De Roddel

27. De loser

Het hele weekend heb ik erover nagedacht. Je zou het frustrerend en ongezond kunnen noemen. Tijdens het ontbijt, huiswerk maken, Youtube kijken en afspreken met Nadia en Yara: in mijn achterhoofd bleef ik dezelfde vragen stellen. Nou is het mogelijk dat het me daadwerkelijk interesseert, of in ieder geval genoeg om er zoveel energie in te steken. Wat veel waarschijnlijker is, moet ik toegeven, is dat ik me er expres op concentreer zodat ik niet aan mijn eigen nachtmerries hoef te geloven. Het is bovendien veel makkelijker om bezig te zijn met het leven van anderen, in plaats van je eigen. In al deze onrust is het tenminste zeker dat ik er achter moet komen. Ik wil meer weten. Nee, ik moet meer weten.

De lessen wiskunde en Engels zijn geëindigd en daarmee is de eerste pauze begonnen. Met een te zware schooltas op mijn rug loop ik naast Kiara door de drukke gangen. Ik probeer haar bij te houden zonder tegen anderen aan te botsen. Een groepje jongens uit de onderbouw staan brutaal in het midden van het looppad. In een boog been ik geïrriteerd om ze heen.

'... dus het lijkt me een leuke film maar ik weet niet of ik er 10 euro voor over heb. Begrijp je? Al is de bioscoop altijd wel gezellig met vrienden. Moeilijk zeg! Wat denk jij?'

Kiara werpt een verwachtingsvolle blik. Ze heeft niet door dat ik de helft van haar verhaal gemist heb. Omdat ik ook niet benieuwd ben naar haar dilemma en wel naar de mijne stel ik haar datgene wat ik al dagen wil vragen: 'ken jij Adriënne?'

Er ontstaan grote vraagtekens boven haar hoofd. 'Huh? Adriënne? Meid, hoe kom je daar opeens bij?'

'Dat doet er niet toe. Nou? Weet je over wie ik het heb? Jij kent toch iedereen?'

Ze slaat haar handen in haar zij. 'Ja dat klopt. Ik ken iedereen, dus ook haar,' antwoordt ze onverschillig. 'Ze zit hier op school. Havo, net als wij, maar dan een jaar lager. Wel even oud. Ze is blijven zitten.'

Nieuwe antwoorden leveren nieuwe vragen. Mijn nieuwsgierigheid neemt toe. 'En? Wat weet je verder over haar?'

'Meid, vanwaar die interesse?' klinkt het verontwaardigd. 'Ze is knap en ze haalt hoge cijfers. Vraag me niet waarom ze dan is blijven zitten. Een gebrek aan zelfvertrouwen denk ik. Ze is niet sociaal en ze heeft geen vrienden. Ze is onzichtbaar. Dat je haar überhaupt hebt gezien vind ik een wonder.'

Ik sta op het punt alles uit te leggen. Ik wil duidelijk maken waarom het zo belangrijk is, zodat ze misschien wat minder oppervlakkig antwoorden geeft. Ik had het gedaan, als Cassey zich niet ongevraagd in het gesprek had gemengd. We zijn bij mijn kluisje aangekomen en ze zet haarzelf letterlijk tussen Kiara en mij in. De spot op haar expressieve gezicht zegt genoeg. Haar blik heeft de boodschap dat het een schande is dat we dit als onderwerp hebben gekozen.

'Haar naam is al verspilling van je adem. Wil je de korte versie? Adriënne is een loser.'

De drang om voor het onbegrepen meisje van de bibliotheek op te komen groeit. 'Hoezo een loser?' probeer ik neutraal te vragen. 'Ze lijkt me heel aardig.'

Cassey reageert door sarcastisch te lachen. 'Oh dit is hilarisch! Vertel me alsjeblieft niet dat je vriendjes met haar bent geworden. Maar echt: zelfs jij staat boven haar niveau. Moet je nagaan.'

'Ja zo kan die wel weer. Laten we aardig blijven, oké?'

'Hoezo? Lieg ik soms Kiara? Dat doe ik niet en dat weet jij. Kom op zeg, loser Adriënne is niets waard. Ze is altijd jaloers geweest op de populaire meisjes. Op jou, op mij. En vooral op Claire. Het is toch niet haar schuld dat zij wel leuk wordt gevonden? Is het haar schuld dat ze knap, leuk en spontaan was? Dat jongens haar wel wilde hebben? Ik dacht het niet! Dan had Adriënne maar wat meer lef moeten hebben. Ze durft niet eens met mensen te praten! Zo triest. Je zou er bijna medelijden mee hebben.'

Verslagen hoor ik het aan. Hoe meer Cassey op gaat in haar verhaal, hoe meer ik zin heb haar fel te onderbreken. Deze griet heeft helder laten weten dat ze mij niet mag en nu praat ze ook nog eens ontzettend onaardig over Adriënne. Ben ik de enige die dit niet wilt accepteren? De wereld laat niet toe dat ik een gepast weerwoord uitspreek. Ze wordt door iemand geroepen en ze verdwijnt. Terwijl ik haar valse woorden nog eens goed tot me door laat dringen blijf ik geschrokken haken bij een specifiek gedeelte. "Ze is altijd al jaloers geweest op de populaire meisjes. En vooral op Claire."

