Under Imperial

Chapter 38: Treacherous

LX   
  
   
  
Before I went home, I stayed on the streets and tried to call Clyde if he knew what's happening in the headquarters. Napag-alaman kong pumunta siya dito upang tumulong kila Sin sakali mang kailangan nila ng isa pang assassin na kokontrol sa mago kapag nadakip na nila ito. It was a good news that Sin and Sherry successfully caught the enemy , currently prisoned at the attic of the headquarters. Hindi naman pangamba ang tinamo nitong sugat mula sa pagkakabaril ni Sherry dahil madali nitong nagagamot ang sarili. Even though he's fully healed, he can't escape from his current cage as Sin provided binds to stop him from leaving the place.

Dahil ligtas na sa headquarters, nagpatuloy ulit ako sa paglalakad pabalik dito. Hindi pa man ako nakakailang hakbang, napansin kong may makakasalubong akong babae na pamilyar sa'kin.

Noong tumapat siya sa ilaw ng streetlight, doon ko nakumpirma kung sino ito.

"Oh, LX. Anong trip mong mamasyal sa kalsada ngayong dis oras ng gabi?"

Imbis na sagutin ang tanong nito, tungkol sa mago ang aking sinabi.

"Sin and Sherry already caught the Magus."

Saglit itong natigilan dahil sa narinig.

"Paano niyo siya nakuha?"

I explained to her that the Magus was shot in his chest but still breathing due to his healing ability.

"Si Sherry lang pala ang makakatalo sa mago. Astig yun ah." she commented while we're already on our way towards the headquarters.

"She immobilize him for a short time before Sin casted a binding spell in order to stop him from escaping."

Nakita ko ang pagkamangha sa mukha ni Aria.

"Oh, I see. Lalo na siguro kung dumating agad si Clyde 'no?"

If Clyde went on time, the Magus might be a dead corpse. He won't missed his aim as he's my assassin who's excellent in long distance shooting. Maaaring sumala si Sherry sa pagbaril niya, pero walang hindi kayang tamaan ng bala ang armas ni Clyde.

When we got in the frontyard of the headquarters, the place was darker and more peaceful. Nakikita pa rin ang bakas ng apoy mula sa naging laban kanina pero mga abo na lang ito mula sa nasunog na mga dahon. Hindi na namin ito pinansin at nagpatuloy na kami ni Aria papasok ng gusali.

Gaya sa tarangkahan, sobra ding tahimik dito na animo'y kami lang dalawa ang tao. Aakyat na sana ako ng hagdan nang marinig kong may sinabi si Aria.

"LX, pasensya nga pala kung hindi ako nakapagpaalam kanina."

Nang makarating sa pangalawang palapag, tumigil ako sa paglalakad bago humarap sa kanya.

"Ma'am Thea already informed us your absence last time. We understand why you need to skip classes."

Her smile was simple and yet, I could feel there's sadness on it.

"Salamat. Hindi ko maiwasang mag-alala sa kaibigan ko. Kanina ko lang nalaman ang nangyari sa mga magulang niya. Kaya pala hindi kami nakakapag-usap ng madalas noon dahil may pinagdadaanan pala ito. When my parents aren't in our house, I usually stay with them until they comes back. Para ko na ring kapatid si Cara. I'm very sadden that they left her alone."

Hindi ko alam kung paano pagaanin ang loob ng isang tao pero sinubukan kong sabihan siya ng magagandang mga salita, baka sakaling mapawi nito ang kalungkutan na nararamdaman niya.

"You are her best friend. You told me last time that you consider her as your sister. It means, she's not alone of her battles. She still has you."