Planlanmış Evlilik (J.J.K. x Sana) SAKOOK

4

Restorandan çıktığımda hala şokun etkisindeydim. Yürüyerek yakın bir yerdeki kafeye oturdum. Olayları sindirmeliydim.

-Bir papatya çayı lütfen.

Evleniyorum!!

Şaka gibi!

Telefonumun sesiyle irkildim, halam arıyordu, açmadım. Henüz ne söyleyeceğimi bilmiyordum, mesaj attı:

Halacık: Sana, nasılsın? Noldu? Müsait olunca telefonu aç lütfen.

Bir kaç saat orda oturdum, eve gitmeye henüz hazır değildim, bu sefer ısrarla babam aramaya başladı.

Halacık: Sana, seni merak ediyoruz, nerdesin? Mr. Jeon babanı aramış, çatlayacağım. Dedikleri doğru mu?

Doğru Halacık, eve gelince konuşalım.

Telefonla konuşmak istemiyordum, eve dönmeliydim. Bu evliliğin ne kadarını söylemeliydim. Evliliğimiz hani şu dizilerde olan süreli evliliklerden mi olacaktı yoksa aşksız, içinde bolca aldatma olan ömür boyu süren zorunlu evliliklerden mi? Mesela çocuk sahibi olacak mıydık? Kafamda bir düzine Kdrama senaryosu geçiyordu.

Henüz telefon numaralarımızı bile almamıştık. Tekrar mesaj sesiyle irkildim:

Namjoon:Bu akşam da pubg oynuyor muyuz?

Bilmiyorum. Sanırım bu akşam ailevi meselerden dolayı oyuna giremem.

Namjoon:Kızdılar mı:)) Evin küçük kızı olmakk ^-^;

Ne diyorsun, bilgisayarıma el koyacaklırını söylediler ㅠㅠ

Namjoon:ㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ

Namjoon: Bana da Jisoo çok kızıyor, ondan çok oyunla vakit geçiriyorum diye ~_~.

Evet Namjoon benimle değil oyunla vakit geçiriyordu. Cevap vermemek en iyisi...

Eve döndüğümde halam heyecanla beni karşıladı:

+Sana!! Meraktan çatlayacağım! Noldu? Baban diyor ki evleniyormuşsunuz, yani hemen bu hafta birlikte bir aile yemeğine çıkacakmışız.

-E-evet. Öyle oldu, yani tamam aileler öyle uygun gördüyse evlenelim dedik.

+Bu kadar mı?

-Evet, daha ne olmasını bekliyorsunuz ki?

+Bak istemiyorsan zorunda değilsin kuzum, şirket için zorunlu değil. Baban da üzülür ama o kadar bu hayat senin hayatın.

-İstiyorum halacım, gerçekten, yakışıklı çocuk.

+Ahhh gerçekten mi?İstiyorsun demek!! Ah Sana o kadar sevindim ki!!!

Halam gözleri dolarak bana sarıldı. Ben de ağlamaya başladım.

"Yemin ederim sevinçten halacım."

Neden ağladığımı bilmiyordum tek bildiğim mutlu olmadığımdı.