De Roddel

33. Verraad

'O girl, en ik maar denken dat het feestje saai begon te worden. Wat gebeurt hier voor iets leuks!'

Wensend dat we niet zojuist betrapt zijn door Kiara sluit ik mijn ogen. Ik hoor Kenzo grinniken. Hij geniet hiervan. Terwijl ik me langzaam van hem los maak, glijden zijn handen van mijn benen af. Het geeft me een siddering. Kippenvel verspreidt zich over mijn huid. Nu we niet langer meer fysiek verbonden zijn gaat men ervan uit dat hij weer beschikbaar is, waardoor het niet lang duurt voor er tegen hem gepraat wordt. Hij is gewild. Ondanks de afleiding kijkt hij me nog steeds aan. Dit voelt nog net zo intens als enkele seconden geleden.

'Is het zo ver? Hebben jullie iets? Meid, vertel me alles!' roept Kiara hysterisch.

'Nee het is niet wat je denkt. Het is... ik weet niet wat het is. Echt al sla je me dood, ik heb geen idee.'

En dat is de waarheid. Ik heb werkelijk waar geen flauw idee waar ik mee bezig ben. Voor een moment voelde ik de verboden emotie. Ik liet het me overnemen. Sterk dat het is liet ik het gebeuren, ook al weet ik dat het fout is. Ik mag het niet toelaten. Hij is te zelfverzekerd. Te aantrekkelijk. Waarschijnlijk heeft hij talloze meisjes laten geloven dat ze speciaal zijn. Ik moet slimmer zijn. Als ik dat niet doe kan ik net zo goed mijn hart in zijn hand drukken en vragen of hij hem wil breken.

Afgezien van mijn antwoord blijft Kiara extreem vrolijk. Vrolijk en bijzonder optimistisch. Het voordeel is dat haar stem me afleidt. Voor even dan. Onbewust kijk ik op naar de plek waar Kenzo pas nog stond. Hij is verdwenen. Bedenkelijk ga ik alle kanten van de ruimte af tot ik hem vind. Ver weg, aan de andere kant van het zwembad loopt hij achter iemand aan. Een meisje. Het gaat te snel om het goed te kunnen volgen. Voor ik het doorheb zijn ze allebei weg. Is het verdacht? Of stel ik me aan? Ik vraag me af wat ze te bespreken hebben. Een gesprek, afgezonderd van de rest, doet me in eerste instantie aan Adriënne denken. Ten slotte is dat zijn geheim. Daarentegen kan dat niet. Voor zover ik weet zijn Lars en ik de enigen die ervan af weten.

'Dus jullie hebben niet gezoend? Hij pakte je beet, hij liet je op een super sexy manier weten met wie je te maken hebt... en verder niks? Wauw, dat is echt heel erg moeilijk te accepteren. Ik heb hem zien jagen, als ik het even zo mag noemen, en geloof me hij gaat er volledig voor of niet. Er is geen middenweg. Niet bij hem.'

'Ik zei dat hij me niet mocht kussen,' beken ik zacht.

Haar ogen worden groot. 'Dat zei je tegen hem? En hij luisterde?'

Ik knik. 'Hij had geduld. Hij zei dat ik het waard ben.'

Bij het uitspreken bloos ik. Ze pakt glimlachend mijn handen beet. Stralend kijkt ze me aan.

'Heb je enig idee hoe bijzonder dit is? Vertrouw me: dit is nieuw! Hij heeft overduidelijk voor het eerst in zijn leven gevoelens voor een meisje. Voor jou. Echte gevoelens. Sinds dat geschiedenisuitje, sinds jullie vast zaten in dat hok is hij veranderd. Maar jij ook. Jullie veranderen elkaar.'

Haar bekentenis is overweldigend. Ik geloof elk woord wat ze zegt. Ze heeft gelijk. We zijn veranderd. We gedragen ons anders tegenover elkaar. Onze geheimen brachten ons bij elkaar in een ander licht. Als iemand me twee weken had verteld dat ik in een zwembad in zijn armen zou belanden had ik het niet geloofd. Het contrast tussen toen en nu is wonderlijk. Een goed verhaal voor later. Ik onderdruk een lach. Wat konden wij hatelijk zijn tegen elkaar. Nog steeds wel. Het verschil is dat er nu meer bij komt kijken. Andere bedoelingen, onbewust en bewust. De onmogelijke vraag is wat ik ermee moet doen. Hij is het beste of het slechtste wat je kan overkomen. Zoals al is gezegd: hij kent geen middenweg.

Hij is terug. Zonder een woord te zeggen overheerst hij alles en iedereen met zijn aanwezigheid. Ik voel de zenuwen opkomen. Zijn goede humeur heeft hij achter zich gelaten. Ik observeer zijn gezicht dat op onweer staat. Dit moet een slecht gesprek geweest zijn. Een ruzie? Net wanneer ik aan Kiara wil vragen wat er kan zijn, wordt ze door Lars en Mo meegetrokken. In het zwembad is een wedstrijd watervolleybal begonnen. Iedereen die niet mee wilt doen moet naar de zijlijn, dus stap ik eruit. Kenzo stormt op me af.