'Claire? Hebben we het hier over het meisje dat door Kenzo in elkaar is geslagen?'

Mijn vermoedens worden bevestigd. Kiara knikt. Dit is het hoogtepunt van de dag. Alles heeft met elkaar te maken en beetje bij beetje verbind ik de draadjes tot een goedlopend verhaal. Door de adrenaline stroomt het bloed sneller door mijn lichaam. Ongezonde zenuwen voeden zich met de extra energie die ik krijg. Ik voel hoe mijn hart minder gecontroleerd klopt. Heb ik zojuist het topje van het grote raadsel ontdekt?

'Ze waren beste vriendinnen. Claire en Cassey bedoel ik. Pas nadat Claire verdween kreeg ik de volle aandacht van Cassey en werd ze mijn beste vriendin.'

Ik kijk haar met grote ogen aan. 'Wow, wacht even. Ze was beste vriendinnen met Claire? En nu is ze bevriend met Kenzo? En Kenzo heeft... Ik ben de logica kwijt. Help.'

Kiara lacht. 'Er is nog een beetje logica in te vinden. Ze wilt geen vrienden met hem zijn. Ze is al eeuwen verliefd op hem. Genoeg om hem te vergeven voor wat hij Claire heeft aangedaan. Gestoord he? Dat zal ook wel de reden zijn dat ze zich als een typische bitch gedraagt tegenover jou trouwens.'

Beseffend dat de bel elk moment kan gaan neem ik nog snel een paar slokken van mijn flesje water. 'Wat bedoel je? Welke reden?' vraag ik vervolgens.

'Eerst dacht ik dat ze je wilde testen omdat je nieuw was. Maar nu? Het is zo duidelijk dat ze jaloers is.'

Mijn gezichtsuitdrukking maakt duidelijk dat ik haar nog steeds niet volg. Wederom lacht ze. 'Elena! Schat dit moet je toch wel doorhebben? Ik geef toe dat hij het niet op de meest normale manier laat zien maar het is zo overduidelijk dat Kenzo je leuk vindt. Geloof me ik ken hem al jaren. Als hij geen interesse had dan had je het gemerkt. Hij besteedt aandacht aan je op een manier dat Cassey al eeuwen wilt. Die "ruzies", die momenten die alleen hij met je kan veroorzaken is zijn unieke manier die ervoor zorgt dat hij onderdeel van je leven is. Beetje getikt als je het mij vraagt, toch is het ergens ook wel weer verleidelijk. Het is in ieder geval geen cliché rode rozen en een kaart met "hoi, ik vind je leuk" geval!'

Ik krijg een bom aan informatie naar mijn hoofd gegooid. Het is teveel. Adriënne die bekend staat als loser, het verband met Claire, het zogenaamde overduidelijke feit dat Kenzo me leuk vindt, Cassey die me daarom haat: nog even en ik explodeer door een overdosis antwoorden. Ik inhaleer de zuurstof mijn longen binnen. Behoedzaam doe ik een poging om alles op een rij te krijgen. Ik peins. Ik denk na. Nog eens vanaf het begin tot eind en dat blijf ik herhalen. Net zolang tot ik de juiste vraag gecombineerd heb met het juiste antwoord. Ik graaf en zoek in het verleden tot ik terug ben bij mijn eerste week hier op school. Kiara's woorden galmen na, gepaard met de beelden van een cruciale herinnering.

"Heb je het al gehoord?" vraagt Kiara.

Mijn nieuwsgierigheid laat haar ogen twinkelen. Ze vindt het duidelijk leuk om mij hét grote verhaal van Kenzo te vertellen.

"Het gaat om iets dat twee jaar geleden is gebeurd. Kenzo was zestien jaar. Een doodnormale schooldag was bezig. Omdat het een warme dag was stonden er veel mensen buiten op het plein tijdens de pauze. Een onschuldig meisje genaamd Claire stond op dat moment ook buiten met haar vriendinnen. Opeens bestormt Kenzo het plein. Hij gaat recht op Claire af. Hij scheldt haar uit, drukt haar op de grond en slaat haar in elkaar. Jongens en meisjes die buiten stonden hebben alles zien gebeuren. Het was insane. Zelfs zijn beste vrienden konden hem niet stoppen. Het kostte vijf docenten om hem van Claire af te halen. Vijf!"

Ik hap naar adem. Er is lucht, maar geen zuurstof. Alles valt op zijn plek. Ik begrijp het. Geschrokken pak ik de rand van de muur om rechtop te blijven staan. Ik ben erachter gekomen. Ik weet waarom hij deed wat hij deed. De roddel over Kenzo is veel heftiger dan de hele school nu denkt te geloven.