ik pakte zijn hand vast en zette mijn grootste glimlach op. Ik keek trots richting Safouan Aliya en Marouan. Ook zij keken trots onze kant op. Zij weten alle drie, wat dit voor mij en Lotfi betekent. Ze snappen het en ze snappen ons. Ik keek op naar Lotfi en knikte. Een teken dat we konden gaan. Een teken, dat ik er klaar voor was. Een teken, dat dit een nieuwe start is voor ons allemaal. Een nieuwe start, waarin alleen ik en hij centraal staan. Ik en hij voor altijd..