De Roddel

47. Los het op

De brede televisie staat aan. Op tafel liggen lege en nog ongeopende flesjes bier, zakken chips, borrelnootjes en kaasstengels. Niet ver van de banken vandaan staat het echte werk klaar: tequila en zout. Dat is voor later. Mo en Floris schelden gefrustreerd als de scheidsrechter een gele kaart uitdeelt. De laatste vijf minuten van de eerste helft zijn van start gegaan. Lars neemt rustig een slok van zijn drinken. Voetbal boeit hem weinig wanneer zijn favoriete team niet speelt. Iemand die al helemaal geen teken van interesse toont is Kenzo. Hij zit verveeld naar z'n telefoon te staren.

'Je had haar niet moeten laten gaan man.'

Zijn ogen flitsen naar Lars. 'Waar bemoei jij je mee.'

'Oké, het zijn mijn zaken niet. Maar sinds je haar hebt gedumpt is zij een wrak en je moet toegeven dat jij er ook weleens beter hebt uitgezien. Kom op. Je kan niet tegen me liegen en dat weet je.'

Hij spant zijn borst aan en reageert bars met, 'oppassen nu. Wat ik wel of niet had moeten doen bepaal ik zelf.'

Er klinkt een kreun uit ergernis. 'Lars je lijkt wel een wijf! Stop eens met zeiken over die griet.'

'Let op je toon Floris,' waarschuwt Kenzo. Hij vindt het fucking irritant dat zijn vrienden over haar praten. Ze moeten zijn geduld niet testen. Daarbij, wat valt er niet te begrijpen? Het was heus niet leuk om haar pijn te doen. Sterker nog: hij vond het verschrikkelijk. Iemand als zij is een cadeau. Een gift. Dat beseft hij zich maar al te goed. Hij is geen debiel. Hij weet dat hij haar dankbaar had moeten aannemen en voorzichtig met haar om had moeten gaan. Wat hij heeft beweerd was de waarheid.

"Schatje, eerlijk? Ik weet helemaal niks over de meiden die ik heb gehad. Hooguit een naam. Geen goed teken, daar ben ik me van bewust. Ik ben niet de liefste. Maar bij jou? Elena ik weet alles over jou. Ik ken je, inclusief de gekke eigenschappen. Dat zou niet zo zijn als ik van plan ben het binnenkort te beëindigen."

De rest betekende geen ruk voor hem. Alleen zij. Het was waar en dat bepaalde dat hij haar los moest laten. Wellicht was het anders gelopen als hij had gedaan wat hij met Adriënne deed. Een geheime band. Jaren is hij bevriend met haar geweest zonder dat men het wist. Pas sinds kort is het bekend. Ze heeft er tegen zijn zin in voor gekozen naar de voorgrond te treden. Het punt is dat ze niet in gevaar was.

Hij is naar de keuken gelopen. Lars achtervolgt hem vastberaden.

'Kan ik je helpen?' zegt hij aanvallend.

'Bro. Mijn advies: win haar terug voor het te laat is.'

Geïrriteerd rukt hij de koelkast open en grijpt naar een netje citroenen. In de lade zoekt hij een mesje om mee te snijden. 'Ik heb haar de afgelopen dagen met een reden ontlopen,' licht hij ondertussen toe. 'Ze denkt dat ik een klootzak ben en zolang zij dat blijft denken is het goed. Klinkt dat alsof ik haar terug wil winnen?'

Lars gaat riskant een grens over. 'Dat klinkt alsof mijn beste vriend weer eens achterlijk doet en ik hem zoals gewoonlijk moet helpen zijn shit op te ruimen. Ze is de enige die niet weg deinsde voor je geheimen. Ze wist alles en ze was er niet bang voor. What the fack is het probleem?'

Meer commentaar lokt een duel uit. Hij is het spuugzat. Grommend geeft hij Lars een flinke duw. 'Ja ze was niet bang en waar leidde dat toe?' sist hij. 'Oh ja ik begin het me weer vaagjes te herinneren. Iets met een park en drie motherfuckers die haar afranselden. Al mijn vijanden weten nu wie ze is.'

'Denk je echt dat-'

'Uit respect geef ik je nog één kans. Kappen nu of je krijgt een dreun!'

'Wat ik dus wilde zeggen,' gaat hij onverstoord door en ontwijkt daarbij razendsnel de uithaal van Kenzo, 'denk je echt dat ze zich niet gaan houden aan de belofte van Thomas? Daar hebben zelfs zij het lef niet voor. En oké je doet dit omdat je denkt dat ze anders niet veilig is toch? Vraagje: waarom is Elena van school gewisseld?'

Nors draait Kenzo zich om. Ze kennen elkaar te lang. Hij is zijn agressie gewend. Voldoende conflicten zijn geweest tussen hen. Lars kan de dreiging aan en dat maakt Kenzo bloedchagrijnig. 'Wat doet dat er toe?' vraagt hij dan zuchtend.

'Ze heeft het me verteld. Wist je dat? Over de wiskundedocent Tim. Toen jij dagen vermist was maakte zij zich zorgen om je. Waar je was. Ik heb voor je staan liegen vriend. Toen was je al een lul en alsnog bleef ze volhouden. Dat is pas een wonder.'

'Ach hou toch je bek. Doe niet alsof jij zo heilig bent.'

'Anyway. Ze vertelde me dus over waarom ze hierheen kwam en dat ze zich veiliger voelde bij jou.'

'Dus?'

'Jezus man. Ik moet ook alles uitleggen he. Hallo, dringt het niet tot je door dat ze sowieso al haar eigen dreigingen had? Niet al het gevaar is aan jou gelinkt. De enige die haar wat kon maken was uiteindelijk jij. En daar heb je gebruik van gemaakt dus voor het helemaal is verneukt stel ik voor dat je het goed gaat maken. Doe je dat niet dan ram ik je in elkaar en ik moest van Kiara doorgeven dat ze dan komt helpen.'

Hoofdschuddend onderdrukt Kenzo een grijns. 'Natuurlijk heeft ze dat gezegd. Jullie twee hebben echt teveel tijd over.'

Terug in de woonkamer slaat hij zijn eerste shot tequila achterover. De alcohol brandt in zijn keel. Hij weet dat hij domme dingen gaat doen wanneer hij dronken is, maar het kan hem niet schelen. Hij zoekt een uitweg. Diep vanbinnen is er wel twijfel. Het voelt zwaar kut. Hij wilt het weghebben. Dan maar zuipen tot het verdwijnt.