Broken heart! (Voltooid)

~10

~Zaki

Ik reed weg van huis om naar me werk te gaan en ik moest denken aan gisteravond toen ik Loubna zo op de grond zag liggen huilen. Ik weet nog steeds niet wat er aan de hand was, maar ik denk dat het te maken heeft met haar vriend, want ik had gehoord van een paar vrienden, die haar weleens zagen met een jongen. Youssef, heette hij volgens mij. Ja, dat klopt, want er was ook een jongen gekomen in het ziekenhuis toen. Dat zou hem zeker zijn.  Nou, als hij haar heeft gedumpt, is die vent echt ziek in z'n hoofd. Wie laat er nou zo'n chick voorbij lopen? Ik werd wakker uit mijn gedachten, doordat ik haar zag lopen. Ze ging richting stad en ik bood haar een lift aan en ze stapte vervolgens in. Ze zei dat ze een nieuw kaartje ging halen. Ik vroeg me af waarom ze dat nou zou doen? Het heeft vast te maken met die Youssef, dat weet ik wel bijna zeker! Ik zette haar af en reed richting me werk. Ik was dus lekker aan het rijden naar me werk en na een half uurtje belde iemad me. Ik kreeg een big smile op me gezicht, omdat het een nieuw nummer was en dat zou vast Loubna zijn. Ik besloot om haar terug te bellen. We waren dus gewoon aan het praten en ik vroeg wat ze nu ging doen. Opeens was het stil. Ze zei helemaal niks en ik wilde net weer wat zeggen, maar ze hing op. Ik vond dit toch wel raar en ik begon me zorgen te maken. Ik belde haar nog een paar keer, maar ik kreeg voicemail. Tfoee, ze heeft haar mobiel uitgedaan. Ik besloot om even te wachten en dan het opnieuw te proberen. Na ongeveer een halfuurtje hoorde ik me mobiel afgaan. Ik pakte hem zo snel mogelijk en ik hoorde de mooie stem van Loubna. Ze zei sorry van net. Ik besloot om niks te vragen en ik zei dat ik haar vanavond wel zou bellen. Hmm vreemd, ze reageerde heel droog daarop. Nou ja, het zal wel aan mij liggen! Ik ben gevallen voor deze meid, al vanaf de eerste dag dat ik tegen haar op botste in de stad en toen de volgende dag op de bruiloft! Ze was daar zo mooi. Ik kon me ogen gewoon niet van haar afhouden en na die dag in het ziekenhuis had ik haar ook niet meer gesproken. Gisteren was de eerste keer sinds 2 maanden ofzo, maar om eerlijk te zijn. Er is geen 1 dag geweest, wanneer ik niet aan haar heb gedacht. Ze zal en moet van mij worden, koste wat kost!

~Loubna

Wejoow, mijn hart is gewoon letterlijk in 2 stukken gescheurd. Het deed me zo'n pijn om hem te zien zoenen. Elke keer denk ik aan de keren dat wij wat afspraken en hoeveel lol we toen hadden! En vooral mijn eerste zoen met hem ps: Dat was gewoon zo romantisch. Ik herinner het me nog zo goed. Het was op het strand en we maakten een strandwandeling. We hadden gepicknickt en toen gingen we in het zand zitten en hij wilde me net zoenen, maar ik vond het grappig om toen weg te rennen. Dus dat deed ik ook en er begon een achternavolging daarop. Hij had me uiteindelijk ingehaald en toen begon hij me te kietelen en we vielen in het zand en toen gingen we zoenen en hij beloofde me nog, dat wij altijd bij elkaar zouden blijven. Ik begon alweer tranen te krijgen en de mensen keken me heel raar aan in de bus. Ik moest gewoon uitstappen, ook al was het niet mijn halte! Ik stapte dus uit en ik keek om me heen en was op een zeer afgelegen gebied. Oeff, waarschijnlijk komt de bus hier weer over 3 jaar ofzo. Tozz, waarom ben ik al weer uitgestapt? Ik zat te twijfelen, zal ik Zaki bellen? Ik deed het gewoon, want anders zit ik hier morgen nog steeds.

Loubna: Heey Zaki.
Zaki: Ewaa schoonheid, wat heb ik gedaan om deze telefoontje te krijgen?
Loubna: Hahahaha gekkie! Ik heb een vraagje, wil je me aub komen halen, want ik zit gewoon in the middle of nowhere en de bus komt pas over 3 jaar misschien?
Zaki: Yek, alleen mij bellen voor als je wat nodig hebt!
Loubna: Hoe kom je daar nou bij? Je zei zelf nog, dat als ik je nodig had dat ik je moest bellen *Zei ik met een grijns
Zaki: Okee mevrouwtje, omdat jij het bent!
Loubna: Dank je dank je.
Zaki: rijg ik er wel een kusje voor hé?
Loubna: Hahahaha you wish.
Zaki: Anders kom ik niet.
Loubna: Hier dan.. Mwahh
Zaki: Nee wel in het echt hoor.
Loubna: Ewaa zied, kom eerst maar en dan zien we het wel!
Zaki: Oke oke, beschrijf de omgeving eens.

Dus ik beschreef die omgeving en hij zou er over een halfuurtje zijn. Ik vond het zo moeilijk om vrolijk te doen. Aan de buitenkant leek ik misschien wel gelukkig, maar binnen is alles verscheurd. Ik denk elke seconde aan Youssef en net wanneer ik niet aan hem denk, is er weer iets dat mij aan hem herinnert! Pff en ik kon niet gaan huilen, want anders zou Zaki ook wel gaan denken. Ik ga wel huilen als ik thuis ben, dan is er niemand die mij kan zien en niemand die weet waaraan ik verdriet heb en waar niemand ook weet dat het mij binnen verscheurt! Ik was erg diep in gedachten verzonken, maar ik werd opgeschrikt door de auto van Zaki.

Zaki: Ewaa, dacht je weer aan mij?
Loubna: Nee niet echt, eerder aan die auto, wanneer die zou komen *Zei ik, terwijl ik me tong uitstak.
Zaki: Zied stap in jij.
Loubna: oke oke baas.

~

Zo reed Zaki weg, samen met Loubna, niet wetend wat er hierna zou gebeuren, niet wetend dat haar leven vanaf dat moment nog meer zal veranderen, niet wetend dat haar hart dit keer echt gebroken zal worden en dat het een grote fout was om die dag in de auto van Zaki te stappen..