De Roddel

42. Diep vanbinnen

We hebben elkaar vast. Bruut word ik uit het moment gesleurd door het luide getoeter van een voorbij scheurende motor. Ik realiseer me weer dat we naast een druk kruispunt staan. Kenzo slaat een arm om me heen.

'Wil je weten waar ik was?'

Was hij dan niet gewoon thuis? Hij heeft m'n interesse. Ik knik.

'Kom,' zegt hij en neemt me mee.

Ik ben verrast. We lopen nu een klein kwartier door bekende wijken en straten. Ik heb niet geprobeerd te voorspellen waar we uitkomen. Dat heeft geen zin, aangezien hij mega mysterieus is. Daarom weet ik niet precies wat ik ervan moet vinden dat we stoppen bij het winkelcentrum. Het naastgelegen plein is top wanneer je met vrienden wat wilt drinken of eten en binnen zitten uiteraard de leukste zaken voor kleding, accessoires etc. Dat wetende lijkt het me sterk dat dit zijn safe haven is. Misschien had ik het niet serieus moeten nemen.

'Aha! Je hebt drie dagen geshopt om al je problemen te vergeten. Je bent een shopaholic. Wil je erover praten?' grap ik.

Gek genoeg gaat hij er niet hard op in. Hij geeft me een duw, ik lach en hij lacht terug. Maar dat is het. Ik ben meer van hem gewend. Er schuilt een soort oprechtheid in zijn blik. Bijna nerveus. Zal het dan toch meer betekenis hebben? Dit kan de dag zijn dat hij me iets laat zien dat niemand anders heeft gezien. En ik maak een stomme grap over shoppen. Ik voel me lichtelijk schuldig en besluit vanaf nu af te wachten tot hij het uitlegt.

We nemen niet de centrale gang die gebruikelijk is om te volgen. In plaats daarvan gaan we buitenom. Hier loop je in stegen waar de veel minder mooie achterkanten van de winkels te zien zijn. De magazijnen zijn hier gevestigd, of speciale ingangen voor personeel. Sommige bedrijven zijn voorzien van hekken. Sommige slechts een deur. Wel goed op slot natuurlijk.

Bij een van de kleinere stukken staat hij stil. Uit zijn broekzak pakt hij een sleutel. Ik frons mijn voorhoofd. Waarom heeft hij een sleutel? En van welke winkel? En waarom wilt hij dit aan me laten zien? Wat is zijn geheim? Zoveel vragen zonder antwoorden. Nieuwsgierig kijk ik toe hoe de deur van het slot gaat nadat Kenzo een aantal keer met de sleutel draait. Hij houdt de deur voor me open. Bewuster adem ik in en -uit. Voorzichtig stap ik naar voren. Ik bedenk instinctief dat ik vrijwillig een plek inga waarvan een toch wel beruchte jongen het kan afsluiten. Dit maakt me dom. Roekeloos. Of ik vertrouw hem. Waarschijnlijk een beetje van alle drie.

Met geknepen ogen inspecteer ik de ruimte. Dit gaat een stuk gemakkelijker nadat Kenzo het licht aan doet. Het kost me welgeteld drie seconden voordat het kwartje is gevallen. Eerst neem ik waar dat we in een magazijn staan. Het magazijn van een winkel. De temperatuur is hier lager dan buiten. Dan zie ik rekken met planten, boompjes en bloemen. De smalle paadjes oogt het geheel zo dat je het tropische regenwoud in bent gestapt. Een aantal meter ernaast vervalt die sfeer. Daar staat een tafel met bijpassende stoelen. Al deze indrukken komen op me af met een overduidelijke conclusie: dit is de bloemenzaak van Adriënne's moeder.

'Wat doen we hier?' vraag ik in de war.

'Geen zorgen. Ik ben geen bloemist in het geheim.'

Ik lach. 'Nee, nee dat weet ik.'

Hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Oh?'

'Ik heb je hier gezien met Adriënne,' geef ik toe. 'Ik kwam bloemen kopen voor mijn moeders verjaardag. Adriënne's moeder ging naar het magazijn en vergat haar telefoon. Toen ik achter haar aan ging zag ik je Adriënne helpen met huiswerk. Het was in de tijd dat wij... nou ja je weet wel. In het begin. Dus ik zei er niks over. Ik was vooral verbaasd.'

'Dan heb je een deel gezien. Nog lang niet alles.'

Opnieuw kijk ik hem vragend aan. Geamuseerd neemt hij me mee naar het meest rechtste deel van de ruimte. Verscholen achter een muur aan zonnebloemen staat nog een deur. Er zit geen beveiliging op of aan. Ik kan zo binnenlopen. Hij knikt, als teken dat het mag. Met kriebels in m'n buik stap ik naar voren. Overvallen kijk ik om me heen. Dit is een... het lijkt wel een appartement! Een compact maar volmaakt appartement. Links een aanrecht en koelkast, in het midden een bank met tafel en tv, rechts een ruim tweepersoonsbed en kledingkast. Keuken, woonkamer en slaapkamer ineen. Ideaal. En what the fack doet het hier naast het magazijn van een bloemenzaak?