Planlanmış Evlilik (J.J.K. x Sana) SAKOOK

17

Jungkook POV

Gerçekten alerjisi mi var? Neden daha önce fark etmedim? Az önce haftada bir gün yetimhanede ders verdiğini öğrenmiştim, hakkında bilmediğim ne kadar çok şey vardı.

Neyse bilmeme de gerek yok, bitecek bir ilişki, bir iki sene sonra birbirimizin yüzüne bile bakmayacağız.

Şimdi defolup gidiyordu işte. Ben neden umursuyorum ki?

Bu kadar sorunsuz olacağı aklıma gelmezdi.

Sanki biraz kıskanıp sorun çıkartır diye düşünmüştüm.

Balayını biz hak ediyormuşuz. Bunu Rose'ye gülümseyerek söylemişti.

Peki neden canım sıkıldı bu duruma?

Masaya döndüğümde Rose ve Taehyung sohbet ediyordu.

Rose-Yaaa Jungkook ben bu kızı hiç böyle hayal etmemiştim. Ben şok!!!

Taehyung- Aralarında hiçbir şey yok çünkü. Gerçekten yok...

Rose-Yine de bu kadar bize odasını bırakacak kadar...Yaaa çok tatlı, keşke yanaklarından öpseydim. İnanılmaz içim ısındı. Aşka saygısı var hiç öyle kdramadaki kötü kızlar gibi değil.

Taehyung- Evet farklı bir kız...JK, ben götürürüm havaalanına. Siz bugünlük planınızı bozmayın. Kaçta bileti acaba?

-Ne münasebet? Ben bırakırım, gerek yok. Biraz sonra ben de odaya geçerim.

Sana POV

Bavullarımın çoğunu zaten açmamıştım, 10 dakikada topladım. Bir şeyler unutursam da Jungkook getirirdi. Saate baktım, neden onlara beni götürebilirsiniz diye rica ettim ki? Hemen otelin resepsiyonunu aradım. Bana araç ayarladılar, orada uçağı bekleyecektim ama olsun.

Burada bir saniye bile durmak istemiyordum.

Ben aracı resepsiyondan ayarladım, Seul'de görüşürüz.

Sana

Telefonumu kapattım. Kimsenin bana ulaşmasını istemiyordum.

Hava alanında fikir değiştirdim, en yakın saate Dubai'ye uçak vardı, yol da kısa sürüyordu. Zaten Seul'e de oradan aktarmalı gidebilirdim.

Bir 4 ay önce halam ve babamla, babamın bir işi sebebiyle gitmiştik. Üç dört gün vakit geçirmek için güzel bir tercih olacaktı.

Havalanından taksiye bindiğimde bir önceki geldiğimiz otelin adını söyledim.

Jeon Jungkook Arıyor...

Reddet

(Mesaj Bildirim Sesi)

(Mesaj Bildirim Sesi)

(Mesaj Bildirim Sesi)

Telefonunun sesini kapattım, yatağa uzandım.

Oh be, banyoya rahat rahat girebileceğim, istediğim gibi yatacağım. Evlilik ne zor işmiş hele bir de sahteyse...

Banyodan çıktıktan sonra Seul'e dönmek için uçaklara bakmaya başladım.

Dubai'de tek başıma çok rahat gezebileceğimden emin değildim. Her ne kadar güvenli bir yer olsa da bilmediğim bir kültürdü. Evlilik yüzüğümü parmağımdan çıkarmamalıydım.

Telefonuma sürekli Jungkook'tan mesaj geliyordu ama açmak istediğimden emin değildim. İçimde ona karşı tarif edemediğim bir öfke vardı.

Jeon Jungkook Arıyor...

-Alo?

+Sana!!! Alo!

-Alo.

+Sana neredesin? Seni çok merak ettim. Mesajlarına niye bakmıyorsun? Sesi biraz telaşlı biraz öfkeli gibiydi

-Banyodaydım.

