Broken heart! (Voltooid)

~6

Hasna helaas overleden was en dat ze niks meer konden doen. Het nieuws drong gewoon niet tot me door. Ik hoorde haar ouders huilen en toch kreeg ik geen traan over me wang. Toen pas besefte ik dat Hasna, me beste vriendin dood was.  En ik begon te schreeuwen en te huilen.

Ik: YARABIIEEE. WAAROM ZIJ, WAAROM? ZIJ WAS EEN GOED MEISJE

Ik begon met me handen tegen de muren slaan. Ik werd gewoon helemaal gek en ik kon het nog steeds niet geloven. Ik werd tegengehouden door de broer van Hasna, Lotfi. Ik zag dat hij ook tranen kreeg. Ik begon tegen hem te schreeuwen en hij drukte me dicht tegen hem aan. Hij zei dat ik stil moest doen en dat dit was wat Allah wou. Hasna's moeder kon, net als ik, kon niet geloven dat ze dood was. Zelfs Hasna's vader kreeg tranen en hij was echt een man, die nooit huilt, behalve als er wat ergs is gebeurd.

~

De volgende paar dagen is Loubna niet uit haar kamer te slaan. Ze blijft maar huilen en huilen en ze praat met niemand, zelfs niet met haar ouders en zelfs niet met Youssef. Hij is er toch wel achter gekomen, dat Hasna dood was en hij wou steeds contact zoeken. Ze eet ook niks. Ze is van een mooi meisje in een bleek en mager meisje veranderd en van haar mooie glimlach was ook niets meer over. Ze dacht dat haar leven perfect was, maar dat had ze dus mis..

De zomervakantie was bijna om en Loubna moest bijna weer naar school. Ze is wel een beetje over haar beste vriendin's dood heen, maar Hasna blijft altijd in haar hart zitten en die gaat er ook niet meer uit. Loubna heeft de hele zomervakantie Youssef niet gesproken, want die ging naar Marokko, maar hij zou vandaag terugkomen en Loubna besloot om hem maar op te gaan zoeken, want ze heeft hem toch wel gemist. Ze belde hem en ze zei dat ze hem wilde zien en hij vond het goed, want hij wilde ook met haar praten.

~Loubna

Ik zou vandaag Youssef weer zien en ik had hem toch wel gemist. Ik vind het eigenlijk zielig voor hem, want ik heb hem buitengesloten tijdens Hasna's dood, terwijl hij me juist wou helpen, maar ik kon het gewoon niet. Ik moest mijn verdriet op m'n eigen manier verwerken en dat moest zonder iemand. Ik praatte zelfs niet tegen me ouders, maar ik zou hem vandaag alles vertellen en uitleggen. Inshallah begrijpt hij me! Ik hoop echt niet dat hij denkt, dat ik hem niet gemist heb ofzo, want dat is niet zo. Tevens hoop ik dat hij niet een ander meisje heeft ontmoet. Yarrabiee, laat het aub niet zijn!

Ik was al onderweg naar het parkje, waar we meestal altijd afspreken. Ik wilde net de weg oversteken, totdat er iemand toeterde en riep: "LOUBNAAA." Ik draaide me om en zag dat het de broer van Hasna was, Lotfi. Hij had ook vaak geprobeerd met mij contact te zoeken. Waarom wist ik niet..

Loubna: Heey Lotfi.
Lotfi: Ewaa meid. Lang niet gezien. Hoe gaat ie?
Loubna: Jaa gaat wel en met jou?
Lotfi: Ja. Ewaa, waarom kom je niet meer langs? Me moeder wil je wel weer zien.
Loubna: Ja sorry. Ik moest nog me verdriet verwerken *Ik begon weer te huilen.
Lotfi: *veegde een traan weg.* Dat snap ik Loubna, maar kom gauw eens langs, want ik wil je ook even spreken.
Loubna: Is goed beslamaa en doe de groetjes.
Lotfi: Zal ik doen beslamaa.

En hij reed weg. Ik vroeg me af waarom hij me wilde spreken. Hmm, zal wel gewoon meiden advies zijn ofzo. Denkend aan dat liep ik naar het parkje om mijn schatje weer te zien. Zou hij ook blij zijn om me te zien?

~Lotfi

Ik reed weg en ik dacht aan Loubna. Ik moest denken aan de dag dat ik haar troostte. Het voelde gewoon zo goed. Ik had haar al vanaf die dag niet meer gezien en ik bedenk me nu, dat ik haar gemist heb. Wooow, miste ik haar? Ben ik nou op haar verliefd? Of was het gewoon puur vriendschappelijk? Mijn vermoedens werden bevestigd, toen ik haar zag. Ze zag er zo lief en mooi uit. Ik ben echt gek op haar. Ik toeterde en ze keek om. Wajoow, die mooie ogen zag je gewoon vanaf 5 meter glinsteren. We begonnen even een gesprekje en ze moest huilen, omdat ik vroeg waarom ze niet meer langs kwam. Ik zelf moest ook een traan wegvegen, maar ik zei dat ze snel moest langskomen. Ik wilde haar nml ook spreken. Ik ben van plan om mijn gevoelens aan haar te vertellen. Ik nam afscheid en reed verder.

~Loubna

Ik was zo zenuwachtig gewoon. Ik heb echt geen idee waarom. Ik kwam aan bij het parkje en ik stopte even, want ik zag Youssef daar zitten. Ooh, wat zag hij er weer goed uit man. Pff, nu weet ik weer waarom ik verliefd op hem werd. Ik weet niet wat er was, maar dit voelde niet goed. Ik had zo'n slecht gevoel en ik voelde ook een andere sfeer dan normaal als ik hem zie. Ik hoop maar dat mijn gevoelens alleen zenuwen ofzo zijn, want anders is mijn hart echt zo gebroken.