+Neredesin? Delirdim meraktan!!!

-Dubai'deyim.

+Sen beni delirtmek mi istiyorsun? Hong Kong demiştin!!!

-Fikir değiştirdim.

+(Derin derin nefes alarak) Tamam kapatıyorum. Hani oteldesin? Telefonla oradan ulaşmak isteyebilirim.

Neden bu kadar öfkelenmişti ki?

Jungkook POV

İçime sinmemişti Sana'nın gidişi, hem saat kaçtaydı uçağı?

-Ben odaya geçiyorum. Taehyung sen Rose ile ilgilenirsin.

Odaya geldiğimde içerisi sessizdi. Masada duran notu fark etmem biraz zaman aldı.

Hemen telefonla ona ulaşmaya çalıştım ama telefonu kapalıydı. Hava alanında onu yakalayabilirdim. Eğer bir yere gideceksek birlikte gitmeliydik, buradan onu öyle kolay göndermeyecektim. Evliliğimiz formalite olduğuna göre formalite de olsa bu balayını yapmalıydık.

Hong Kong'a giden yolcular arasında görünmüyordu, yakın zamanda kalkan bir uçak da yoktu. Deli gibi havaalanında dolandım durdum Sana'yı görebilmek umuduyla.

"Lanet olsun aç şu telefonu"

Telefon kapalıydı.

Havaalanına gelmemişti, telefonu kapalıydı. Benim yüzümden otelden ayrılmış muhtemelen takside başına bir iş gelmişti. Aklıma binlerce korkunç senaryo geliyordu.

Taehyung'u aradım:

-Sana yok, not bırakıp gitmiş ama hiçbir yerde yok.

+Sakin ol. Geliyorum yanına.

Otelden Sana'nın çağırdığı taksiye ulaştık:

-20li yaşlarında genç bir Asyalı kadın, evet, çok güzel, asil bir kadın, hava alanına bıraktım.

+Lanet olsun nerede bu kız?

Taehyung'la hastaneleri kontrol etmeye karar verdik, alerjisi olduğunu söylemişti, iyi görünmüyordu, belki farklı bir hastalığı olabilirdi.

Hiçbir kayıtta 20li yaşlarında Koreli bir kadın yoktu yakın zamanda gelen.

Sana'nın üzerinde mücevherleri, yanında pahalı bavulları vardı, sırf bunun için bile zarar görmüş olabilirdi. Aklıma bile getirmek istemiyordum ama cinsel saldırıya uğramış, hayatı tehlikede olabilirdi. Onun o narin görüntüsünün hırpalanma, zarar görme ihtimali beni ölümüne korkutuyordu.

-Nasıl yaparım, nasıl gitmesine izin veririm!!!

Karakollara da kayıp ihbarında bulunduk. Yok, yok, yok!!!

Birden telefonuma bildirim geldi.

"Daha önce arayıp da ulaşamadığınız numaraya şimdi ulaşabilirsiniz."

Şükür!!!! Tanrım şükür. Arıyordum ama açmıyordu.

"Sana neredesin, meraktan öleceğim."

"Sana iyisin değil mi? Nolur bir şey söyle!"

"Neredesin, yeri bildir gelip alayım seni."

"Lütfen bir şey yaz, iyi misin?"

Sana POV

Alışveriş için çıkmış fazla gezmeden odama dönmüştüm.

Oda servisinden yemek istedim, kitabımı aldım ve koltuğa uzandım.

Kapı çalındı. Yemeğim gelmiş olmalıydı.

-Jungkook?

Jungkook karşımdaydı, hiçbir şey söylemeden elimdeki kitabı alıp yere atarak bana sarıldı, başını boynuma gömdü.

Bu yakınlığı beklemeyen bedenim kollarında titriyordu. Daha da sıkı sarıldı ve saçlarımın arasından boğuk bir şekilde sesi geliyordu.

-Çok korktum, çok korktum...